Τις τελευταίες μέρες δεν μπορώ να σταματήσω να ασχολούμαι με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Να βλέπω στιγμιότυπα από τη σειρά των τελικών, παλιότερα highlights, συνεντεύξεις του. Κυρίως από τα πρώτα του χρόνια, όταν έμοιαζε με ένα φοβισμένο παιδί με εξωπραγματικά χαρίσματα που προσπαθούσε να ξεθαρρέψει και να ξεδιπλώσει το ταλέντο και το πάθος του. Κυρίως να βλέπω παλαιότερα σχόλια. Αυτά που αμφισβητούσαν τις ικανότητές του και την αρχηγική του δυνατότητα, αυτά που μέχρι και πριν τους φετινούς τελικούς έβλεπαν σε αυτόν μια χαμένη προοπτική. Πόσο γλυκιά ακούγεται τώρα η αστοχία τους. Όχι μόνο λόγω της κατάκτησης του πρωταθλήματος του NBA, αλλά κυρίως λόγω του συντριπτικού τρόπου που κάτι τέτοιο επιτεύχθηκε. Το κόψιμο στα τελευταία λεπτά του τέταρτου τελικού, το alley-up στα τελευταία λεπτά του πέμπτου, η συνολική απόδοση– σταθμός στο έκτο, τελευταίο παιχνίδι. Ναι, το μπάσκετ είναι ένα όμορφο άθλημα. Κυρίως όταν παίζεται από όμορφους ανθρώπους.

Και δίπλα στα σχόλια της αμφισβήτησης έρχονται τα σχόλια του μίσους. Ξέρετε, από τους άσχημους ανθρώπους με τις κοντές ψυχές. Οι ειρωνείες του Άδωνη για το όνομα και την καταγωγή του φετινού MVP των τελικών, του πιο διάσημου αθλήματος στον κόσμο. Τα σχόλια των χρυσαυγιτών που τον περιέγραφαν σαν χιμπατζή, του Τσιάρτα που τον απέκλειαν από την ελληνικότητα λόγω χρώματος. Αλλά κυρίως από την υποκρισία των πολιτικών εκείνων που δεν ψήφησαν τον νόμο για την ιθαγένεια, που έκαναν ό,τι μπορούσαν ώστε να δυσκολέψουν τόσο την πρόσβαση των προσφύγων και των μεταναστών, όσο και την εδώ διαμονή τους, που ακόμα τους αποκαλούν λαθραίους, αλλά στο πλαίσιο της δήθεν πολιτικής κοσμιότητας δίνουν συγχαρητήρια με ενθουσιασμό. Ανάμεσά τους και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Και ο συνειρμός σε οδηγεί στην περσινή χρονιά, τη χρονιά της καραντίνας. Οι Μπακς πέρυσι αποκλείστηκαν από του Χιτ, αλλά εσύ δεν επιστρέφεις σε αυτό. Πας λίγες μέρες πίσω, όταν η ομάδα των Μπακς διέκοψε το πρωτάθλημα ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του George Floyd. Μια δολοφονία που έγινε στη δική τους πολιτεία και μια πολιτική στάση που ακαριαία ακολούθησαν όλες οι άλλες ομάδες. Και θυμάσαι πως ο Γιάννης ήταν από τους πρώτους που στήριξαν την απόφαση και στη συνέχεια βλέπεις φωτογραφίες του από τη συμμετοχή του στις πορείες στη Μινεάπολη και στο Μιλγουώκι. Και όλα αυτά κάπως συνδέονται στο μυαλό σου. Η ομορφιά του παιχνιδιού του Greek Freak, η στάση του Αντετοκούνμπο απέναντι στα γεγονότα, τους συναθλητές του, στο άθλημά του και η καταγωγή του Γιάννη από του δρόμους των Σεπολίων, τη ρατσιστική Αθήνα και την εχθρική Ελλάδα.

Και σκέφτεσαι πως αυτός στάθηκε τυχερός ακριβώς γιατί τα προτερήματα του (το ύψος, το μήκος των χεριών του) ήταν εμφανή στον οποιοδήποτε και περιέγραφαν μια δυνατότητα. Και σκέφτεσαι πόσες δυνατότητες και πόσες όμορφες ιστορίες καταπιέζονται μέσα από τη ρατσιστική στάση των ελληνικών κυβερνήσεων και της ελληνικής κοινωνίας, πόσα θαύματα ακυρώνονται επειδή δεν είναι εμφανή, πόση δυνατότητα πετιέται στα σκουπίδια από τον διαρκή αποκλεισμό των ανθρώπων που έρχονται από μακριά. Τι θα μπορούσαν να έχουν φτιάξει, τι θα μπορούσαν να έχουν προσφέρει εάν δεν ζούσαμε σε ένα θεσμικά και καθημερινά ρατσιστικό κράτος;

Και στη συνέχεια σκέφτεσαι πως αυτό φυσικά δεν αρκεί. Πως η ικανότητα δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο στην προσφορά κανονικότητας, μιας κανονικής ζωής για τους ανθρώπους που τη στερήθηκαν βίαια και ήρθαν μέχρι εδώ αναζητώντας τη. Αλλά ενώ ο συνειρμός κινείται αντίστροφα και ενώ περπατάς στους δρόμους του κέντρου το βλέπεις. Πως ο Γιάννης γίνεται ξαφνικά ένας ήρωας πρωτίστως αυτών των ανθρώπων. Αυτών για τους οποίους η κανονικότητα ορίστηκε ως πολυτέλεια. Ένας ήρωας που πάλεψε και τα κατάφερε, ένα παράδειγμα ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες, μέχρι το πιο τρελό όνειρο. Έμπνευση και όνειρο. Αυτό είναι που τους χαρίζει και μαζί αυτή την κανονικότητα που η «επίσημη» Ελλάδα τους στέρησε. Μια κανονικότητα που όταν την αποκτήσουν, θα κάνει και τη δική μας συνολική κοινότητα να μοιάζει κάπως πιο «κανονική».

Ο Γιάννης δεν παίρνει απλώς πρωταθλήματα. Ο Γιάννης φτιάχνει κοινωνία.

ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2024 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet