Την επομένη του δημοψηφίσματος που απέρριψε την απαγόρευση των φυτοφαρμάκων και τον φόρο για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, ενώ, αντίθετα, ενέκρινε το νόμο που προβλέπει τις αποζημιώσεις για τις οικονομικές ζημιές που προκλήθηκαν από τον Covid και τα μέτρα κατά της τρομοκρατίας που σκληραίνουν τους ελέγχους και την καταστολή, δημιουργώντας αρκετές αμφιβολίες για τους περιορισμούς της ελευθερίας των πολιτών, αυτή που θριαμβολογεί είναι μόνο η δεξιά UDC (Δημοκρατική Ένωση Κέντρου), η οποία, ήδη εδώ και δύο εβδομάδες, είχε τινάξει στον αέρα τις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση για μια συμφωνία–πλαίσιο που θα διατηρούσε τη χώρα στο κατώφλι της Ευρώπης. Το κόμμα εισπράττει την καθοριστική ψήφο της «υπαίθρου» έναντι των πιο φιλελεύθερων «πόλεων» και εκμεταλλεύεται το ρεύμα που επιβάλλει το κλείσιμο, τόσο στο οικολογικό επίπεδο όσο και στο κοινωνικοπολιτικό. «Πριν από το τέλος του κόσμου, το τέλος του μήνα», ήταν το σύνθημα της Udc.
Χάνουν όλοι οι άλλοι, από το Σοσιαλιστικό Κόμμα μέχρι τους Πράσινους, αλλά και ένα μετριοπαθές κόμμα της κεντροδεξιάς όπως το Φιλελεύθερο Ριζοσπαστικό Κόμμα, που είχε υποστηρίξει τον νόμο κατά των εκπομπών, σε σημείο ώστε η πρόεδρος Πέτρα Γκέσι να ανακοινώσει την παραίτησή της. Η σκληρότερη ήττα για τους οικολόγους δεν είναι τόσο αυτή που αφορά την κατάργηση των φυτοφαρμάκων, στην οποία ήταν όλοι αντίθετοι εκτός από τους Πράσινους, όσο το ερώτημα που επιδίωκε τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, που απορρίφθηκε από τους ψηφοφόρους, έστω και με μικρή διαφορά. Σύμφωνα με την υπουργό Περιβάλλοντος, τη σοσιαλίστρια Σιμονέτα Σομαρούγκα, η ψήφος της Κυριακής «θα έχει επιπτώσεις» στο μέλλον της χώρας, γιατί «τώρα θα είναι δυσκολότερο να επιτευχθούν οι στόχοι για το κλίμα».
«Αυτό που έπαιξε καθοριστικό ρόλο για το αποτέλεσμα ήταν το χάσμα που δημιουργήθηκε μεταξύ της πόλης και της υπαίθρου», έγραψε η εφημερίδα Le Temps. Σύμφωνα με την εφημερίδα Tages Anzeiger βρισκόμαστε απέναντι σε «δύο Ελβετίες που δεν κατανοούν η μια την άλλη και δεν μιλάνε μεταξύ τους», η καλλιεργημένη, ευκατάστατη και φιλελεύθερη Ελβετία των πόλεων, και η κλειστή και λιγότερο ευαίσθητη στα θέματα της οικολογίας και των ελευθεριών Ελβετία της επαρχίας. Πόλεις όπως η Γενεύη και η Ζυρίχη ψήφισαν υπέρ του δημοψηφίσματος για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ενώ στην Βασιλεία, μοναδική περίπτωση σε όλη την Ελβετία, η πλειοψηφία των πολιτών είπε ναι τόσο στους κανόνες για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, όσο και στα δύο ερωτήματα κατά των φυτοφαρμάκων και απέρριψε τον νόμο κατά της τρομοκρατίας.
Ο περιορισμός των ατομικών ελευθεριών δημιουργεί ανησυχίες στην αριστερά. «Πρόκειται για έναν ελευθεριοκτόνο νόμο που υπονομεύει θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου, γιατί δίνει στην αστυνομία την εξουσία να περιορίζει τα δικαιώματα των ατόμων προληπτικά και ανάλογα με την κρίση της, απλά στη βάση μιας υποψίας και χωρίς κάποιο ένταλμα μιας δικαστικής ή πολιτικής αρχής», έγραψε σε ένα άρθρο στην Area, την εφημερίδα του συνδικάτου Unia, ο διευθυντής Πάολο Κάρερ, που θεωρεί αυτούς τους κανόνες ως «τον προθάλαμο ενός αστυνομικού κράτους».
Μετά το δημοψήφισμα της Κυριακής υπάρχει η εντύπωση ότι η Ελβετία ετοιμάζεται να βγει από την πανδημία ολισθαίνοντας σημαντικά προς τα δεξιά.
Μετάφραση: Τόνια Τσίτσοβιτς