Η Γερμανία είναι το μεγαλύτερο κράτος-μέλος και η μακράν ισχυρότερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτό και τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις. Όχι μόνο για την Γερμανία, για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για την Ελλάδα. Οι μεγάλοι ηττημένοι των γερμανικών εκλογών είναι οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, που σημείωσαν την χειρότερη επίδοση της ιστορίας τους. Αυτό είναι καλό για την Ελλάδα και μπορεί ενδεχομένως να βοηθήσει στο να υπάρξουν θετικές αλλαγές και μεγαλύτερη ευελιξία στους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας, που αφορούν και στο ελληνικό δημόσιο χρέος.

 

Πολιτικά μαθήματα

 

Το καθαρό προβάδισμα για την καγκελαρία το έχουν οι Σοσιαλδημοκράτες και ο επικεφαλής τους, Όλαφ Σολτς. Η ήττα των Χριστιανοδημοκρατών αποδυναμώνει το οικονομικό δόγμα Σόιμπλε. Τα δε, σημαντικά κέρδη των Σοσιαλδημοκρατών και των Πρασίνων σε συνδυασμό με την έστω και οριακή είσοδο της Αριστεράς στη γερμανική Βουλή, παρά την σημαντική και οδυνηρή της πτώση, δημιουργούν πιο προοδευτικούς πολιτικούς συσχετισμούς, και μια Γερμανία ίσως πιο ανοικτή στην εμβάθυνση της πολιτικής ενοποίησης και την ενίσχυση των μεταβιβαστικών πληρωμών με έκδοση κοινού ευρωπαϊκού χρέους.

Με τους Χριστιανοδημοκράτες να σημειώνουν αρνητικό ρεκόρ και ιστορικό χαμηλό δεκαετιών, ο κύριος Λάσετ δεν έχει καμία σοβαρή πιθανότητα να γίνει ο επόμενος καγκελάριος. Θεωρώ πολύ πιο πιθανό να αμφισβητηθεί ως επικεφαλής του κόμματος, παρά να γίνει καγκελάριος.

Οι διαπραγματεύσεις θα γίνουν για να σχηματιστεί μια πλειοψηφία με άξονα την σύγκλιση των Σοσιαλδημοκρατών και των Πρασίνων που είναι πιο κοντά, πολιτικά και προγραμματικά. Ο κ. Λίτνερ, επικεφαλής των Γερμανών Φιλελευθέρων, θα παίξει τον ρόλο του μπαλαντέρ και θα επιδιώξει να επωφεληθεί από την αποδυνάμωση των Χριστιανοδημοκρατών.

Από τις γερμανικές εκλογές, οφείλουμε επίσης να πάρουμε μαθήματα πλουραλισμού σε ό,τι αφορά τον τρόπο διεξαγωγής της πολιτικής αντιπαράθεσης και των τηλεοπτικών ντιμπέιτ. Το να βγαίνουν ζωντανά στην τηλεόραση την βραδιά των εκλογών οι επικεφαλής των κομμάτων και να συζητούν μεταξύ τους επί προγραμματικών θέσεων, είναι κάτι το οποίο ζηλεύω. Να υπενθυμίσω ότι στις εκλογές του 2019 στην Ελλάδα δεν έγινε καν ντιμπέιτ μεταξύ Τσίπρα-Μητσοτάκη, γιατί το αρνήθηκε ο σημερινός πρωθυπουργός.

Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, ας μην θεωρούμε ότι θα έχουμε εύκολα θεαματικές αλλαγές όσον αφορά την στάση της γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στην Τουρκία –προσωπικά κρατώ πολύ μικρό καλάθι. Αυτό που, ως Αριστερά αλλά και ως χώρα, μας «καίει» είναι οι αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας. Αν δηλαδή, πώς και πόσο θα υπάρξουν αλλαγές στους κανόνες για τα ελλείμματα και το χρέος και μια μεγαλύτερη ευελιξία ώστε να αποτραπεί ένας νέος γύρος λιτότητας και μια κρίση χρέους στον ευρωπαϊκό Νότο και την Ελλάδα. Η μεγάλη ήττα του κ. Λάσετ – που υποστηριζόταν όχι μόνο από την Μέρκελ αλλά και από τον Σόιμπλε- και η πιθανότητα να είναι ο Σολτς μαζί με τους Πράσινους στην κυβέρνηση μάς δίνει μια δυνατότητα. Ας κρατάμε όμως μικρό καλάθι κι εκεί. Διότι, εάν συνοδευτεί με την τοποθέτηση του επικεφαλής των Φιλελευθέρων, του κ. Λίτνερ, στο υπουργείο Οικονομικών, τότε δεν θα πρέπει να περιμένουμε και πολλά.

 

Η πτώση του Κόμματος της Αριστεράς

 

Η μεγάλη πτώση του Κόμματος της Αριστεράς που κατάφερε οριακά να μπει στη γερμανική Βουλή, είναι πολύ ανησυχητική για όλη την Αριστερά στην Ευρώπη. Ας μην στρουθοκαμηλίζουμε. Η ιδιαίτερη ικανοποίηση που νιώθουμε για την σημαντική άνοδο των Σοσιαλδημοκρατών και των Πρασίνων, δεν αρκεί για να την διασκεδάσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία έχει στενές με την Λίνκε και αναπτυσσόμενες σχέσεις και με Σοσιαλιστές και με Πράσινους. Οι πρώτες αναλύσεις στην μετά-Μέρκελ εποχή δείχνουν πως υπήρχε ένας άνεμος αλλαγής, τον οποίο επωφελήθηκαν και οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι. Έτσι το Κόμμα της Αριστεράς έχασε πολλούς ψηφοφόρους προς τα δύο αυτά κόμματα, γιατί αυτοί οι ψηφοφόροι θεώρησαν ότι με αυτόν τον τρόπο έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να οδηγήσουν τη δεξιά στην αντιπολίτευση.

 

Κυβερνήσεις συνεργασίας

 

Στην συντριπτική πλειονότητα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης -όχι μόνο στην Γερμανία- έχουμε αναλογικά συστήματα και κυβερνήσεις συνεργασίας. Πρέπει πιστεύω και στην Ελλάδα να μπούμε σε αυτή την εποχή των κυβερνήσεων συνεργασίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συκοφαντεί την απλή αναλογική και τις κυβερνήσεις συνεργασίας. Οι Έλληνες όμως ξέρουν ότι χρεοκόπησαν με μονοκομματικές κυβερνήσεις και πλειοψηφικά συστήματα. Μια μονοκομματική κυβέρνηση και μάλιστα της ΝΔ, την περίοδο από το 2004 έως το 2009, εκτίναξε τα χρέη και τα ελλείμματα στα ύψη και ανάγκασε τον επίσης Χριστιανοδημοκράτη, κ. Γιούνκερ, να πει: «Τέρμα πια οι απάτες και τα greek statistics» Επί ΝΔ το έλλειμμα είχε φτάσει στο 15% και έστελναν πλαστά στοιχεία στη Eurostat ότι ήταν δήθεν 6%.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία εδώ και 10 χρόνια έχει, ως το μεγαλύτερο κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, πετύχει και εδραιώσει να είναι μακράν η μεγαλύτερη δύναμη σε αυτό που ονομάζουμε ευρύτερη δημοκρατική, προοδευτική παράταξη. Διεκδικώντας με το πρόγραμμά μας την νίκη στις εκλογές, θα επιμείνουμε -χωρίς ηγεμονισμούς- στην πρόσκλησή μας για συνεργασία με τα υπόλοιπα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης -ΚΙΝΑΛ, Μέρα25, ΚΚΕ- είτε για συμμετοχή σε κυβέρνηση συνεργασίας, είτε στήριξη, είτε ανοχή.

Δημήτρης Παπαδημούλης Ο Δημήτρης Παπαδημούλης είναι ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, συντονιστής της ευρωομάδας της Αριστεράς (GUE/NGL) στην Επιτροπή Προϋπολογισμών και σκιώδης εισηγητής για το νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο, το Ταμείο Ανάκαμψης και τον Προϋπολογισμό της ΕΕ για το έτος 2021. Περισσότερα Άρθρα
ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2024 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet