Λίγο μετά την ταυτοποίηση του δράστη του βιασμού στα Πετράλωνα το περασμένο Σάββατο, η Ομάδα Αλήθειας της Ν.Δ. –γνωστή και ως κέντρο διασποράς ψευδών ειδήσεων και χυδαίας προπαγάνδας με στόχο την Αριστερά, που έχει το θράσος να θέλει να (ξανα)κυβερνήσει επειδή μπορεί να της το αναθέσει μια (κατά τον κ. Μητσοτάκη) «αδαής πλειοψηφία»— ξεκίνησε, δια του εκπροσώπου της κ. Νίκου Ρωμανού, τη διασπορά της είδησης ότι ο συγκεκριμένος, που είχε καταδικαστεί για βιασμό το 2015 σε 12ετή φυλάκιση, κυκλοφορούσε από πέρυσι ελεύθερος χάρη «στις ευεργετικές διατάξεις του νόμου Παρασκευόπουλου».
Τη συνέχεια ανέλαβε ένα πλήθος ιστοσελίδων, τηλεκαναλιών, ραδιοσταθμών κ.ά., αδιάφορων για την αλήθεια των όσων αναμεταδίδουν. Η οποία δεν είναι άλλη από το ότι ο εν λόγω δεν αποφυλακίστηκε με το «νόμο Παρασκευόπουλου». Διότι, απλούστατα, ο νόμος αυτός για την αποσυμφόρηση των φυλακών είχε συγκεκριμένη διάρκεια ισχύος (Αύγουστος 2017) και γιατί, επιπλέον, εξαιρούσε τους βιαστές από τα ευεργετήματά του. Ο «βιαστής των Πετραλώνων» αποφυλακίστηκε το 2020 με βάση τον προγενέστερο νόμο.
Ακολούθησε η προαναγγελία του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης, Νίκου Παρασκευόπουλου για εξώδικο. Και οι της περίφημης Ομάδας Αλήθειας οπισθοχώρησαν. Το ίδιο ανερυθρίαστα όπως είχαν ξεκινήσει. Η ανάρτησή τους εκείνη –έγραψε σε νέα ανάρτησή του ο κ. Ρωμανός– δεν ήταν δική τους αποκάλυψη, «αλλά είχε αναπαραχθεί από τα περισσότερα ειδησεογραφικά site».
Το ερώτημα «είναι απλό: ο κ. Μητσοτάκης υιοθετεί τις συκοφαντίες του διευθυντή του γραφείου Τύπου της Ν.Δ. ή θα τον αποπέμψει;», όπως το έθεσε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Νάσος Ηλιόπουλος.
Η απάντηση, έμμεση και με αρκετή καθυστέρηση, ήταν επίσης απλή. Όχι, ο κ. πρωθυπουργός δεν σκοπεύει να αποπέμψει τον εκπρόσωπό του. Διότι ναι, υιοθετεί τις συκοφαντίες του. Την εκφώνησε ο ίδιος. Εμμέσως πλην σαφώς –όπως συνηθίζει να «μαζεύει» τους εντεταλμένους του χωρίς να τους εγκαλεί ανοιχτά για να μην τρωθεί το αρραγές του επιτελικού κράτους:
Στο υπουργικό συμβούλιο, την άλλη μέρα, η αόριστη αναφορά του κ. Μητσοτάκη σε νέες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα ήταν απλώς η αφορμή για να αποκαταστήσει το κυβερνητικό μοτίβο που κόντεψε να εκτροχιάσει απερίσκεπτα ο κ. Ρωμανός. Όχι, φίλτατε Νίκο, «οι αποφυλακίσεις κρατουμένων έγιναν ευκολότερες με ρυθμίσεις της προηγούμενης κυβέρνησης…».
Φυσικά, ο κ. Ρωμανός συμμορφώθηκε τάχιστα. Με νέα ανάρτησή του, διορθωτική της προηγούμενης διορθωτικής με την οποία είχε αποποιηθεί την ευθύνη για τη συκοφάντηση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης, επέστρεψε πειθήνια στην τροχιά Μητσοτάκη: «Δημοσιεύματα που έκανα repost χθες σχετικά με τον Βούλγαρο βιαστή των Πετραλώνων ήταν ανακριβή. Διευκρινίζω ότι ο συγκεκριμένος δεν ήταν ένας από τους 12.000 που αποφυλακίστηκαν με το νόμο Παρασκευόπουλου».
Ποιος θα ανακαλέσει αυτή τη φορά τον κ. Ρωμανό στην τάξη; Ποιος θα τον εγκαλέσει για τη φαλκίδευση των επίσημων στοιχείων, σύμφωνα με τα οποία την 1/1/2015 οι κρατούμενοι στις φυλακές ήταν 11.798 και την 1/1/2019 ήταν 10.654; Για τη δημιουργική αριθμητική του, που εμφανίζει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να είχε αποφυλακίσει κάτι περισσότερο από το σύνολο(!) των κρατουμένων; Όχι βέβαια ο κ. Μητσοτάκης. Ούτε ο εσμός των μέσων που διασπείρουν άκριτα, ή και αζημίως, κάθε κατασκευασμένη είδηση που ικανοποιεί από κατώτερα ένστικτα μέχρι πολιτικές σκοπιμότητες.
Στην απόφασή του να μετασχηματίσει την κοινωνία και την οικονομία στην κατεύθυνση των συμφερόντων του, το πλέγμα εξουσίας που ξαναπήρε τα ινία δεν έχει διλήμματα ηθικού χαρακτήρα. Έχει σχέδιο. Όσα ερείσματα κατέκτησε τα τελευταία πενήντα χρόνια η δημοκρατία στη χώρα πρέπει να συρρικνωθούν μέχρις εξαφανίσεως: εργασιακά δικαιώματα, κοινωνική ασφάλιση, ιδιοκατοίκηση, δημόσια εκπαίδευση, δυνατότητες κοινωνικής ανέλιξης, μικρομεσαία επιχειρηματικότητα κ.ο.κ. Οτιδήποτε μπορεί να χρησιμεύσει, καλοδεχούμενο. Από την ωμή καταστολή μέχρι τον ληστρικό πτωχευτικό κώδικα και την αρπαγή της πρώτης κατοικίας. Από την χαλκευμένη ψήφο των αποδήμων μέχρι τον ηθικό διασυρμό του αντιπάλου με κατασκευασμένες «αποκαλύψεις».
Η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, το διαλέγεσθαι, δεν είναι εξιδανικευμένες αφαιρέσεις. Είναι απτές προϋποθέσεις της κοινωνικής σύμπνοιας. Χωρίς αυτές απειλείται.
Η Αριστερά τις έχει ενσωματώσει βασανιστικά, έχει ταυτιστεί με αυτές. Εξ αυτού καλείται σήμερα να τις υπερασπιστεί, να απαντήσει στην επιχειρούμενη κατεδάφιση της κοινωνίας, της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας, με ένα δικό της τολμηρό, επεξεργασμένο σχέδιο μεταρρυθμίσεων, στον παλμό των αναζητήσεων της κοινωνίας. Σε διαρκή διάλογο μαζί της. Από τον οποίο οι κυβερνώντες επέλεξαν να αυτοαποκλειστούν κατά τρόπο αποκαλυπτικό του πολιτικού ήθους τους: εξαρτημένοι από τις δόσεις ασυδοσίας που του χορηγεί το καρτέλ της ενημέρωσης το οποίο τους ανέδειξε και τους στηρίζει.
Ο Νίκος Παρασκευόπουλος ήταν εξόχως διαφωτιστικός, μιλώντας την Τετάρτη στο ρ/σ «Στο Κόκκινο» σχετικά με την λάσπη εναντίον του και την πρόθεσή του να προσφύγει στη δικαιοσύνη:
«Το θέμα υπερβαίνει την προσωπική στόχευση, αφορά τη δημοκρατία… Συστηματική διασπορά φόβου στην ελληνική κοινωνία. Να την κρατάει εξατομικευμένη, υποταγμένη, μακριά από τα κοινά. Επιπλέον μια γενικευμένη κατασυκοφάντηση της δικαιοσύνης … ‘‘Εμείς τους πιάνουμε και τα δικαστήρια τους αφήνουν την άλλη μέρα έξω’’… Είναι μια επιχείρηση διάλυσης της δημοκρατίας… Πώς να λειτουργήσει μια δημοκρατία όταν η δικαιοσύνη της συνεχώς κατασυκοφαντείται; Αυτό να μην το χάνουμε από τα μάτια μας…
»Και κάτι άλλο. Η δημιουργία ιδεολογίας μέσα από επαναλαμβανόμενα ψεύδη δεν αντιμετωπίζεται εύκολα με επιχειρήματα… Όσο περισσότερο μένει κανείς στη φυλακή τόσο πιθανότερο είναι να υποτροπιάσει γιατί με τα χρόνια αποκόπτεται από την οικογένεια και την κοινωνία. Το εξηγείς αυτό και ο άλλος το καταλαβαίνει… Το επόμενο λεπτό το έχει ξεχάσει, διότι ακούει διαρκώς το αντίθετο από τα περισσότερα ΜΜΕ … Δουλεύουν σαν επιστήμονες της επικοινωνιακής διαχείρισης… Έχουν μετρήσει ότι έτσι επηρεάζουν την κοινή γνώμη για να μπορούν να επηρεάζουν και τη δικαιοσύνη…
»Είχα παλιότερα την εντύπωση, όσο μετείχα στην πολιτική και μπορούσε να έχω μια στήριξη επικοινωνιακή, ότι οφείλω να απαντώ με παρρησία και χωρίς προσφυγή στη δικαιοσύνη… Βλέπω ότι αυτό έχει φτάσει στα όριά του… Πιστεύω ότι και η δική μου πολιτική θα έπρεπε εδώ και καιρό να έχει αλλάξει … Ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πλήττεται από την ίδια προπαγάνδα, πρέπει να αντιμετωπίσει κεντρικά το θέμα… Πρέπει να γίνει συνείδηση στον κόσμο της Αριστεράς, σε όλο το δημοκρατικό κόσμο, ότι δεν αρκούν το επιχείρημα και η τεκμηρίωση… Πάντα η Αριστερά θα επιχειρηματολογεί, θα έχει τον διάλογο, θα είναι ανοιχτή στην αλήθεια… Απλώς βλέποντας ότι αυτό δεν αρκεί θα πρέπει να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο που θα δράσει αποτελεσματικότητα υπέρ της δημοκρατίας…».
Πριν επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας…