Το θέατρο Μυθωδία στο Γεράνι Ρεθύμνου
Καλή μας αρχή στη νέα εκδοτική περίοδο, που έπεται άλλου ενός δύσκολου θέρους, που δεν έφτασε για να ζεστάνει τις ψυχές και να μας δώσει αποθέματα δύναμης για άλλο ένα δύσκολο χειμώνα. Στις καταστροφικές συνέπειες της πανδημίας και της διαχείρισής της, ήρθαν να προστεθούν οι τεράστιες σε έκταση πυρκαγιές, που αφήνουν βαθιές συνέπειες στο περιβάλλον και την ανθρώπινη δραστηριότητα, και αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά επικίνδυνα ελλείμματα, ανισορροπίες και διαφθορά στον κρατικό μηχανισμό. Όμως αυτά προβληματίζουν τους γράφοντες άλλων σελίδων. Από εδώ, ήθελα να γράψω για κάτι ελπιδοφόρο, τον πολιτισμό, τη δημιουργία, την τέχνη, όπως την απολαύσαμε, παρά τα εμπόδια, στα θέατρα του καλοκαιριού.
Θέλω να γράψω για τη σπουδαία χαρά να συναντιόμαστε ξανά με δημιουργούς και δημιουργήματα που μας συγκινούν και μας αφυπνίζουν. Για το αίσθημα της κοινότητας που μας ενώνει με ανθρώπους που δεν είμαστε ίδιοι αλλά συνδεόμαστε βαθιά μέσα από την απόλαυση ενός καλλιτεχνικού έργου. Για τον κραδασμό που δημιουργεί μια πόρτα που ανοίγει μέσα μας καθώς συν-βιώνουμε μια αποκαλυπτική εμπειρία μπροστά μας και μέσα μας. Για την ανακάλυψη νέων χώρων φτιαγμένων με αγάπη και έγνοια για την τέχνη, για να φιλοξενούν στιγμές σαν αυτές που περιγράφω παραπάνω.
«Το μέλλον δεν ανήκει στη βία,
στη λογική ανήκει το μέλλον.»
Αισχύλος, μτφ. Γιώργος Μπλάνας
Στο φθινοπωρινό χρόνο με τον οποίο αποχαιρετάμε το καλοκαίρι, συνεχίζουν να συμβαίνουν τέτοια μικρά θαύματα γύρω μας, παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις. Ας μην παραλείψουμε να συμμετέχουμε σε όσα περισσότερα μπορούμε. Ως θεατής, και όχι ως κριτικός –αφού δεν είμαι βέβαια–, θέλω να μοιραστώ τη σπουδαία εμπειρία της θέασης της παράστασης «Προμηθέας Δεσμώτης» σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη και μετάφραση Γιώργου Μπλάνα, σε συμπαραγωγή του Θεάτρου Πορεία και του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης (βλ. συνέντευξη με τον σκηνοθέτη σε διπλανή στήλη). Τη βαθιά συγκίνηση της αίσθησης ότι με ένα δημιουργό που διανύει μια μεγάλη πορεία εξέλιξης μπορείς να συν-βαδίζεις επί 25 χρόνια, που έζησα στη συναυλία του Παύλου Παυλίδη και της καινούργιας μουσικής του ομάδας. Την ομορφιά της συνύπαρξης μουσικής και οργάνων από διαφορετικές περιοχές, που εκφράζουν τα τραγούδια των Villagers of Ioannina City. Την ερευνητική διάθεση και την εξαιρετική υποκριτική ικανότητα που κατακτούν νέοι άνθρωποι στην παράσταση «Αντιγόνη» του Σοφοκλή από την Ομάδα Σημείο Μηδέν, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Σάββα Στρούμπου. Τη μυσταγωγία να μοιράζεσαι τέχνη στο καταπληκτικό θέατρο Μυθωδία στο Γεράνι Ρεθύμνου.
Ας τους χειροκροτήσουμε άλλη μια φορά, ας υποκλιθούμε στη δημιουργική τους επιμονή, ας διαδώσουμε την ελπίδα και τη δυναμική της δουλειάς τέτοιων ανθρώπων.
«Οφθαλμό αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος
δίχως δόντια πια τυφλοί, πριονίζουμε δεόντως
της ψυχής μας το κλαδί, μη τυχόν και ξανανθίσει
και η αγάπη αναστηθεί και η άνοιξη τολμήσει»
Παύλος Παυλίδης