Οι ιταλικές αυτοδιοικητικές εκλογές της Κυριακής 3 Οκτώβρη και Δευτέρας 4 Οκτώβρη αναμένονταν με αγωνία από τα κόμματα για να φανεί κατά πόσο έχουν παγιωθεί οι συμμαχίες δεξιά και αριστερά, αλλά και οι μελλοντικές προοπτικές εν όψει των βουλευτικών εκλογών.
Πανωλεθρία για το Κίνημα 5 Αστέρων
Ανησυχητική, πρώτα απ’ όλα, ήταν η μικρή προσέλευση (54,69%) σε σχέση με τις εκλογές του 2016 (65,98%). Το Κίνημα 5 Αστέρων, το οποίο δεν είχε ποτέ ιδιαίτερη επιτυχία στις μεγάλες πόλεις, υπέστη την αναμενόμενη πανωλεθρία. Δεν εξαφανίστηκε, αλλά πλέον η συμμαχία με το Δημοκρατικό Κόμμα είναι αναγκαστική. Το γεγονός ότι το Κίνημα δεν συμμετέχει στον δεύτερο γύρο στην Ρώμη, όπου είχε την απερχόμενη δήμαρχο Βιρτζίνια Ράτζι και στο Τορίνο, όπου είχε την Κιάρα Απεντίνο, θα πρέπει να ανησυχεί ιδιαίτερα τον Τζουζέπε Κόντε, που ανέλαβε πλέον την ηγεσία. Το 19% στην Ρώμη και το 9% στο Τορίνο είναι κάθε άλλο παρά επιτυχία. Στο Μιλάνο, το Κίνημα 5 Αστέρων από το 10% έπεσε στο 3,1%. Στην Μπολόνια, το ισχνό 3% δεν ήταν αναγκαίο για τη νίκη του υποψηφίου του Δημοκρατικού Κόμματος Λέπορε, που το Κίνημα είχε στηρίξει από την αρχή. Μόνο στη Νάπολη, το 9% του Κινήματος υπήρξε καθοριστικό για τη νίκη του υποψηφίου του ΔΚ Μανφρέντι.
Ο Τζουζέπε Κόντε δήλωσε ότι «Για το Κίνημα 5 Αστέρων τώρα είναι η στιγμή της σποράς». Και συνέχισε: «Θα υποστηρίξουμε τους κεντροαριστερούς υποψηφίους στον δεύτερο γύρο. Δεν θα πάμε με τη δεξιά».
Το Δημοκρατικό Κόμμα παραδοξολογεί
Σύμφωνα με την εφημερίδα Sole24Ore «αυτά τα δεδομένα ωθούν το Δημοκρατικό Κόμμα του Λέτα σε μια νέα εξισορρόπηση των βαρών στον υπό σύσταση προοδευτικό συνασπισμό που θα πρέπει να αντιμετωπίσει την κεντροδεξιά στις επόμενες βουλευτικές εκλογές».
Tο Δημοκρατικό Κόμμα, που έμοιαζε για χρόνια σε φάση παρακμής, τώρα θριαμβολογεί για τη νίκη του στον πρώτο γύρο στο Μιλάνο, με τον Μπέπε Σάλα (57,7%), στην Νάπολη με τον Γκαετάνο Μανφρέντι (63,16%) και στην Μπολόνια με τον Ματέο Λέπορε (62%).
Ο γραμματέας του ΔΚ, Ενρίκο Λέτα, δήλωσε ότι «είναι μεγάλη η νίκη της κεντροαριστεράς και του ΔΚ, που ενισχύει την Ιταλία, γιατί ενισχύει την κυβέρνηση Ντράγκι». Το παράδοξο είναι ότι στην κυβέρνηση Ντράγκι είναι και ο Σαλβίνι. Όμως, ο Λέτα δεν παρέλειψε να τον αναφέρει λέγοντας ότι «είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που κυβερνάμε μαζί με τον Σαλβίνι. Το υπόσχομαι. Αποδείξαμε ότι η δεξιά δεν είναι ανίκητη. Νικήσαμε στην επικράτεια, όχι στο twitter και στα σαλόνια. Σήμερα η Ευρώπη είναι ακόμη πιο ευρωπαϊκή, πορευόμαστε προς μια Ευρώπη πιο ισχυρή μετά τις γερμανικές εκλογές».
Ηττημένη η ιταλική δεξιά
Η ηττημένη ιταλική δεξιά σπαράσσεται από τις εσωτερικές της έριδες και από τα σκάνδαλα, σαν αυτό του «γκουρού» του Σαλβίνι Λούκα Μορίζι, που ερευνάται από την ιταλική δικαιοσύνη για κατοχή ναρκωτικών, ενώ ο Σαλβίνι πληρώνει και την αντίθεσή του με τα μέτρα κατά του κορονοϊού. Ο τελευταίος, μετά το πικρό ποτήρι του 11% στο Μιλάνο του, έκανε δημόσια την αυτοκριτική του, θεωρώντας ότι υπήρξε υπερβολική καθυστέρηση στην επιλογή των υποψηφίων. Κατά τα άλλα, αμέσως μετά τις εκλογές, τα μέλη της Λέγκα απουσίασαν από τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου για το φορολογικό νομοσχέδιο, δηλώνοντας την αντίθεσή τους με τη μεταρρύθμιση του κτηματολογίου.
Η νεοφασίστρια Τζόρτζια Μελόνι του κόμματος Αδελφοί της Ιταλίας, δείχνει έτοιμη να του αρπάξει την πρωτοκαθεδρία, ενώ στρέφεται με όλες τις δυνάμεις της στην προώθηση του υποψηφίου της στην Ρώμη Ενρίκο Μικέτι (30%), που θα αντιμετωπίσει στις 17-18 Οκτώβρη, στον δεύτερο γύρο, τον Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι από το Δημοκρατικό Κόμμα (27%). Επίσης, σε ένδειξη της ισχύος της, δηλώνει πρόθυμη να ψηφίσει τον Ντράγκι για την Προεδρία της Δημοκρατίας, αρκεί να ακολουθήσουν αμέσως μετά οι βουλευτικές εκλογές.
Οι ελπίδες της αριστεράς έσβησαν
Στις περιφερειακές εκλογές στην Καλαβρία, οι ελπίδες της αριστεράς να δουν «εφικτή μια άλλη Καλαβρία» έσβησαν με τη νίκη του δεξιού Ρομπερτο Οκιούτο (54%), με την υποψήφια του Κινήματος 5 Αστέρων και του Δημοκρατικού Κόμματος Αμάλια Μπρούνι δεύτερη με 27%, ενώ ο αριστερός πρώην δήμαρχος της Νάπολης Λουίτζι Ντε Ματζίστρις έλαβε μόνο 16%. Ένας από τους συνδυασμούς που υποστήριζαν τον Ντε Ματζίστρις ήταν «Μια άλλη Καλαβρία είναι εφικτή», στον οποίο ήταν υποψήφιος και ο πρώην δήμαρχος του Ριάτσε Μίμο Λουκάνο, γνωστός από το έργο του στην αλληλεγγύη υπέρ των μεταναστών και των προσφύγων στην πόλη του, για τη νέα άνθηση του τόπου του και για την αρμονική συμβίωση των νέων κατοίκων με τους ντόπιους.
Καταδικάστηκε η αλληλεγγύη. Αποκλεισμός από τις εκλογές
Το «μοντέλο Ριάτσε» είχε γίνει διάσημο σε όλο τον κόσμο και είχε συγκεντρώσει την εκτίμηση και τον θαυμασμό πολλών από αυτούς που σήμερα το αμφισβητούν. To 2018, o Λουκάνο είχε εκδιωχθεί από τον τόπο του και είχε τεθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό σε άλλη πόλη με κατηγορίες όπως υπόθαλψη της παράνομης μετανάστευσης και απάτη σε βάρος του κράτους. Μόνο 11 μήνες αργότερα το δικαστήριο τού επέτρεψε να επιστρέψει στην πόλη του. Βέβαιος για την τελική αθώωσή του, άκουσε κατάπληκτος, παραμονές των εκλογών, την απόφαση του δικαστηρίου που τον καταδίκαζε σε 13 χρόνια και δύο μήνες φυλακή, εκτός των άλλων, και για «συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση», ενώ μάλιστα ο Εισαγγελέας είχε ζητήσει 7 χρόνια και 11 μήνες. Το δικαστήριο του Λόκρι στην ουσία διπλασίασε την ποινή. Επιπλέον, η Επιτροπή κατά της Μαφίας τον συμπεριέλαβε στους 10 υποψηφίους που δεν είχαν δικαίωμα να λάβουν μέρος στις εκλογές. Ούτε όμως αυτό ήταν αρκετό για το δικαστήριο, αλλά του επέβαλε και χρηματική ποινή 500.000 ευρώ.
Σε συνέντευξή του στο «Radio Popolare» ο Λουκάνο εκφράζει την πικρία του: «Για μένα είναι ασύλληπτο το γεγονός από ανθρώπινη και πολιτική άποψη, αλλά και από την άποψη της δικαιοσύνης. Ο Εισαγγελέας κατάλαβε ότι δεν έχω οικονομικά συμφέροντα. Δεν σκότωσα κανέναν. Δεν είμαι μαφιόζος, αντίθετα προέρχομαι από ένα περιβάλλον μεγάλων κοινωνικών αγώνων και αγώνων κατά της Μαφίας. Διαμόρφωσα την πολιτική μου συνείδηση στον αγώνα κατά της Μαφίας».
Στην ερώτηση: «σήμερα δεν θα ξανακάνατε τις επιλογές εκείνης της εποχής»; απαντά: «Θα έκανα ξανά τα πάντα, χωρίς αμφιβολία».
Ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης αγκαλιάζει τον Μίμο Λουκάνο σε όλη την Ιταλία. Διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες στις εφημερίδες και στα κοινωνικά δίκτυα, αγανακτισμένα μηνύματα που μιλάνε για «άδικη δικαιοσύνη». Ταυτόχρονα, συγκεντρώνονται χρήματα για να πληρωθούν οι 500.000 που «οφείλει» στο κράτος.
Ο Μίμο Λουκάνο τιμωρήθηκε για την ανθρωπιά του, επειδή έδειξε ότι ο δρόμος της αλληλεγγύης είναι εφικτός, ότι οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν ειρηνικά ο ένας πλάι στον άλλον, ότι δεν υπάρχει μόνο το προσωπικό συμφέρον. Κατόρθωσε να σώσει ζωές, να εντάξει τους κατατρεγμένους στον νέο τους τόπο, έστω παρακάμπτοντας στην προσπάθειά του αυτή τους δύσβατους δρόμους της κρατικής γραφειοκρατίας.
Ο Ντε Ματζίστρις δεν δέχτηκε να αφαιρέσει από το ψηφοδέλτιο το όνομα του Μίμο Λουκάνο κι έτσι ο πρώην δήμαρχος του Ριάτσε πήρε συνολικά 9.779 ψήφους, αλλά ακόμη και στην πόλη του, παρά τον μεγάλο αριθμό ψήφων στο πρόσωπό του, θριάμβευσε ο δεξιός Οκιούτο με 57,21%.
Η «άλλη Καλαβρία» γι’ αυτή τη φορά αποδείχτηκε ανέφικτη, αφού ο συνδυασμός συγκέντρωσε μόνο το 2,5% και δεν κατόρθωσε να περάσει το όριο εισόδου στο περιφερειακό συμβούλιο, δηλαδή το 4%.
«Ζούμε σε άσχημους καιρούς», λέει στην «Ε» ο Λουίτζι Παντόλφι, συνυποψήφιος του Λουκάνο, «Η απογοήτευση είναι μεγάλη, αλλά δεν θα σταματήσουμε. Τώρα ετοιμάζουμε διάφορες πρωτοβουλίες υπέρ του Μίμο. Ο αγώνας συνεχίζεται».