Σήμερα θα γίνει η Παρέλαση Υπερηφάνειας. Στις 7 το απόγευμα στην πλατεία Κλαυθμώνος θα ξεκινήσει η πολύχρωμη πορεία, η οποία θα φτάσει μέχρι τη Βουλή. «Ήρθε η στιγμή μας. Η ώρα να κατέβουμε στον δρόμο, εκεί που όλα ξεκίνησαν. Απλά. Συντροφικά. Διεκδικητικά. Ανθρώπινα», αναφέρει στην επίσημη ανακοίνωσή του το Athens Pride, το οποίο μετά από ένα χρόνο απουσίας λόγω κορονοϊού επιστρέφει στο κέντρο της Αθήνας.
«Είναι μια πορεία που την έχουμε πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη. Είναι κάτι που δεν μπορούσαμε να το καθυστερήσουμε άλλο. Δεν μπορούσαμε να βάλουμε για άλλη μια χρονιά τα ανθρώπινα δικαιώματα, και συγκεκριμένα τα δικαιώματα που εμείς στερούμαστε, σε δεύτερη μοίρα. Οπότε αποφασίσαμε ότι το πιο ασφαλές και καλό για εμάς και την κοινότητα, είναι να κάνουμε την πορεία χωρίς το υπόλοιπο φεστιβάλ, χωρίς δηλαδή να είμαστε στην πλατεία, χωρίς συναυλίες , χωρίς τα περίπτερα των χορηγών μας. Έτσι θα δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα τόσο για την ορατότητά μας όσο και για την παρουσία μας στον χώρο, να μην νομίζει ο κόσμος ότι δεν ασχολούμαστε, ότι δεν υπάρχουμε και ότι απλά περιμένουμε. Είναι μια πορεία που δίνει κουράγιο και ελπίδα, ένας τρόπος να γυρίσουμε στην αρχή και να αναζητήσουμε όλα τα στοιχεία που μας ενώνουν», σχολιάζει στην «Εποχή» η Φωτεινή Πιπή, υπεύθυνη εθελοντισμού και εκπρόσωπος τύπου του Athens Pride 2021.
Συζητήσαμε επίσης με δύο μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας για την ιδιαίτερη σημασία του Pride. «Δεν μπορώ εύκολα να εξηγήσω τι σημαίνει για εμάς το Pride. Και αυτό, γιατί δεν μπορώ να το παρομοιάσω με κάτι, ώστε να είναι κατανοητό στον μέσο άνθρωπο ή στον μέσο αναγνώστη. Βλέπεις, δεν συμβαίνει συχνά να νιώθει κάποι@ υπερήφαν@ και ελεύθερ@ μια μέρα από τις 365 του χρόνου. Για εμένα, για εδώ, την Ελλάδα, το Pride είναι η μέρα που, ενώ η μνήμη μου ανατρέχει σε όσα θλιβερά συνέβησαν ώστε να καθιερωθεί η συγκεκριμένη μέρα, οι σκέψεις μου γεμίζουν αισιοδοξία, καθώς κατεβαίνω στο κέντρο και μπερδεύομαι με τον πολύχρωμο κόσμο που συρρέει. Είναι από τις λίγες ημέρες που συνειδητοποιώ ότι δεν είμαι μόνη μου. Και ότι δεν θα έπρεπε να είμαι. Είμαστε εκεί για να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στην ελευθερία, στη ζωή, στην εργασία. Είμαστε εκεί για να απαιτήσουμε ίσα δικαιώματα σε μια κοινωνία η οποία ακόμη προσπαθεί να αποδεχθεί τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Είμαστε εκεί για να θυμίζουμε ότι κανέν@ δεν είναι μόν@» σχολιάζει η Νεφέλη, ενώ ο Φίλιππος kiwi προσθέτει:
«Βλέπω το Pride σαν κάποια αργία. Κάτι που ξεκίνησε σαν διαμαρτυρία για την καταπάτηση κάποιων δικαιωμάτων και γιορτάζεται πλέον σαν μέρα ξεφαντώματος και γιορτής. Το Pride χρειάζεται! Όχι μόνο για εμάς τα κουήρ*, αλλά και για τους στρέιτ, να γίνει αντιληπτό, δυνατά, πως πράγματα τα οποία είναι αυτονόητα για αυτούς πρέπει να είναι και για εμάς. Ωστόσο, όσ@ φωνάζουμε συνθήματα, κρατάμε σημαίες, ντυνόμαστε έξαλλα ή χορεύουμε δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε το λόγο που το κάνουμε. Οφείλουμε να δίνουμε καθημερινά μάχες ώστε να ακούγεται η φωνή μας, όπως ακριβώς έκαναν και οι προηγούμενοι και θα κάνουμε εμείς για τ@ επόμεν@. Υπερηφάνεια, έκφραση, χρώματα, δικαιώματα».
Coming out
Την περασμένη Τρίτη το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, σε συνεργασία με το Athens Pride διοργάνωσε ανοιχτή συζήτηση για τη σημαντικότητα του «coming out» (μια έκφραση που δηλώνει τη στιγμή της γνωστοποίησης του σεξουαλικού προσανατολισμού ή/και της ταυτότητας φύλου από ένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο).
«Το coming out αποκτάει μια ιδιαίτερη σημαντικότητα για ένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο, γιατί, όσο δυνατή και καλή αίσθηση κι αν έχεις για τον εαυτό σου, εάν ζεις σε περιβάλλοντα που σε βλέπουνε ως κάτι διαφορετικό από αυτό που νιώθεις εσύ ότι είσαι, αυτό θα αρχίσει να επηρεάζει κάποια στιγμή το επίπεδο στρες με το οποίο ζεις. Μπορεί να σε αναστατώσει, μπορεί να σου δημιουργήσει θέματα στις σχέσεις σου, μπορεί και να σε γκρεμίσει. Το πώς θα σε επηρεάσει εξαρτάται από το ποιος/ποια/ποιο είσαι και πώς διαχειρίζεσαι αυτά τα πράγματα», ανέφερε μεταξύ άλλων η Αλεξάνδρα Βασιλείου, μέλος της επιστημονικής ομάδας του φορέα «ORLANDO LGBT+».
Τέλος, σε ερώτηση για το εάν υπάρχει αποδοχή στις οικογένειες για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, ο Μιχαήλ Οδυσσέας Γιακουμάκης από τους «Υπερήφανους Γονείς» απάντησε: «Έχω ακούσει πολλές φορές πως είναι θέμα παιδείας και όντως είναι θέμα παιδείας, αλλά πριν από αυτό είναι θέμα καρδιάς. Η καρδιά δεν κάνει λάθος. Ακόμα και αν έχεις τη χειρότερη παιδεία, εάν η καρδιά σου υπαγορεύει ότι εδώ έχεις να κάνεις με έναν άλλο άνθρωπο, και επιπλέον πως αυτός ο άλλος άνθρωπος είναι το δικό σου παιδί, νομίζω από εκεί και πέρα θα βρεις το τι συμβαίνει. Ακόμα και να μην έχεις ιδέα από αυτά τα πράγματα, ακόμα και αν έχεις ακούσει ό,τι χειρότερο, η καρδιά σου θα σε οδηγήσει να καταλάβεις!».
*Όρος κουήρ: Έχει να κάνει με την απόρριψη στεγανών, δίπολων και κλασικών διαχωριστικών γραμμών. Αμφισβητεί δηλαδή τους διαχωρισμούς γκέι-στρέιτ, γυναίκες-άντρες κλπ.