Στον σύγχρονο κόσμο, η επικοινωνία γύρω από την πολιτική έχει ξεπεράσει κατά πολύ αυτή την ίδια την πολιτική και τις εφαρμογές της. Πρόκειται για την επικοινωνιακή διαχείριση κάθε πολιτικής και τον τρόπο που παρουσιάζεται κάθε επιτυχία ή αποτυχία της. Ό,τι θετικό κι αν κάνει κανείς, σημασία έχει πώς θα το πλασάρει και πώς θα το διογκώσει. Πώς θα το μετατρέψει σε ψήφο, σε μια δημοσκόπηση ή σε κάποια εκλογή. Ό,τι αρνητικό προκύψει, για κάθε παράλειψη, σημασία έχει το πώς ο επικοινωνιολόγος θα την κρύψει ή θα αλλάξει το νόημά της. Είδαμε την πολιτική να λειτουργεί έτσι, σαν παραπλάνηση, από τις αρχές του αιώνα κι ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.
Με αυτή τη δημόσια παραπλάνηση, στο τέλος, αυτό που κυριαρχεί είναι ένα τεράστιο ψέμα. Η πιο μεγάλη παραπλάνηση μάλιστα είναι η συζήτηση γι’ αυτό το «ψέμα». Όταν ο μηχανισμός επικοινωνιακής διαχείρισης καταφέρνει όχι μόνο να κρύψει το ψέμα του πελάτη του αλλά να χαρακτηρίσει σαν ψέμα τους ισχυρισμούς του αντιπάλου του. Τότε ο ιστός της αράχνης υφαίνεται περίτεχνα και δίνει αποτελέσματα που διαστρέφουν τη γνώμη των πολιτών για την πραγματικότητα και τους οδηγούν στο λάθος, στην επιλογή πολιτικών που εντέλει στρέφονται ενάντια στους ίδιους. Αυτό βιώνουμε από το 2019 μέχρι σήμερα.
Απάντηση υπάρχει; Βεβαίως και υπάρχει και είναι μία και απλή: η αλήθεια. Στην καταιγίδα του ψέματος μπορείς μόνο να αντιπαραθέσεις την αλήθεια. Αυτό πρέπει να κάνει κι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Στην καταιγίδα των ψεμάτων της Νέας Δημοκρατίας πρέπει οι δημοκρατικές δυνάμεις, με υπομονή και επιμονή, να αποκαλύψουν την παραπλάνηση που υπέστη ο ελληνικός λαός. Προβάλλοντας την αλήθεια των επιτευγμάτων της περιόδου που είχε τη διακυβέρνηση η αριστερά, παρά τις δυσκολίες που προέκυπταν από το τρίτο μνημόνιο και τις συμμαχίες της. Αναφέρω μερικά επιτεύγματα στον τομέα της Υγείας: Στον τομέα αυτό αυξήθηκαν οι κρατικές δαπάνες για την πρόνοια από τα 780 εκατομμύρια το 2014 στα 3 δισεκατομμύρια το 2019. Αυξήθηκε το όριο των δαπανών στα νοσοκομεία από το 1,5 δισ. ευρώ το 2015 στα 1,850 δισ. το 2018. Έγιναν 19.500 προσλήψεις στις δομές της δημοσιάς υγείας με άλλες 4.500 χιλιάδες σε διαδικασία προκήρυξης και διορισμού. Εκδιώχθηκαν τα εργολαβικά συνεργεία και υπογράφτηκαν συμβάσεις εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία με ταυτόχρονη εξοικονόμηση 20-30% της δαπάνης. Ο ΕΟΠΥΥ που χρωστούσε δύο δισεκατομμύρια το 2015 σε ιδιώτες παρόχους, έφτασε να μην χρωστά ούτε 100 εκατομμύρια και να πληρώνει τους ιδιώτες παρόχους σε 60-90 μέρες από την υποβολή με ηλεκτρονική εκκαθάριση. Τα νοσοκομεία, που το 2014 χρωστούσαν 735 εκατομμύρια ευρώ, έφτασαν να έχουν ταμειακό πλεόνασμα 260 εκατομμυρίων ευρώ. Bρέθηκαν με επάρκεια σε υλικά, αντιδραστήρια, αναλώσιμα και δεν έστελναν πια τον ασθενή να αγοράζει από φαρμακεία. Έγιναν προμήθειες σύγχρονων ιατρικών μηχανημάτων και συστημάτων για τα νοσοκομεία, ιδιαίτερα τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία Ηρακλείου, Λάρισας, Αλεξανδρούπολης, Ιωαννίνων και στο Παπαγεωργίου κι η Ελλάδα προμηθεύτηκε δύο αεροπλάνα αεροδιακομιδών κι επισκεύασε τα ελικόπτερα του ΕΚΑΒ. Άνοιξαν τα νοσοκομεία Σαντορίνης και Λευκάδας.
Όλα αυτά είναι εντυπωσιακά νούμερα, αλλά, μένουν ψυχροί αριθμοί αν δεν δούμε με μεγεθυντικό φακό τί ακριβώς σημαίνουν για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Αν προσέξουμε καλά θα δούμε ότι δυόμισι εκατομμύρια ανασφάλιστοι απέκτησαν δωρεάν περίθαλψη κι ότι όσοι ανασφάλιστοι (επί μνημονίων) νοσηλεύτηκαν σε δημόσιο νοσοκομείο, είδαν τις οφειλές τους στην εφορία να διαγράφονται. Ακόμη καταργήθηκε το πεντάευρο στα νοσοκομεία. Όλα αυτά τα γεύτηκαν συμπολίτες μας, άλλος μια μόνο φορά, αλλά κρίσιμη στη ζωή του, κι άλλος περισσότερες στην καθημερινότητά του.
Ανάλογα επιτεύγματα υπάρχουν σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, την Παιδεία, την Οικονομία, τα Εργασιακά, τα Εθνικά θέματα, τον Πολιτισμό κτλ. Μια καταγραφή τους θα ήταν ατελείωτη και θα κούραζε. Όμως ήταν μια αλήθεια που δεν μπορεί να αγνοηθεί και γι’ αυτό επιχειρείται από την κυβέρνηση η απόκρυψή της. Μέσα στον ορυμαγδό των ψεμάτων που εκπέμπονται σήμερα με τις μάσκες και τις προβιές των δήθεν «έξυπνων» μέτρων, επιδιώκεται η λήθη των επιτευγμάτων της περιόδου της πρώτης φοράς αριστερά. Δηλώνεται σαν μια περίοδος γενικά ζοφερή, που η χώρα κινδύνεψε να φύγει από το ευρώ και γι’ αυτό δεν πρέπει να ξανάρθει. Η αλήθεια όμως είναι πως η χώρα βρήκε μέσα στο ευρώ μια θέση ισχυρή για πρώτη φορά μετά από τότε που εκδηλώθηκε η κρίση και η χρεοκοπία.
Το παράδειγμα του τομέα υγείας δείχνει τις διαφορές μας και τον δρόμο του μέλλοντός μας. Εκεί ακριβώς που οι κυβερνήσεις της δεξιάς προσπάθησαν να διαλύσουν το σύστημα υγείας επ’ ωφελεία των ιδιωτικών επιχειρήσεων του τομέα, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το αναστήλωσε και το ενδυνάμωσε. Χάρη σε αυτό περάσαμε την υγειονομική κρίση, όχι ανώδυνα, αλλά, με αποφυγή πολύ χειρότερων καταστάσεων. Κι ενώ συνέβησαν αυτά μπροστά στα μάτια μας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιμένει στην ιδιωτικοποίηση της υγείας μέσω της
συνεργασίας ιδιωτικού-δημόσιου τομέα. Ενώ διεθνώς ακόμη και οι συντηρητικές κυβερνήσεις είδαν τη χρησιμότητα του δημόσιου τομέα ειδικά στην υγεία, στην Ελλάδα η δική μας κυβέρνηση κινείται σαν να μην έμαθε τίποτε από την κρίση. Ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία παρουσίασε τις νέες θέσεις του για την υγεία και η απάντηση της κυβέρνησης ήταν η εμμονή της στα παλιά. Αυτό την απομόνωσε όχι μόνο από τον κόσμο που έχει ανάγκη το εθνικό σύστημα υγείας, αλλά και από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Η συγκρότηση ενός πλατιού προοδευτικού μετώπου για το θέμα αυτό έγινε εμφανής. Είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε σε όλα τα ζητήματα. Να καταδείξουμε το ψέμα, να αναδείξουμε την αλήθεια του δικού μας έργου και να προβάλλουμε τις νέες μας προτάσεις. Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το ψέμα και να στρώσουμε τον δρόμο της ενότητας για την απαλλαγή μας από τη συντηρητική παράταξη με τα εθνικιστικά και αντιδημοκρατικά χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου.