Η Κίνηση για την Αλλαγή στη Μαθηματική Εκπαίδευση (ΚΑΜΕΚΠ) έχει κεντρικό της σύνθημα: «Μαθηματική Εκπαίδευση υψηλού επιπέδου για όλους». Από αυτό το πρίσμα κρίνουμε τις εξελίξεις και τη στάση της διοίκησης της ΕΜΕ. Επειδή πιστεύουμε ότι στυλοβάτες μιας τέτοιας προσπάθειας είναι οι εκπαιδευτικοί του Δημόσιου Σχολείου και Πανεπιστημίου, θεωρούμε ότι βασική επιδίωξη πρέπει να είναι η στήριξή τους, η αναβάθμιση του ρόλου και της θέσης τους, τα επαγγελματικά δικαιώματα, οι θέσεις εργασίας, η βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους, η επιμόρφωση και η δυνατότητα συμμετοχής τους στη λήψη κρίσιμων για την Παιδεία αποφάσεων. Η ΕΜΕ δεν είναι συνδικαλιστικό σωματείο για να οργανώσει τους αγώνες των εκπαιδευτικών. Έχει, όμως, την υποχρέωση να στηρίξει τα αιτήματα που συνάδουν με τον βασικό καταστατικό της στόχο, της αναβάθμισης της μαθηματικής εκπαίδευσης, με το κύρος του ονόματος που το οφείλει στην ιστορία της. […]
«Ουδέν κακόν αμιγές χειρότερου». Έτσι εφαρμόζει η κυβέρνηση στον χώρο της Παιδείας τη γνωστή παροιμία. Αξιοποιεί την πανδημία για να καταστείλει τις αντιδράσεις και να περάσει τις πιο αντιδραστικές αλλαγές που έχουν σημειωθεί στην εκπαίδευση.
Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αντί να ενισχύσει τα ΑΕΙ με προσωπικό και πόρους, νομοθετεί την ίδρυση ειδικού αστυνομικού σώματος για τη «φύλαξη» των Ιδρυμάτων, παρά τη μαζική αντίδραση (…) Χρησιμοποιώντας τον προσβλητικό χαρακτηρισμό «αιώνιοι φοιτητές», επιδιώκει να κάνει ακόμη πιο δύσκολο το δρόμο για το πτυχίο σε όσους φοιτητές είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται, για να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Εξισώνει τα πτυχία ιδιωτικών σχολών μη ελεγχόμενης ποιότητας, με τα πτυχία των Πανεπιστημίων, καταργώντας έμμεσα το Σύνταγμα της χώρας.
Στο σύστημα πρόσβασης επαναφέρει βαθμολογικά όρια, που θα παίζουν τον ρόλο του «κόφτη», ίσως για να συμπληρώσει το δώρο στους ιδιοκτήτες των «κολλεγίων».
Στο Λύκειο επαναφέρει την Τράπεζα Θεμάτων ως μέσο αξιολόγησης στις γραπτές εξετάσεις. Πέρα από τον ταξικό της χαρακτήρα, διαστρεβλώνει περισσότερο την εκπαιδευτική διαδικασία, μέρος της οποίας οφείλει να είναι η αξιολόγηση. Ενισχύεται η παπαγαλία σε βάρος της κριτικής ικανότητας και η βαθμοθηρία σε βάρος της ανάπτυξης της αγάπης για τα Μαθηματικά.
Παράλληλα, το ημίμετρο ανάγκης της τηλεκπαίδευσης αναγορεύεται σε επιτυχημένη καινοτομία, αφήνοντας για άλλη μια φορά στην τύχη τους τα παιδιά των φτωχών οικογενειών που δεν έχουν τα μέσα για τη συμμετοχή, αλλά και οικογενειών της μεσαίας τάξης όταν έχουν περισσότερα του ενός παιδιά. Με τον τρόπο αυτό, αποστεώνοντας τη διδασκαλία από την ανθρώπινη διάσταση, την εμφανίζουν σαν υπόθεση μετρήσιμων ικανοτήτων, ώστε η επερχόμενη αξιολόγηση να μπορεί να λειτουργήσει με μια επίφαση αντικειμενικότητας. […]
Διά ταύτα, συνάδελφε, υπάρχει ανάγκη να ακουστεί η φωνή σου. Στόχος μας είναι να την βοηθήσουμε να ακουστεί, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε. Δεν θέλουμε να επιβάλουμε τις θέσεις μας. Σε καλούμε να μας στηρίξεις στις εκλογές της ΕΜΕ, μα περισσότερο σε καλούμε να συμμετάσχεις ενεργά στην προσπάθειά μας για τη βελτίωση της Μαθηματικής εκπαίδευσης και για την αναβάθμιση του ρόλου των μαθηματικών.