Σήμερα παιδιά, μεγάλα και μικρά, θα επισκοπήσουμε τις δράσεις όλης αυτής της σχολικής χρονιάς που πέρασε στο κέντρο της Αθήνας. Η περίοδος της πανδημίας μάς άφησε το αποτύπωμά της, αλλά οι δράσεις στους δημόσιους χώρους και τα ραντεβού στην κοινότητα ήταν η δική μας συμμετοχή να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με τις τεχνικές Φρενέ. Κι αυτό που καταφέραμε έχει το όνομα της κοινωνικής παιδαγωγικής, μια παιδαγωγική που αποβλέπει να μας κάνει ικανούς να συνεργαζόμαστε με τα κοινωνικά κινήματα και να προχωράμε μαζί με τους μεγάλους και τις συνελεύσεις των παιδιών. Στόχος η συμπερίληψη, αυτό που δεν θα μπορεί να πετύχει το σχολείο. Φέτος, είχαμε τη διαρκή παρουσία μας στους λόφους, τον λόφο του Στρέφη και τον λόφο Φινόπουλου, στο πεδίο του Άρεως, το κηπάκι της Τσαμαδού, την πλατεία Εξαρχείων το θέατρο «Εμπρός» και στο περίπτερο της Φωκίωνος Νέγρη. Σ’ αυτό το τελευταίο θα εστιάσουμε.
Ας δούμε το μικρό ιστορικό αυτού του αγώνα. Μια κίνηση γονιών και παιδιών από τα σχολεία της Κυψέλης πλησιάζουν το «Σκασιαρχείο» και «Τα θρανία της άνοιξης» να μετακινήσουν την επιθυμία τους για ένα περίπτερο – βιβλιοθήκη των παιδιών στο ύψος στης συμβολής Φωκίωνος Νέγρη και Δροσόπουλου. Εκεί δίπλα ακριβώς που είχαμε το περίπτερο του Άντον Κατς από την documenta14 που είχαμε στη χώρα μας. «Τα θρανία της άνοιξης» υπόσχονται τη συμμετοχή τους στο εγχείρημα και ζητούν από την κίνηση των γονέων και των παιδιών να περάσουν στην αλληλογραφία με τον δήμο. Η απάντηση είναι αρνητική. Τότε, «Τα θρανία της άνοιξης» δηλώνουν πως θα ξεκινήσουν οι δράσεις στο περίπτερο, κάνοντας αυτά που θα κάναμε αν ήταν ανοιχτό.
Τρεις Κυριακές, η μια καλύτερη από την άλλη συγκέντρωσαν τους ανθρώπους της γειτονιάς, τα παιδιά, τον Μενέλαο Καραμαγγιώλη, την Γκρέις, δασκάλες του «Σκασιαρχείου», βιβλία για ανταλλαγή, χάρισμα και δανεισμό, αρχιτέκτονες και συγγραφείς. Μαζί μας ήρθε και η δημοτική σύμβουλος Μαίρη Μαυρή-Βαβαγιάννη, η οποία μας προέτρεψε να απευθυνθούμε και σε άλλους δημοτικούς συμβούλους της αριστεράς προκειμένου το αίτημά μας να ευοδωθεί. Και δεσμεύτηκε να το μεταφέρει στο συμβούλιο της επόμενης μέρας από τις 25/4. Και να τι μας λέει:
«Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 26ης Απριλίου, ζήτησα από την Δημοτική Αρχή, εκπροσωπώντας την παράταξή μου την Ανοιχτή Πόλη, να πάρει μια πολιτική στην ουσία απόφαση να ξεπεράσει τα εμπόδια και να παραχωρήσει το περίπτερο στην πρωτοβουλία γονέων παιδιών και εκπαιδευτικών, δείχνοντας σεβασμό στις πρωτοβουλίες δημοτών και σεβασμό στα παιδιά για τα οποία αυτή η πόλη πρέπει να γίνει περισσότερο φιλική.
Προέτρεψα, μάλιστα, τον ίδιο τον δήμαρχο Κώστα Μπακογιάννη, τον οποίο είχα ακούσει σε συνέντευξή του να λέει ότι συμβουλεύεται πολύ συχνά τα παιδιά του, να συμβουλευτεί και τα παιδιά που κατοικούν σε πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας.
Στην πρότασή μου αυτή ανταποκρίθηκε ο αντιδήμαρχος Δημοτικής Αστυνομίας και κοινοχρήστων χώρων Β. Κορομάντζος, ο οποίος μου απάντησε ότι θα εξετάσει το θέμα και αν το περίπτερο ανήκει στον Δήμο θα το παραχωρήσει στην πρωτοβουλία, αν όχι θα δει αν είναι δυνατόν να τους παραχωρήσει κάποιο άλλο περίπτερο της περιοχής ή άλλο χώρο για να τον μετατρέψουν σε παιδικό στέκι. Έκτατε έχω ρωτήσει προσωπικά τον κ. Κορομάντζο τι έχει γίνει με το συγκεκριμένο θέμα και η απάντηση του είναι ότι το εξετάζουν για να βρουν μια λύση. Πιστεύω ότι θα πρέπει και η πρωτοβουλία να ασκήσει κάποια πίεση στον αρμόδιο αντιδήμαρχο και αν δεν υπάρξει άμεση ανταπόκριση προτίθεμαι να επαναφέρω το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο».
Μάθαμε πως για να γίνει το περίπτερο των παιδιών πρέπει να περάσει το ρεύμα στο όνομα της κίνησης. Αυτό σημαίνει νέες συντελέσεις δικές μας, αναζήτησης στηριγμάτων και άνοιγμα σε συλλογικότητες, όπως το «Μυρμήγκι» προκειμένου να δούμε τους τρόπους συνέχισης του αγώνα. Κακός καιρός, όλα είναι ανοιχτά. Γι’ αυτό και την Παρασκευή 25/6 ήμασταν πάλι εκεί με δράσεις. Κι αυτό το καλοκαίρι!
Ήταν «Τα θρανία της άνοιξης» – το ραδιόφωνο των παιδιών.
Στο μικρόφωνο ο κύριος Μπαμπάλ.
https://wakelet.com/@ta_thrania_tis_anoiksis