Στο στόχαστρο βρίσκονται για άλλη μια φορά τα δημόσια πανεπιστήμια και αυτή τη φορά υπό την αιγίδα της προέδρου της Δημοκρατίας, Κ. Σακελλαροπούλου. Ο λόγος δεν είναι φυσικά άλλος από τη συρρίκνωση και ισοπέδωση του δημόσιου, δωρεάν και δημοκρατικού χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και των οργάνων διοίκησης, φέρνοντας στις μνήμες τον νόμο Διαμαντοπούλου, τον οποίο έχει καταδικάσει και απορρίψει η πλειονότητα της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και της κοινωνίας.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αγνοώντας πλήρως τις αντιδράσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας, σκοπεύει, σύμφωνα με πληροφορίες, να εισάγει νέο νόμο–πλαίσιο βασισμένο στο «Σχέδιο δράσης για το πανεπιστήμιο του 2030» του ιδρύματος Μποδοσάκη. Το σχέδιο αυτό αποτελεί ένα νεοφιλελεύθερο μανιφέστο για το ελληνικό πανεπιστήμιο, χωρίς φυσικά να αντιτίθεται στην αντισυνταγματική ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Παράλληλα, στο εν λόγω σχέδιο γίνεται ρητή αναφορά στον περιορισμό των αρμοδιοτήτων της Συγκλήτου, στον ορισμό (και όχι στην εκλογή!) πρυτάνεων και στην επαναφορά των Συμβουλίων Ιδρύματος. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν το ψηφιδωτό ενός πανεπιστημίου «κομμένου και ραμμένου» στα πρότυπα και τις επιταγές της αγοράς, αφού και στο παρελθόν ανάλογα σχέδια «εξυμνούσαν» την ύπαρξη εξωπανεπιστημιακών managers, που δεν θα λογοδοτούν σε κανέναν.
«Ευθεία βολή» στις συλλογικές διεκδικήσεις και τη δημοκρατία εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων χαρακτηρίζουν οι φοιτητικοί σύλλογοι το «Σχέδιο δράσης για το πανεπιστήμιο του 2030». Αξιοσημείωτο είναι ότι τα συλλογικά όργανα των φοιτητών αναφέρουν ρητά πως δεν θα επιτρέψουν την εφαρμογή ενός τέτοιου νόμου, που το μόνο που πετυχαίνει είναι να θέσει στο περιθώριο τις πραγματικές τους ανάγκες. Εμπνεόμενοι από τον πρόσφατο νικηφόρο αγώνα της πανεπιστημιακής κοινότητας ενάντια στον νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη για την πανεπιστημιακή αστυνομία, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες έχουν ήδη ξεκινήσει τον αγώνα τους απέναντι στο σχέδιο του ιδρύματος Μποδοσάκη.
Συγκεκριμένα, οι φοιτητικοί σύλλογοι με τις αποφάσεις που είχαν λάβει πραγματοποίησαν στις 22 Νοεμβρίου κινητοποίηση έξω από το Μέγαρο Μουσικής, όπου και παρουσιάστηκε το εν λόγω σχέδιο. Βασικό πρόταγμά τους είναι η αποτροπή της εφαρμογής του σχεδίου και επικείμενου νόμου που επιτίθεται στα δημόσια ΑΕΙ, τοποθετώντας στο προσκήνιο τη δημοκρατική λειτουργία και διοίκηση των ιδρυμάτων, κάτι το οποίο επιτυγχάνεται με τη συμμετοχή με λόγο και με ψήφο φοιτητών και εργαζομένων στα όργανα, όπως είναι η Σύγκλητος, η Γενική Συνέλευση Σχολής/Τμήματος (συνδιοίκηση). Σκοπός της φοιτητικής κοινότητας είναι να γίνει εμπόδιο στα σχέδια της κυβέρνησης για κατακερματισμό των σπουδών και των πτυχίων, γεγονός που μπορεί να επιτευχθεί μέσα από τον συντονισμό των κομματιών της πανεπιστημιακής κοινότητας, όπως απέδειξε ο αγώνας του προηγούμενου διαστήματος.