Με το βλέμμα στην προάσπιση της Δικαιοσύνης, με δημοκρατία και ελευθερία, σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισονομία, καλούμαστε τον Νοέμβριο να εκλέξουμε τη νέα διοίκηση του ΔΣΑ, ενός από τα μεγαλύτερα συνδικαλιστικά όργανα στη χώρα, που εκπροσωπεί πάνω από 40.000 δικηγόρους της Αθήνας.
Από την εποχή του Έσσλιν έως σήμερα, έχουν περάσει από την προεδρία του συντηρητικοί, κατά βάση, εκπρόσωποι προερχόμενοι, κυρίως, από την ανερχόμενη αρχικά αστική τάξη, οι οποίοι εκφράζουν, έως σήμερα, το συντηρητικό και νεοφιλελεύθερο «σώμα» των δικηγόρων. Φωτεινές εξαιρέσεις οι θητείες των: Ευάγγελου Γιαννόπουλου, Τάκη Παππά, Φώτη Κουβέλη και Αντώνη Ρουπακιώτη.
Δυνητικά, ο ρόλος του ΔΣΑ είναι ευρύς και πολυδιάστατος. Ανταποκρίνεται, όμως, σήμερα σε αυτόν; Ποια είναι η πραγματική εικόνα στον χώρο των δικηγόρων και πόσες πιθανότητες υπάρχουν να αλλάξει κάτι στις εκλογές; Θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε αυτά τα ερωτήματα, κατατάσσοντάς τα θεματικά, αλλά και αναδεικνύοντας –ως αριστεροί, προοδευτικοί, ριζοσπάστες, κινούμενοι σε ένα ευρύ φάσμα της Αριστεράς, του ριζοσπαστικού και εν γένει όλου του φάσματος του προοδευτικού χώρου, δικηγόροι– τη δική μας ευθύνη απόφασης και επιλογής, αναζητώντας τον/την «υποψήφιο/α», που δυνητικά θα ανταποκριθεί στις αναζητήσεις μας μέσα από τις αρχές και τις αξίες του χώρου μας.
Οι σημερινές πολιτικές – κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, στις οποίες θα κληθούμε να επιλέξουμε τον/την «καταλληλότερο/η» υποψήφιο/α, φέρουν το βάρος συσσωρευμένων προβλημάτων τόσο λόγω της πανδημίας, όσο και της πολυπαραγοντικής οικονομικής κρίσης που μας έπληξε όλες και όλους. Το προηγούμενο διάστημα –τουλάχιστον των δύο τελευταίων ετών, που τα προβλήματα αυτά και η γενεσιουργός αιτία τους ήταν, και παραμένουν, στο ζενίθ– ο σημερινός ΔΣΑ με τους εκπροσώπους του, με εξαίρεση λίγων, συγκεκριμένων εκλεγμένων συμβούλων, αποδείχθηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων. Χωρίς παρεμβάσεις, χωρίς προτάσεις, χωρίς λύσεις και μέτρα, ούτε καν εντός των ορίων άσκησης του ρόλου του.
Επιπλέον, αν και δεδομένης της δυνατότητας παρέμβασης στη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία –και παρόλο που τα δύο τελευταία χρόνια, με υπολειτουργούσα τη Βουλή, η πιο αυταρχική, αντιλαϊκή, νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, ψήφισε χωρίς διαβούλευση πλήθος αντιλαϊκών, αντιδημοκρατικών ακόμα και αντισυνταγματικών, αντεργατικών νομοθετημάτων, πολλά εκ των οποίων μέσα από Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου– ο ΔΣΑ, δεν είχε κανένα αποφασιστικό, παρεμβατικό, καταγγελτικό ρόλο και λόγο, ταυτιζόμενος εν πολλοίς με την κυβέρνηση.
Το χειρότερο, όμως, ήταν ότι ούτε τα κομματικά μέλη–δικηγόροι του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δεν έπραξαν διαφορετικά. Δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε ότι μέλη–δικηγόροι της οργάνωσης δικηγόρων του κόμματός μας, δεν εξέφρασαν δημόσιο λόγο, ενάντια σε όσα συνέβαιναν. Επί της ουσίας και εν τοις πράγμασι, η ΟΜ Δικηγόρων ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Αθήνας και τα μέλη αυτής, έλαμψαν δια της απουσίας τους, σε μια χρονική περίοδο μάλιστα που η ακραία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη έπληξε τόσο τη μεγάλη πλειονότητα του κλάδου, όσο και ευρύτερα στρώματα των εργαζομένων, επαγγελματιών και της ελληνικής κοινωνίας εν γένει. Εάν προσπαθήσει κάποιος να αναζητήσει τα αίτια αυτής της εκκωφαντικής απουσίας των συντρόφων δικηγόρων από τα κοινά, τα φλέγοντα και τα κάθε φορά επίκαιρα, ζωτικά και καίρια για τους ίδιους τους δικηγόρους, αλλά και για την κοινωνία και το κράτος Δικαίου –που θα έπρεπε, σε κάθε περίπτωση, να προασπίζεται ο αριστερός, δημοκρατικός και προοδευτικός δικηγόρος– δυστυχώς θα αντικρύσει κατάματα, αλλά και αποκαλυπτικά, όλη την παθογένεια που η εν εξελίξει μετάλλαξη του κόμματός μας έχει επιφέρει.
Αυτή, άλλωστε, είναι και η βασική αιτία που λιγότερο από δύο μήνες πριν από τις συνδικαλιστικές εκλογές του ΔΣΑ, ο χώρος των δικηγόρων του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δεν έχει κατορθώσει να συγκροτήσει, αλλά και να εκφραστεί μέσω μιας αυτόνομης αριστερής, δημοκρατικής, προοδευτικής συνδικαλιστικής παράταξης, καθώς δεν έχει αποφασίσει, και εσωκομματικά συμφωνήσει, ποιους εν τέλει θέλει να εκφράζει και να εκπροσωπεί!
Αντιθέτως, οφείλουμε να αναδείξουμε την πρωτοβουλία συναδέλφων δικηγόρων, οι οποίοι παρενέβησαν στον δημόσιο διάλογο για τα δικαιώματα των κρατουμένων, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και μάλιστα μέσα σε συνθήκες κυβέρνησης ακραίου νεοφιλελευθερισμού, αυταρχισμού και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έτσι, πράγματι, μέσα σε τέτοιες συνθήκες, δημιουργήθηκε αυθόρμητα ένα ρεύμα μαχόμενων δικηγόρων, με παρεμβάσεις και δημόσιο λόγο, που ήταν και παρόν σε κινηματικές δράσεις και πρωτοβουλίες.
Επειδή η δράση του ΔΣΑ συνδέεται άρρηκτα με τα πρόσωπα που το διοικούν, επειδή η κινηματική δράση και συμμετοχή είναι βασικός παράγοντας της ενεργούς συμμετοχής στην πολιτική, κοινωνική και θεσμική ζωή της χώρας και επειδή στην προηγούμενη θητεία λίγοι σύμβουλοι απέδειξαν ότι κατάφεραν να ανταποκριθούν σ’ αυτές τις αναγκαίες για εμάς τους αριστερούς–ριζοσπάστες–προοδευτικούς δικηγόρους, είναι εξαιρετικά σημαντικό να επιλέξουμε με αυτά τα κριτήρια, τον/την υποψήφιο/α, που θα δώσει το στίγμα στο νέο ΔΣ. Με γνώμονα ότι θα υπηρετήσει το δικηγορικό σώμα με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, στην ορθή απονομή της δικαιοσύνης, στη διεκδίκηση της ισονομίας και θα συμβάλλει με κάθε τρόπο στην πολιτιστική, κοινωνική, επιστημονική ενσωμάτωση όλο και περισσότερων δικηγόρων σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά και στην προάσπιση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων.
Αυτό είναι το ερώτημα, με αυτά τα κριτήρια καλούμαστε να κάνουμε τη σωστή επιλογή.
Αριστεροί Μαχόμενοι Δικηγόροι