Ο Εμμανουέλ Μακρόν, για ένατη φορά στη διάρκεια της πανδημίας, απευθύνθηκε στις αρχές της περασμένης εβδομάδας μέσω της τηλεόρασης στους πολίτες, προκειμένου να τους ενημερώσει για τα μέτρα αντιμετώπισης του νέου κύματος στη Γαλλία και την Ευρώπη. Ο πρόεδρος Μακρόν, όμως, δεν στάθηκε μόνο στα μέτρα προστασίας, βρήκε την ευκαιρία να ξεκινήσει την προεκλογική του καμπάνια –χωρίς να αναφερθεί σε εκλογές και υποψηφιότητα– κάνοντας τον απολογισμό της θητείας του. Ήταν όμως σαφές ότι ο απολογισμός αυτός είναι ταυτόχρονα και ο νέος προγραμματισμός για τη δεύτερη πενταετία. «Η πρακτική αυτή του προέδρου, για ακόμη μια φορά δεν νομιμοποιείται. Το κοινοβούλιο και οι πολίτες της χώρας αξίζουν το σεβασμό», γράφει στο άρθρο της η ιστορική εφημερίδα της αριστεράς που εκδίδεται στη Μασσαλία με τον ομώνυμο τίτλο. «Ο πρόεδρος της δημοκρατίας μπορεί να φαντάζεται ότι έτσι ενισχύει τη θεσμική του θέση. Όμως, στην πραγματικότητα, αποδυναμώνει τη δημοκρατία και τους θεσμούς της», συνεχίζει το ίδιο άρθρο. Την επισήμανση αυτή κάνουν και πολιτικές δυνάμεις που εξέφρασαν την αντίθεσή τους για όσα είπε ο πρόεδρος στο διάγγελμά του.
Ο ίδιος μιλώντας για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης εξέφρασε την ικανοποίησή του για τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν λόγω του εμβολιασμού. Στη συνέχεια, όμως, ανέφερε ότι πάνω από 6 εκατ. Γάλλοι παραμένουν ανεμβολίαστοι. Συνεπώς θα πρέπει να συνεχιστεί η προσπάθεια του εμβολιασμού, ιδιαίτερα στους άνω των 65 ετών, για να αποκτήσουν το περιβόητο υγειονομικό διαβατήριο. Η Γαλλία είναι έτοιμη, κατά τον Μακρόν, να αντιμετωπίσει το 5ο κύμα της πανδημίας που μπορεί να επηρεάσει την Ευρώπη και τη Γαλλία, όπως προειδοποιεί ο Π.Ο.Υ. Δεν θεώρησε, ωστόσο, αναγκαίο να αναφερθεί σε αυτούς που έδωσαν τη μάχη στην πρώτη γραμμή κατά του κορονοϊού. Άλλωστε, πολλοί από αυτούς παραιτήθηκαν από τις θέσεις τους, με αποτέλεσμα να κλείσει το 20% των κλινών, λόγω έλλειψης προσωπικού, σύμφωνα με έρευνα της «Λιμπερασιόν».
Ο Μακρόν μετά τη σύντομη αναφορά στην υγειονομική κρίση, πέρασε στον απολογισμό του έργου του. Ένας απολογισμός που άρχισε αντίστροφα, από τη σημερινή συγκυρία – και αυτό για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Οι οικονομικοί δείκτες έχουν θετικό πρόσημο, η ανάπτυξη κυμαίνεται γύρω στο 6%, η ανεργία έχει πέσει στο 7%, η αγοραστική δύναμη σε σύγκριση με το 2017 έχει αυξηθεί κατά μέσο όρο 170€, σύμφωνα με τα στοιχεία του επιτελείου του. «Όλα αυτά τα πέτυχε η Μακρονία χωρίς να αναφερθεί στο κύμα της ακρίβειας που επηρεάζει όλα τα λαϊκά στρώματα. Ιδιαίτερα της ακρίβειας στα καύσιμα, εξαιτίας της οποίας πολλοί Γάλλοι δεν θα εξασφαλίσουν τη θέρμανσή τους για το χειμώνα», όπως αναφέρει στο ρεπορτάζ της η «Ουμανιτέ».
Οι τρεις άξονες
Εκτός από τα προβλήματα της συγκυρίας, ο Μακρόν αναφέρθηκε και στους μεγάλους άξονες της πολιτικής του καθώς και στο όραμα για «τη Γαλλία του 2030», με την αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Οι τρεις μεγάλοι άξονες της πολιτικής του είναι: γρήγορη ανάπτυξη μετά την πανδημία, ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων για την ανεργία - ασφάλιση και συνταξιοδοτικό. Ο πρώτος άξονας μπορεί να προχωρήσει. Για τον δεύτερο και τον τρίτο, υπάρχει και ένας άλλος παράγοντας, ο οποίος στο παρελθόν έπαιξε καταλυτικό ρόλο. Το συνδικαλιστικό κίνημα και οι αγώνες των εργαζομένων που ανάγκασαν την κυβέρνηση να αναστείλει την εφαρμογή των νόμων που είχε ψηφίσει. Σήμερα ο Μακρόν επιχειρεί να εφαρμόσει τους νόμους αυτούς και επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις και τις πνευματικές του ικανότητες: «με τη δουλειά μας θα κάνουμε το κράτος μας να αισθάνεται πιο δυνατό, σταθερό. Με τη δουλειά μας κάνουμε τους πρεσβύτερους να ζουν περισσότερο. Και με τη δουλειά μας, την περισσότερη δουλειά μας, διασφαλίζουμε το κοινωνικό μας μοντέλο».
Στο πλαίσιο της ανάπτυξης που σχεδιάζει εντάσσεται και η ενίσχυση του πυρηνικού προγράμματος, των αντιδραστήρων, παράλληλα με την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως επίσης ισχυρίστηκε. Έτσι, νομιμοποιείται η προσπάθεια για τη γενίκευση του αγώνα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Με τους ατομικούς αντιδραστήρες θα αντιμετωπιστεί η «ενεργειακή πενία» και θα ενισχυθεί η αυτοδύναμη ανάπτυξη της χώρας στον τομέα της ενέργειας.
Έντονες αντιδράσεις
Το διάγγελμα αυτό του Μακρόν, προκάλεσε αντιδράσεις σχεδόν από όλα τα κόμματα καθώς και από συνδικαλιστικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις. Το κόμμα της δεξιάς, οι ρεπουμπλικάνοι, επιτέθηκαν με ιδιαίτερη οξύτητα κατά του Μακρόν για την αντιδημοκρατική συμπεριφορά του, καθώς χρησιμοποίησε τη δημόσια τηλεόραση προκειμένου να προβληθεί πολιτικά. Επίσης, τον κατηγόρησε και για την υφαρπαγή των δικών τους θέσεων, ακραία φιλελεύθερων, σε ό,τι αφορά τα κοινωνικά και τα οικονομικά ζητήματα. Η στάση αυτή του Μακρόν επηρεάζει και τις εσωκομματικές διαδικασίες των ρεπουμπλικάνων για την ανάδειξη του δικού τους υποψηφίου, μεταξύ των 6 που συναγωνίζονται να πάρουν το χρίσμα. Έτσι, έχουν την πίεση, από τη μια, του Μακρόν και, από την άλλη, του ακροδεξιού Ερίκ Ζαμούρ.
Για την αριστερά και την οικολογία, η πολιτική Μακρόν γίνεται όλο και πιο επιθετική σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Ο υποψήφιος των οικολόγων άσκησε δριμεία και με πολλά επιχειρήματα κριτική κατά της πολιτικής στροφής Μακρόν για τους πυρηνικούς αντιδραστήρες. Ενώ τα κόμματα της αριστεράς επέμειναν ιδιαίτερα στα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, προβάλλοντας έντονα την ανάγκη για αύξηση των εισοδημάτων –και ιδιαίτερα του κατώτατου μισθού– και μείωση των ωρών εργασίας στις 32, σε ριζική αντίθεση με την πολιτική Μακρόν που επιχειρεί να επιβάλει περισσότερες ώρες εργασίας.
Αναζητείται σημείο σύγκλισης στην αριστερά
Το αδύνατο σημείο των δυνάμεων της αριστεράς είναι ότι δεν βρίσκουν σημείο σύγκλισης για την υπόδειξη κοινού υποψηφίου για τη διεκδίκηση της προεδρίας με αξιώσεις. Οι δυνάμεις αυτές παραμένουν διασπασμένες και με πληθώρα υποψηφίων: των οικολόγων, της Αν Ινταλγκό του Σ.Κ., του Ρουσέλ (ΚΚΓ), του Μελανσόν (Ανυπότακτη Γαλλία), του Αρνό Μπόντεμπουργκ (πρώην υπουργού του Σ.Κ.) καθώς και των τριών της άκρας αριστεράς. Μέχρι στιγμής δεν έχει εκδηλωθεί κάποια πρωτοβουλία για την άρση του αδιεξόδου. Η μόνη πρόταση που μένει στο τραπέζι των διαβουλεύσεων, είναι αυτή του ΚΚΓ, για τη συγκρότηση κοινών ψηφοδελτίων σε κάθε περιοχή στις βουλευτικές εκλογές, με στόχο μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία της αριστεράς και της οικολογίας. Μια τέτοια πλειοψηφία θα μπορούσε να διεκδικήσει την κυβέρνηση στη βάση ενός πολύ συγκεκριμένου προγράμματος. Μια κυβέρνηση που θα έβαζε τέρμα στη μονοκρατορία Μακρόν.
Η συνέχιση της σημερινής κατάστασης θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα, σύμφωνα με αναλυτές, σε αδιέξοδο. Τα πράγματα δεν έφτασαν μόνα τους ή τυχαία σε αυτό το σημείο: «πρόκειται για το σχέδιο του Ε. Μακρόν που εφαρμόζει από το 2017», γράφει ο αρθρογράφος της «Ουμανιτέ». Για να φτάσει σήμερα να έχει αντίπαλο όχι την Λεπέν αλλά τον Έρικ Ζαμούρ, ο οποίος φαίνεται να είναι αποδεκτός από μιαν ορισμένη ελίτ ως διανοούμενος. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε το δημοσκοπικό - μιντιακό λόμπι, που τον παρουσιάζει σταθερά στο β’ γύρο με 17% έναντι 16% της Λεπέν. Έτσι παρουσιάζεται το φαινόμενο η άκρα δεξιά να συγκεντρώνει το 33% στον α’ γύρο, γεγονός που έγινε κατορθωτό επί προεδρίας Μακρόν.