Ο Λίβανος βιώνει μια από τις βαθύτερες κρίσεις στη σύγχρονη ιστορία του. Στο εσωτερικό της χώρας, καμία από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί στοιχειωδώς την κατάσταση. Μεγάλη διαφθορά, υψηλή ανεργία και ελλείψεις βασικών καταναλωτικών ειδών, χαμηλοί μισθοί και απερίγραπτη φτώχεια για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Το τελευταίο διάστημα επιδεινώθηκαν οι σχέσεις με τις χώρες του Περσικού Κόλπου με αποτέλεσμα τις μεγάλες ελλείψεις καυσίμων. Η Σαουδική Αραβία, το Μπαχρέιν, το Κουβέιτ και τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα ανακάλεσαν τους πρέσβεις τους από τη Βηρυτό και ζητούν την απόσπαση της πολιτικής του Λιβάνου από την επιρροή της «Χεζμπολλά». Η άσχημη οικονομική κατάσταση και η έλλειψη εσωτερικής συνοχής καθιστούν τη χώρα αδύναμη για την αντιμετώπιση των μόνιμων απειλών από το Ισραήλ.
Στις 22 Νοεμβρίου γιορτάστηκε, χωρίς μεγάλες τυμπανοκρουσίες, η επέτειος από το τέλος της γαλλικής κυριαρχίας το 1943. Η χώρα ταλαιπωρήθηκε από έναν ιδιαίτερα αιματηρό και μακροχρόνιο εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος κράτησε 15 χρόνια (1975-1990). Το Ισραήλ έφυγε από το Λίβανο το 2000, αλλά συνεχίζει τους βομβαρδισμούς. Η Συρία έφυγε το 2005, αλλά συνεχίζει να ελέγχει σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση.
Το φθινόπωρο του 2019 σημαδεύτηκε από μεγάλες και βίαιες διαδηλώσεις εναντίον της διαφθοράς, της ανεργίας και της μεγάλης φτώχειας. Ο κόσμος ζητούσε επίμονα μια μεγάλη αλλαγή, που θα απάλλασσε τη χώρα από τις βαθιά διεφθαρμένες ελίτ που επί χρόνια κυβερνούσαν τη χώρα. Οι κινητοποιήσεις οδήγησαν στην παραίτηση του πρωθυπουργού Σαάντ Χαρίρι και της κυβέρνησής του. Η κυβέρνηση του Χασάν Ντιάμπ που ακολούθησε, δεν άντεξε για πολύ. Οι υπουργοί του υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους μετά τη μεγάλη έκρηξη στις αποθήκες του λιμανιού της Βηρυτού τον Αύγουστο του 2020, που ισοπέδωσε τις γύρω περιοχές σε μεγάλη ακτίνα. Από την έκρηξη σκοτώθηκαν 207 άτομα, τραυματίστηκαν πάνω από 6.000, ενώ 300.000 έμειναν άστεγοι. Πάνω από ένας χρόνος χρειάστηκε στη συνέχεια για να συμφωνηθούν οι υπουργοί της νέας κυβέρνησης. Η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο από την πανδημία και το λοκντάουν. Η νέα κυβέρνηση με επικεφαλής το Νατζίμπ Μικάτι, που προέκυψε τον περασμένο Σεπτέμβριο δεν μπόρεσε ακόμη να κυβερνήσει. Οι υπουργοί που προέρχονται από τα σιιτικά κινήματα «Χεζμπολλά» και «Αμάλ» μποϊκοτάρουν τις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου, διαμαρτυρόμενοι για τις αποφάσεις του δικαστή Τάρεκ Μπιτάρ, ο οποίος ορίστηκε να ερευνήσει την υπόθεση της έκρηξης και ο οποίος θεωρείται άνθρωπος της Δύσης. Όλο αυτό το διάστημα ο Λίβανος είναι ουσιαστικά στον αυτόματο πιλότο. Οι σιιτικές οργανώσεις επιρρίπτουν τις ευθύνες στο χριστιανικό κόμμα «Λιβανικές Δυνάμεις». Ο Λίβανος έφτασε ξανά στα πρόθυρα νέας εμφύλιας σύρραξης.
Από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος του Λιβάνου αρνείται, προς το παρόν, να επικυρώσει την 27η Μάρτη 2022 ως ημέρα διεξαγωγής των βουλευτικών εκλογών. Για τη συγκεκριμένη ημερομηνία συμφωνούν η πλειοψηφία των βουλευτών και ο πρωθυπουργός.
Η Βηρυτός, η επονομαζόμενη και Παρίσι της Ανατολής , είναι μια άδεια πόλη και οι δρόμοι της, που έσφυζαν από ζωή, είναι σκοτεινοί. Ηλεκτρικό ρεύμα δίνεται περίπου μια ώρα το εικοσιτετράωρο. Τα μαγαζιά και οι χώροι εστίασης είναι κλειστοί. Μόνο στις πιο πλούσιες περιοχές δουλεύουν ασταμάτητα με ντίζελ οι ηλεκτρογεννήτριες. Η λίρα του Λιβάνου υποτιμήθηκε κατά 90% τα τελευταία χρόνια και συνεχίζει την πτώση. Επιπλέον, στα hot spot του Λιβάνου φιλοξενούνται 1-1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες από την Συρία. Όποιος μπορεί να φύγει από τη χώρα φεύγει, με οποιονδήποτε τρόπο. Οι τιμές των καυσίμων αυξάνονται συνεχώς και ένας χαμηλόμισθος με το μηνιαίο εισόδημά του μπορεί να αγοράσει περίπου 2 γαλόνια πετρέλαιο. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού προσπαθεί να καλύψει στοιχειωδώς τις ανάγκες του από τα εμβάσματα από το εξωτερικό. Η διασπορά του Λιβάνου είναι περίπου τρεις φορές μεγαλύτερη από το ντόπιο πληθυσμό. Η ανικανότητα των κυβερνήσεων και η εκτεταμένη διαφθορά δεν αφήνουν περιθώρια για αισιόδοξες προβλέψεις.