Αφίσα του ΠΟΥ: «Προστατευμένοι μαζί»
Το τέταρτο κύμα μάς βρήκε πολύ πιο νωρίς και πιο απροετοίμαστους από ό,τι φοβόμασταν. Στην καρδιά του καλοκαιριού, βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη. Τα 2.000 ημερήσια κρούσματα προαναγγέλλουν επιβεβαίωση των επιστημονικών προβλέψεων για επιστροφή στα επίπεδα των 3.500 κρουσμάτων και επικράτηση του πιο μεταδοτικού «στελέχους Δέλτα» του κορονοϊού.
Μόνη έγνοια η αποφυγή του κόστους
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι μας βρήκε με μια κυβέρνηση απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει την καθυστέρηση των εμβολιασμών με σοβαρή αυτοκριτική διάθεση, εθισμένη στην επικοινωνιακή διαχείριση των σοβαρών προβλημάτων και αποφασισμένη να επιρρίψει με τη γνωστή ανεμελιά την ευθύνη σε όλους τους άλλους, και κυρίως στην αξιωματική αντιπολίτευση. Είναι χαρακτηριστικό τής ανευθυνότητας ότι, μετά το θόρυβο που η ίδια τροφοδότησε τις τελευταίες μέρες βλέποντας τις δυσάρεστες εξελίξεις, προκαλεί νέα σύγχυση με δηλώσεις – διά στόματος Γεωργιάδη- του τύπου «να μη μας πιάνει και πανικός, ένα ποσοστό θα μείνει ανεμβολίαστο…»
Θα ήταν αναντίστοιχο με την επικινδυνότητα της απειλής, να ισχυριστούμε ότι ήταν απλή υπόθεση η διαχείριση μιας υγειονομικής και της συνακόλουθης οικονομικής κρίσης αυτού του μεγέθους. Και έχει καταγραφεί ανεξίτηλα η πρωτοφανής στα ελληνικά πολιτικά χρονικά προσεκτική στάση απέναντι στην κυβέρνηση από τη δημοκρατική αντιπολίτευση και ιδίως την αριστερά και ακόμα ιδιαίτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η οποία εκφράστηκε με σαφέστατο τρόπο επανειλημμένα από τον Αλ. Τσίπρα και τον καθ’ ύλην αρμόδιο Ανδρέα Ξανθό.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, αντί να αξιοποιήσει αυτό το δεδομένο, απέκρουσε συστηματικά κάθε πρόταση, υπόδειξη και κριτική από την πλευρά τής αντιπολίτευσης και ακολούθησε τη στρατηγική της αξιοποίησης της πανδημίας ως ευκαιρία για την επιβολή με μεγαλύτερη ευκολία τής αντιλαϊκής αυταρχικής πολιτικής της. Στο συγκεκριμένο πεδίο του εμβολιασμού, μάλιστα, φρόντισε να εφαρμόσει τη λογική των σαξές στόρις, υπερπροβάλλοντας όποιο θετικό αποτέλεσμα και αποφεύγοντας να κρατήσει την παραμικρή επιφύλαξη που επέβαλλαν τόσο οι απρόβλεπτες εξελίξεις όσο και η δική της δεδηλωμένη αποχή από τη στήριξη των δομών εκείνων, που επί δεκαετίες η ΝΔ και οι ομοϊδεάτες της φρόντιζαν συστηματικά να διαλύουν.
Νεοφιλελεύθερος κυνισμός
Το αποτέλεσμα αυτής της στρατηγικής, απόρροια του «νεοφιλελεύθερου ελιτίστικου κυνισμού» (εξ οικείων τα βέλη, από την «Εστία») και της αυταρχικής νοοτροπίας των καθολικών απαγορεύσεων, που απέδιδαν χωρίς μεγάλο κόστος στην αρχή, ήταν να φτάσουμε στη μέση του καλοκαιριού του 2021 με πολύ χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού στο γενικό πληθυσμό πολύ μακριά από τα προβλεπόμενα. Σε μια κατάσταση που κρυβόταν επιμελώς κάτω από ένα πέπλο εφησυχασμού για την αρτιότητα του ηλεκτρονικού και υλικού σχεδιασμού του εμβολιαστικού προγράμματος και σιωπής για τα υπαρκτά τεχνικά, πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα, που θα μπορούσαν να ανακόψουν την πορεία προς το στόχο της ανοσίας της κοινότητας, πριν μας βρει το φθινόπωρο. Τα οποία δεν αφορούν, βέβαια, μόνο τον αψυχολόγητο και επικίνδυνο χειρισμό των προβλημάτων με το Astra Zeneca.
Με το που προέκυψε το σημερινό υπαρκτό σοβαρότατο πρόβλημα, η πρώτη σκέψη, εκφρασμένη μάλιστα από πρωθυπουργικά χείλη, ήταν να καταγγελθεί – ξανά – ο ΣΥΡΙΖΑ για προφανείς μικροπολιτικούς λόγους. Και να εκτοξευτούν απειλές για τους μη εμβολιασμένους και για το τέλος της «επιδοματικής λογικής», αν ζορίσουν τα πράγματα εξ αιτίας τους… Ούτε ίχνος σκέψης για ένα σχέδιο πειθούς, για μια εκστρατεία άρσης των επιφυλάξεων, του φόβου, των προκαταλήψεων, που ενισχύονται από ένα σοβαρό έλλειμμα εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς, τους επιστήμονες, το σύστημα υγείας, αλλά κυρίως προς την κυβέρνηση (από 58% πέφτει στο 34%), όπως διαπιστώνει πρόσφατη έρευνα του ΕΚΚΕ. Το αντίθετο, ο φόβος από μια ανεξέλεγκτη εξέλιξη τους ωθεί να αποτινάξουν κάθε ευθύνη, όπως αρμόζει σε πολιτικούς κατώτερους των περιστάσεων.
Εμπιστοσύνη της κοινωνίας στον εαυτό της
«Καμία πολιτικά υπεύθυνη δύναμη δεν πρέπει να προσπαθήσει να αποκομίσει κοντόφθαλμα πολιτικά κέρδη από αυτή την αντιπαράθεση», συμβουλεύει το πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της «Καθημερινής» (7-7-2021). Και με τη γενικότητα και την αοριστία που είναι διατυπωμένο, θα μπορούσε να αφορά κυρίως «τους άλλους». Ωστόσο, ταιριάζει γάντι στους ενοίκους του Μαξίμου, που πιστεύουν σε επικίνδυνο βαθμό πως είναι «οι γιοι του πάρ’τα όλα». Δεν είναι ώρα να ανοίξουμε συζήτηση για το βαθμό της πολιτικής υπευθυνότητάς τους. Η προϊστορία τους ,όμως, δείχνει ότι στηρίζουν τις ελπίδες τους κατά μεγάλο μέρος στον προπαγανδιστικό μηχανισμό τους. Γι’ αυτό κι εμείς δεν μπορούμε να στηρίζουμε τις δικές μας ελπίδες στην ξαφνική ανάνηψή τους. Το μίγμα οικονομικού νεοφιλελευθερισμού και πολιτικού αυταρχισμού θα συνεχίσει να τους καθοδηγεί. Μόνο απαλλαγμένοι από αυτά τα σύνδρομα μπορούμε να αλλάξουμε τα δυσμενή δεδομένα αλλάζοντας σε σημαντικό βαθμό και τα κοινωνικο-πολιτικά.
Ένα ευρύ μέτωπο από εκπροσώπους της επιστήμης, προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων, συνδικάτων, επαγγελματικών οργανώσεων, αιρετών της αυτοδιοίκησης μπορεί να αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία και να μετατρέψει γρήγορα το φόβο και την έλλειψη εμπιστοσύνης σε έλλογη συμπεριφορά. Και δεν υπάρχει καταλληλότερος για να αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία και να σχεδιάσει τα πρώτα δύσκολα βήματα από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που και τη σχετική πείρα από συμμετοχή στην οργάνωση κινημάτων μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του και την εκστρατεία συκοφάντησής του να στρέψει εναντίον αυτών που την οργανώνουν.
Η τελευταία αποστομωτική δήλωση του Αλ.Τσίπρα, που καλεί τους πολίτες «να απορρίψουν το διχασμό, να εμβολιαστούν και να φοράνε μάσκες», για «να πάρουμε τις ζωές μας πίσω (…) με ενότητα και αλληλεγγύη», σ’ αυτή την κατεύθυνση δείχνει.
Ενα κίνημα μετατροπής τού συντηρητικού φόβου και της παθητικής επιφύλαξης σε εμπιστοσύνη στη λογική, την επιστήμη και, τελικά, στον ίδιο τον εαυτό μας μπορεί να αλλάξει την επικίνδυνη πραγματικότητα, να βγάλει την κοινωνία από τη γωνία που θέλει η κυβέρνηση να τη στριμώξει.