Τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου θα είναι υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος μετά από μια αναμονή αρκετών ημερών, μέχρι που ανακοίνωσε τις προθέσεις του την Τετάρτη το βράδυ. Ο πρώην πρωθυπουργός, μέσα από τις διαβουλεύσεις του με τους άλλους υποψήφιους, φαίνεται ότι προσπάθησε να περιορίσει τον αριθμό των στελεχών που θα συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία του Δεκεμβρίου, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το γεγονός αυτό έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας στο ΚΙΝΑΛ, προκαλώντας το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και των επιτελείων των άλλων κομμάτων. Άλλωστε, πρόκειται για τον μοναδικό πρώην πρωθυπουργό που επαναδιεκδικεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική, με στόχο, σύμφωνα με τον ίδιο, την «προοδευτική διακυβέρνηση απέναντι στη συντήρηση» και σύνθημα τη «νέα αλλαγή».
Το απόγευμα της Πέμπτης ολοκληρώθηκε η διαδικασία υποβολής υποψηφιοτήτων στην Επιτροπή Καταστατικού (ΕΔΕΚΑΠ). Σε αυτήν προσήλθαν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Χάρης Καστανίδης, ο Παύλος Χρηστίδης, ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Παύλος Γερουλάνος, καταθέτοντας τις υπογραφές των υποστηρικτών τους είτε από τα μέλη της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, είτε από το υπάρχον μητρώο μελών, είτε από τους φίλους που γράφτηκαν αυτόματα στους καταλόγους. Εκτός παρέμεινε ο γραμματέας της Κ.Ο., Βασίλης Κεγκέρογλου παρ’ όλο που είχε καταθέσει τις απαιτούμενες υπογραφές τις προηγούμενες μέρες. Όπως αναμενόταν, «έκανε πίσω» μετά την υποψηφιότητα Παπανδρέου. Με πολιτική απόφαση της ΕΔΕΚΑΠ, την οποία δημοσιοποίησε ο πρόεδρός της Θεόδωρος Καπετανάκης, εγκρίθηκαν οι 6 υποψηφιότητες, χωρίς δηλαδή να γίνει διασταύρωση και έλεγχος της προέλευσης των υπογραφών, καθώς κρίθηκε σκόπιμο να αξιοποιηθεί το επικοινωνιακό μομέντουμ για το ΚΙΝΑΛ, αντί το κόμμα να ταλανιστεί από μια πολυήμερη εσωστρεφή διαδικασία.
Ωστόσο, το εκλογικό σώμα που θα αναδείξει τη νέα ηγεσία είναι ρευστό, καθώς ούτε το υπάρχον μητρώο μελών είναι ακριβές, ούτε ο αριθμός των φίλων – νέων μελών που θα ψηφίσουν είναι γνωστός. Πολιτικοί παρατηρητές σημειώνουν το γεγονός ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος κατέθεσε 5.200 υπογραφές, ενώ έχει συγκεντρώσει –όπως δήλωσε– 22.100. και σχολιάζουν: «προφανώς δεν ήθελε να “προκαλέσει”, καθώς πολύς λόγος γίνεται για προσπάθεια μαζικής επιρροής του αποτελέσματος υπέρ του, από “ψηφοφόρους” προερχόμενους από τη ΝΔ».
Οι πρώτες δηλώσεις των υποψηφίων
Νίκος Ανδρουλάκης: «Πιστεύω βαθιά ότι η ανανέωση είναι όχι μόνο πολιτικό και κοινωνικό αίτημα, αλλά και βασική προϋπόθεση για την αναγέννησή μας… Το ζητούμενο σήμερα είναι η ενότητα, η διεύρυνση και η πολιτική αυτονομία της παράταξης. Για να μεγαλώσει, να δυναμώσει και να μπορεί να εγγυηθεί ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας. Να δώσει φωνή σε όσους δεν ακούγονται και ελπίδα σε όσους δεν ονειρεύονται… Με μια σύγχρονη σοσιαλδημοκρατική πρόταση για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. Τη βιώσιμη ανάπτυξη. Την εργασιακή ανασφάλεια. Την κλιματική αλλαγή. Το δημογραφικό. Την ενίσχυση του κράτους δικαίου και των ατομικών δικαιωμάτων… Τώρα είναι η ώρα να σπάσουμε τις επετηρίδες και όσα κρατάνε την παράταξη καθηλωμένη».
Παύλος Χρηστίδης: «Η υποψηφιότητα μου θέλει να εκφράσει τις αγωνίες των Ελλήνων και ειδικά της νέας γενιάς της πατρίδας μας: για κοινωνική δικαιοσύνη, για ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στην εκπαίδευση και την εργασία, για καλύτερες συνθήκες και καλύτερους μισθούς, όπως αρμόζει στην πιο καταρτισμένη γενιά, για να σταματήσουμε να είμαστε η πρώτη μεταπολεμική γενιά που ζει χειρότερα απ' τους γονείς τους. Οι λαοί της Ευρώπης, αλλά και ο ελληνικός λαός έχουν πλέον συνειδητοποιήσει μετά από μια πολύ δύσκολη δεκαετία ότι μόνο η επαναφορά της σοσιαλδημοκρατίας μπορεί να εγγυηθεί την προοδευτική κοινωνική, πολιτική και οικονομική ανασυγκρότηση. Restart για τη μεγάλη Δημοκρατική και Προοδευτική παράταξη, με όραμα και σχέδιο απέναντι στη συντήρηση. Για να κάνουμε τα όνειρα μας πράξη. Είναι στο χέρι μας».
Παύλος Γερουλάνος: «Μπροστά μας έχουμε σχεδόν 2 μήνες για να μιλήσουμε με όσες περισσότερες Ελληνίδες και Έλληνες μπορούμε, για τις θέσεις και τις προτάσεις μας, να ανταλλάξουμε ιδέες, να ακούσουμε και να καταγράψουμε τις προσδοκίες, τις αγωνίες και τις ελπίδες τους. Στον δρόμο για μια Ελλάδα δυνατή, για μια κοινωνία ανοιχτή, για μια οικονομία παραγωγική, όλες και όλοι έχουν λόγο και ρόλο. Ξεκινάμε ένα ωραίο ταξίδι».
Το πρώτο πολιτικό τζαρτζάρισμα
Ο Ανδρέας Λοβέρδος διαμήνυσε, από το Ρέθυμνο, ότι απορρίπτει τον όρο «προοδευτική διακυβέρνηση», τον οποίο χρησιμοποιούν ο Χάρης Καστανίδης και ο Γιώργος Παπανδρέου: «Ενώ κανένας εκ των ‘‘6’’ δεν μιλά για συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, κάποιοι μιλούν για προοδευτική διακυβέρνηση, θέλοντας να ξεπλύνουν δημοκρατικά τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι προοδευτικό κόμμα και δεν θα συνεργαστώ μαζί του, εάν γίνω πρόεδρος θα καταστρέψω αυτά τα σενάρια. Με Ραγκούση, Σπίρτζη, Ξενογιαννακοπούλου, Κουρουμπλή δεν κάνω συνεργασία», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η αιχμηρή αντίδραση ήρθε από τον Χάρη Καστανίδη, στο twitter: «Διάβασα ότι "ο όρος προοδευτική διακυβέρνηση είναι ύποπτος". Δεν υπάρχουν ύποπτοι όροι. Αποκτούν διαφορετική σημασία ανάλογα με τους ανθρώπους που εκφωνούν τις λέξεις», ήταν το σαφές υπονοούμενο κατά του Ανδρέα Λοβέρδου, ανοίγοντας με αυτό τον τρόπο τη συζήτηση για το ζήτημα της πολιτικής συμμαχιών.
Επίσης, ο Χάρης Καστανίδης, τόνισε στην «Εποχή»: «Σημασία έχει η συνεισφορά στην ιδεολογική αναγέννηση της παράταξης και την ανάληψη εκείνων των προγραμματικών δεσμεύσεων που θα απαντούν στα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και της χώρας. Η μικροπολιτική και οι διαγκωνισμοί για την εξουσία δεν με αφορούν. Αυτά καταθέτω με την υποψηφιότητά μου και θα τα καταστήσω σαφή στις 45 ημέρες που απομένουν για την εκλογή νέου προέδρου».
Πάντως, επισημαίνεται ότι η διαδικασία εκλογής προέδρου είναι αμερικανικής έμπνευσης και εφαρμόστηκε πρώτη φορά το 2004 από το ΠΑΣΟΚ, με απαίτηση του Γιώργου Παπανδρέου. Τότε, η μαζική συμμετοχή στην ανάδειξή του στην ηγεσία οδήγησε στην απονεύρωση του κόμματος και στην ενός ανδρός αρχή, υποστηρίζουν κορυφαίοι πολιτικοί επιστήμονες. «Το συνέδριο του επόμενου Μαρτίου θα έρθει να επικυρώσει τις θέσεις του νέου προέδρου. Δεν θα αναδείξει τις θέσεις και το πρόγραμμα του ΚΙΝΑΛ, τις οποίες οφείλει να υπηρετεί ο πρόεδρος. Με δεδομένες τις στρατηγικές αποκλίσεις των υποψηφίων, το κόμμα θα βρεθεί –αναπόφευκτα– αντιμέτωπο με το φάσμα της συρρίκνωσης ή της διάσπασης», λένε χαρακτηριστικά.