Πολλές φορές τους τελευταίους μήνες ακούστηκαν «επιστήμονες» στα ελληνικά κανάλια να ισχυρίζονται λίγο έως πολύ, ότι όποιος μπει στη ΜΕΘ είναι μάλλον «ξεγραμμένος». Κάτι που σε μεγάλο βαθμό έχει αναπαραχθεί ως αντίληψη στην κοινή γνώμη και από υπουργικά χείλη. Το ενδιαφέρον είναι, λοιπόν, ότι η επίσημη «γραμμή» κατάφερε να μετατρέψει αυτό, που θα έπρεπε να μας κάνει να ανατριχιάζουμε, σε κάτι που αποδεχόμαστε με ένα απλό σκούντημα των ώμων.
Η αντίληψη ότι η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας είναι «το τελευταίο σκαλοπάτι» πριν το θάνατο είναι και αντιεπιστημονική και μακάβρια και έχει να κάνει με τη συστηματική προσπάθεια να κρυφτούν οι ανεπάρκειες του συστήματος υγείας. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι πουθενά ο ΕΟΔΥ ή το υπουργείο Υγείας δεν έχουν δημοσιεύσει στοιχεία για τα ποσοστά θνητότητας εντός των ΜΕΘ. Ειδικά σε ό,τι αφορά τα νοσοκομεία της περιφέρειας.
Αξίζει, λοιπόν, να δει κανείς τα στοιχεία που υπάρχουν διεθνώς και από τα οποία αποδεικνύεται ότι τα πράγματα στη χώρα μας ήταν πολύ χειρότερα από ότι σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Ας ξεκινήσουμε από μια επίσημη έκθεση του υπουργείου Υγείας της Αυστρίας, το οποίο στις 28 Μάϊου δημοσίευσε στοιχεία για την θνητότητα εντός ΜΕΘ την οποία υπολόγισε σε ποσοστό 37%. Αυτό το ποσοστό, όπως θα δούμε στη συνέχεια είναι περίπου στα ίδια επίπεδα άλλων ερευνών.
Η Αυστρία είναι συγκρίσιμη ως μέγεθος με την Ελλάδα για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, έχει περίπου αντίστοιχο πληθυσμό με εμάς και, δεύτερον, τα στάδια της πανδημίας εξελίχθηκαν περίπου παράλληλα με τα δικά μας. Το πρώτο κύμα, πέρυσι την άνοιξη ήταν σχετικά ήπιο. Ο μέγιστος αριθμός ασθενών σε ΜΕΘ ήταν 267 στις 08.04.2020. Το δεύτερο κύμα ήταν πιο έντονο με αποκορύφωμα τους 714 ασθενείς σε ΜΕΘ στις 26.11.2020. Στην συνέχεια υπήρξε μια υποχώρηση και το τρίτο κύμα έφτασε στο αποκορύφωμά του τον Απρίλιο (614 ασθενείς στις 12.04.2021).
Η Αυστρία με πληθυσμό περίπου 9 εκατομμύρια διαθέτει 2.057 κλίνες ΜΕΘ με δυνατότητα άμεσης δημιουργίας και στελέχωσης άλλων 599 και ακόμα 169 εντός μιας εβδομάδας. Μπορεί κανείς να κάνει τις συγκρίσεις του με την Ελλάδα.
Μια διεθνής έρευνα
Ο καθηγητής Αναισθησιολογίας και Εντατικολογίας Τιμ Κουκ από το Μπαθ της Βρετανίας συνέστησε μια ομάδα ήδη από τον Ιούλιο του 2020 και μελέτησε τα στοιχεία σε σχέση με τα ποσοστά θνητότητας στις εντατικές σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα νούμερα ήταν στην αρχή της ασθένειας γύρω στο 60%, αλλά έπεσαν γρήγορα, μέχρι το Μάιο του 2020 στο 40% και στη συνέχεια σταθεροποιήθηκαν στο 35,5%. Μέχρι το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς οι ερευνητές είχαν συγκεντρώσει στοιχεία από 52 διαφορετικές έρευνες από όλο τον κόσμο, που αφορούσαν συνολικά 43.128 ασθενείς covid.
Στην Ευρώπη στοιχεία 24 διαφορετικών μελετών έδωσαν μια θνητότητα εντός ΜΕΘ της τάξης του 33,4%. Στη Βόρειο Αμερική το ποσοστό ήταν 40%, στην Αφρική και στη Μέση Ανατολή έφτανε το 60%. Πουθενά δηλαδή δεν έφτασε τα ποσοστά που καταγγέλλονται τώρα για περιφερειακά και μονίμως υποστελεχωμένα νοσοκομεία της Ελλάδας να αγγίζουν το 100%.
Φυσικά, όσο πιο οργανωμένο και στελεχωμένο το σύστημα υγείας μιας χώρας, τόσο μικρότερος αυτός ο δείκτης. Μια έρευνα του Ινστιτούτου Ρόμπερτ Κοχ της Γερμανίας για το διάστημα μέχρι τις 22 Οκτωβρίου του 2020 επί συνόλου 20.000 ασθενών έδωσε ποσοστό θνητότητας 23,1%. Μια μικρότερου εύρους μελέτη της βάσης δεδομένων RISC-19-ICU έδωσε για πέντε δυτικοευρωπαϊκές χώρες ένα ποσοστό της τάξης του 24,4%.
Ολα αυτά αποδεικνύουν ότι η μακαριότητα κάποιων, με την οποία ταυτίζουν τις ΜΕΘ με προθαλάμους νεκροταφείων είναι στην ουσία αποτέλεσμα είτε της άγνοιάς τους ή της προσπάθειας να συγκαλύψουν σοβαρές ευθύνες για τις απώλειες ζωών, που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, αν οι ΜΕΘ ήταν «πραγματικές». Είχαν δηλαδή το απαραίτητο ειδικευμένο προσωπικό και τον αναγκαίο εξοπλισμό, με την τήρηση όλων των απαραίτητων προδιαγραφών. Οι αποκαλύψεις για τα «statistics» κάποιων νοσοκομείων της περιφέρειας μάλλον είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Μας υποχρεώνουν να απαιτήσουμε ενίσχυση των νοσοκομείων σε όλη τη χώρα άμεσα και όχι βέβαια την κατάργηση ή περαιτέρω υποβάθμισή τους, όπως ονειρεύονται κάποια ιδιωτικά συμφέροντα.