Η αύξηση του ΑΕΠ το δεύτερο τρίμηνο του 2021 κατά 16,2% αποτέλεσε το έδαφος για την κυβέρνηση να αντεπιτεθεί επικοινωνιακά μια στιγμή που ήταν σε μεγάλη δυσκολία. Αναμενόμενο αυτό. Αλλά και μια ισχυρή άνοδος της οικονομικής δραστηριότητας το δεύτερο τρίμηνο ήταν επίσης αναμενόμενη, εφόσον θα συγκρινόταν με ένα τρίμηνο –το δεύτερο του 2020– όπου το λοκντάουν ήταν σχεδόν καθολικό. Εξάλλου καταγράφηκε εξίσου μεγάλη άνοδος και στην Ευρωζώνη. Μάλιστα στις όμορες χώρες –Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία– αλλά και στην Ιρλανδία, υψηλότερη από την ελληνική.
Αυτά σημειώνονται όχι για να μειωθεί η αξία ενός καλού δείκτη, αλλά για να αναγνωστεί σωστά. Πολύ περισσότερο που –εκτός του ότι το στοιχείο αυτό δεν είναι το τελικό– η αβεβαιότητα για ολόκληρο το 2021 παραμένει και μάλιστα αυξάνεται για το τέταρτο τρίμηνο, λόγω πανδημίας, που θα καθορίσει και το αποτέλεσμα όλου του χρόνου. Γι’ αυτό και διεθνείς θεσμοί, αλλά και ελληνικοί, όπως για παράδειγμα η υπηρεσία μελετών της Εθνικής Τράπεζας, αναθεωρούν μεν προς τα πάνω τις προβλέψεις για το 2021, αλλά συγκρατημένα. Η προηγούμενη της ΕΤΕ ήταν 5,7%, η νέα 6,5%.
Αλλά καλό θα είναι, περισσότερο τώρα που η πανδημία μετά από μια δεκαετή κρίση εντείνει ακόμη περισσότερο τις ανισότητες, να φύγουμε από την πρωτοκαθεδρία του ΑΕΠ για να καταλάβουμε τι συμβαίνει πραγματικά στην κοινωνία. Στη συνέντευξη του καθηγητή Γιώργου Αργείτη, ο αναγνώστης θα βρει πολύ ενδιαφέρουσα κριτική στην παραδοσιακή και ξεπερασμένη αυτή μέτρηση ως προς την ποιότητα και επάρκειά της, ιδίως μια στιγμή όπου η κλιματική κρίση έχει γιγάντιες επιπτώσεις στη ζωή μας που πρέπει να καταμετρούνται.
Όμως, υπάρχουν και τα άλλα πολύ σοβαρά: Για ποιους είναι αυτή η αύξηση; Θα έχουμε μείωση της ανεργίας ή μετά την κατάργηση των μέτρων ανακούφισης θα αφεθεί να εκτιναχθεί; Θα έχουμε αύξηση μισθών και ιδίως του κατώτατου την ώρα που η ακρίβεια χτυπά; Να σημειώσουμε ότι από στοιχεία του ΚΕΠΕ προκύπτει ότι ο μέσος μηνιαίος μισθός στον ιδιωτικό τομέα υποχώρησε κατά 24,4% τη δεκαετία 2009 – 2019, από τα 1.281 ευρώ στα 968,5. Και η κερδοφορία των επιχειρήσεων όχι μόνο επανέρχεται, αλλά μεσουρανεί (κατά το Euro2Day τα κέρδη των εισηγμένων μη τραπεζικών επιχειρήσεων έχουν ξεπεράσει το ένα δισ. ευρώ) έναντι των περσινών. Ποιες επενδύσεις θα έχουν προτεραιότητα και από ποιους φορείς θα υλοποιηθούν; Όπως φάνηκε από τη δομή του σχεδίου υλοποίησης του Ταμείου Ανάκαμψης, οι ιδιώτες και δη οι μεγάλες επιχειρήσεις.
Στη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός αναμένεται, μάλιστα, να αξιοποιήσει τον πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο που διαμορφώνει η πιο αισιόδοξη πρόβλεψη για την πορεία του ΑΕΠ για να εντείνει, κυρίως, τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, θα ανακοινώσει φοροελαφρύνσεις. Έως τώρα, τη μερίδα του λέοντος παίρνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις και γενικώς οι κάτοχοι περιουσίας και πλούτου.