Στις 11 Οκτώβρη, ημέρα Δευτέρα, αποχαιρετήσαμε την Μαρίνα Γαλανού στο κοιμητήριο του Σχιστού στον Πειραιά, με ορθόδοξη χριστιανική κηδεία. Ο τόπος, ο χώρος, το σώμα της εντός της εκκλησίας, μας υποδεικνύουν τη σημασία της επιλογής της: η τελευταία συμβολική, ακτιβιστική πράξη της.
Η Μαρίνα επέλεξε τη θρησκευτική κηδεία, μία ενωτική πράξη που ανέδειξε την ισχύ του νόμου και τη ζωτική σημασία για τις ζωές των τρανς ανθρώπων της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου, αυτού του τεράστιου βήματος για τον πολιτισμό μας και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Μαρίνα γνώριζε και μας έμαθε ότι οι αγώνες δίνονται τόσο στους δρόμους όσο και σε θεσμικό επίπεδο.
Υπήρξε Πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), Εμπειρογνώμονας του Συμβουλίου της Ευρώπης, τακτικό άμισθο διορισμένο μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) και άμισθο διορισμένο μέλος του Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ΕΣΡΜ) του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), είναι μη κυβερνητική οργάνωση εθελοντικού χαρακτήρα, η οποία ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2010 από 23 ιδρυτικά μέλη, και πλέον αριθμεί περί τα 200 τακτικά μέλη.
Πολλά άτομα, εντός και εκτός της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, όταν αναφέρονται στο ΣΥΔ χρησιμοποιούν τον όρο «οικογένεια» και η αλήθεια είναι ότι η Μαρίνα με τον τρόπο που επικοινωνούσε με τα μέλη του σωματείου - βαθιά ειλικρινή και ανθρώπινο - δημιουργούσε το αίσθημα της ασφάλειας για όλα μας. Σε αυτό συνέβαλλαν τόσο οι δράσεις και οι δομές που λειτουργούσαν εθελοντικά στο πλαίσιό του –όπως π.χ η ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης τόσο σε ομαδικό όσο και σε εξατομικευμένο επίπεδο, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, η νομική υποστήριξη, μέσω δικηγόρων που συνεργάζονται μαζί μας σε εθελοντική βάση, για θέματα διακρίσεων ή ρατσιστικής βίας– όσο και το προσωπικό ενδιαφέρον της Μαρίνας για τα πιο ευάλωτα μέλη της οικογένειας του ΣΥΔ –τις ηλικιωμένες τρανς γυναίκες, τις πρώην σεξεργάτριες, τους τρανς φτωχούς ανθρώπους, τους ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες.
Η Μαρίνα στήριζε όποιον άνθρωπο ζητούσε τη βοήθειά της, ανεξαρτήτως από το αν ήταν ή όχι μέλος του ΣΥΔ. Να σημειωθεί πως το ΣΥΔ, ως σωματείο βάσης, λάμβανε μόνο σε έκτακτες ανάγκες κάποιες οικονομικές ενισχύσεις. Υποστηριζόταν οικονομικά από τη συνδρομή των μελών του και αν και αρκετά φτωχά μέλη δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν, το κενό αυτό το κάλυπτε συνήθως η ίδια.
Οι δεσμοί που δημιουργήθηκαν ανάμεσα στα μέλη του ΣΥΔ, τόσο στον πυρήνα του όσο και ευρύτερα, ήταν τόσο ισχυροί όσο και μιας οικογένειας –κάποιες φορές πιο ισχυροί και από τους δεσμούς της βιολογικής οικογένειας. Στην κορυφή του οικογενειακού τραπεζιού βρισκόταν η Μαρίνα, η μητέρα για όλα μας, η οποία μας έμαθε να αγωνιζόμαστε για την ισονομία και την ίση μεταχείριση όλων των ανθρώπων, για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως συνήθιζε να λέει: «τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες δεν αφορούν μόνο την οποιαδήποτε υποομάδα ανθρώπων, αφορούν όλους μας, αφορούν τη δημοκρατία».
Αυτή είναι η πολύτιμη παρακαταθήκη που μας άφησε η Μαρίνα Γαλανού· η ορατότητα των τρανς ανθρώπων, η στήριξη των ευάλωτων, η προώθηση και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το πείσμα και η δύναμη να αγωνιστούμε ενάντια στις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα, στον ρατσισμό και τον φασισμό καθώς και μια ατζέντα τριάντα δύο διεκδικήσεων με πρώτη τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου και δυνατότητα αλλαγής των εγγράφων με απλές, γρήγορες, διαφανείς, εξωδικαστικές διαδικασίες χωρίς την προϋπόθεση διαδικασιών στείρωσης, επαναπροσδιορισμού φύλου, ιατρικών ή φαρμακολογικών διαδικασιών ή ψυχιατρικών διαγνώσεων, με βάση μόνο τον αυτοπροσδιορισμό, διαθέσιμες για ανήλικα πρόσωπα, χωρίς περιορισμούς που αφορούν τον έγγαμο βίο και τη γονεϊκότητα πιθανών τέκνων, καθώς και δυνατότητα κενής/τρίτης καταχώρισης φύλου για τα πρόσωπα που το επιθυμούν.
Εμείς, τα μέλη της οικογένειας του ΣΥΔ, σου υποσχόμαστε πως θα συνεχίσουμε το έργο σου. Δεν είναι το τέλος μιας εποχής. Εμείς, και οι άνθρωποι που πίστεψαν σε εσένα, είμαστε η συνέχεια του έργου σου.
Καλή αντάμωση αγαπημένη!