Με όχι αμελητέες απώλειες ψήφων ο Ολαφ Σολτς εξελέγη από τη Βουλή νέος καγκελάριος της τρίχρωμης γερμανικής κυβέρνησης, δίνοντας τέλος στη θητεία της Μέρκελ μετά από 5.860 ημέρες. Ο δρόμος, που ανοίγεται μπροστά του μόνο «ανθόσπαρτος» δεν είναι.
Είναι σαφές ότι από τη στιγμή, που στη νέα γερμανική κυβέρνηση συμμετέχουν Πράσινοι και Φιλελεύθεροι, η επικοινωνία ως εργαλείο πολιτικής θα «αναβαθμιστεί» το επόμενο διάστημα. Αυτή τους έφερε στην εξουσία, αυτή θα πρέπει να τους κρατήσει. Άλλωστε οι δύο τους, όπως και ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Όλαφ Σολτς δεν κουράζονται να λένε ότι σκοπεύουν να χτίσουν ένα συνασπισμό και για δεύτερη τετραετία.
Την Τρίτη, οι επικεφαλής των κομμάτων του «φωτεινού» σηματοδότη επέλεξαν για την πρώτη τους κοινή συνέντευξη Τύπου μετά την υπογραφή του προγράμματός τους, το αποκαλούμενο «Futurium», ένα εκθεσιακό χώρο στο Βερολίνο, που επικεντρώνεται στη «διαμόρφωση του μέλλοντος». Ο συνειρμός προφανής. Η νέα κυβέρνηση, που ορκίστηκε μια ημέρα μετά θέλει να εμφανίζεται ως μια κυβέρνηση για το μέλλον. Ή από το μέλλον θα μπορούσε να πει ο λάτρης των ταινιών επιστημονικής φαντασίας.
Αναζητούνται 21 «άτακτοι/ες» βουλευτές/τριες
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στο Μπούντεσταγκ, το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο έδειξε ότι η πορεία της νέας κυβέρνησης δεν θα είναι και τόσο ανέφελη. Από τους 416 κυβερνητικούς βουλευτές/τριες ο Σολτς εισέπραξε τελικά 395 ψήφους, πράγμα που σημαίνει ότι υπήρξαν οι πρώτες «διαρροές».
Οι κομματικές βάσεις των τριών, που ενέκριναν τη συμφωνία σε «συνέδρια εξπρές» δεν είναι απαραιτήτως ενθουσιασμένες από το τελικό αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων. Μάλλον την γεύτηκαν ως μια συνταγή ανόμοιων υλικών, που δεν ταιριάζουν εκ πρώτης μεταξύ τους, αλλά είναι υποχρεωμένες να δοκιμάσουν. Η ελευθερία της καλπάζουσας φαντασίας, που είχε καταχραστεί σε ένα ευφυολόγημά της η Πράσινη και νέα υπουργός Εξωτερικών, Αναλένα Μπέρμποκ, όταν δήλωνε ότι «δεν είναι κακό εκεί που εμείς βλέπουμε ένα 6, ο Κρίστιαν Λίντνερ να βλέπει ένα 9» επιτρέπει να αντιμετωπίσει κανείς το κυβερνητικό εγχείρημα με όρους ενός τηλεριάλιτυ μαγειρικής. Γλυκο-πικρό-ξινη σάλτσα και σε όποιον αρέσει.
Στα μέλη των Πρασίνων πάντως, αυτά τα γαστρονομικά πειράματα μάλλον δεν προκαλούν ευφορία. Από τα 125.000 μόλις το 57% πήρε μέρος στην ψηφοφορία έγκρισης του προγράμματος και από αυτά το 86%, είπε το ζητούμενο «ναι».
Το θέμα της μετάλλαξης των Πρασίνων από κίνημα «αντίστασης και ριζοσπαστικοποίησης», σε κόμμα «μαεστρικών συμβιβασμών», είναι σίγουρα αφορμή για πολιτικές μελέτες. Πρακτικά η κυβερνητική θητεία ή θα τους καθιερώσει ως ένα κεντρώο μεσοαστικό κόμμα ή θα τους εξαφανίσει. Συντηρούνται προς το παρόν από το παλιό τους «brandname» το οποίο όμως είναι αναντίστοιχο με το σημερινό τους χαρακτήρα. Σαν κάποια παλιά «καλή μάρκα» προϊόντος, που συντηρείται απλώς από την αίγλη του παρελθόντος μέχρις ότου οι πελάτες καταλάβουν ότι η ποιότητα έχει πέσει πια αισθητά και στραφούν σε άλλα «ράφια».
Ξεχάστηκαν και οι ανισότητες
Ικανοποιημένη δεν μπορεί να είναι ούτε η «αριστερή βάση» του SPD, που είδε το προεκλογικό πρόγραμμα, που μιλούσε για καταπολέμηση των ανισοτήτων να απονευρώνεται σημαντικά, κυρίως με την εγκατάλειψη της ιδέας για φορολόγηση του πλούτου και της μεγάλης περιουσίας.
Ο άλλοτε επαναστάτης πρόεδρος της σοσιαλδημοκρατικής νεολαίας Κέβιν Κούνερτ απάντησε με μισόλογα στο ερώτημα της δημοσιογράφου της δημόσιας τηλεόρασης για το πώς αυτός, που πριν δύο χρόνια είχε προσπαθήσει να αποτρέψει την εκλογή Σολτς στην προεδρία, τώρα ως Γραμματέας του κόμματος θα βάλει τα δυνατά του για να τον στηρίξει.
Ως θετικό βήμα του Ολαφ Σολτς μπορεί κανείς να καταγράψει ότι όρισε τέσσερις γυναίκες υπουργούς και μόλις δύο συν έναν (τον υπουργό καγκελαρίας, κάτι σαν προσωπάρχη του) άντρες προκειμένου να τηρήσει την αρχική δέσμευση για ισότητα (8-8) στο νέο υπουργικό συμβούλιο. Σε θηλυκά χέρια θα περάσουν τα Υπουργεία Άμυνας, Εσωτερικών, Δόμησης και Ανάπτυξης. Ειδικά στο Εσωτερικών, στο οποίο υπάγεται η αστυνομία, θα έχει πολλή δουλειά η Νάνσυ Φέζερ, που θα πρέπει να ασχοληθεί και με την καταπολέμηση των νεοναζιστικών μορφωμάτων. Για αυτή τη θέση ακουγόταν η Κριστίνε Λάμπρεχτ, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης που τελικά αναλαμβάνει το... στράτευμα διαδεχόμενη μια άλλη γυναίκα τη Κραμπ-Κάρενμπαουερ. Στο Εργασίας θα παραμείνει ο μοναδικός υπουργός της τελευταίας κυβέρνησης Μέρκελ, ο Χουμπέρτους Χάιλ.
Ο «μοναχικός» υπουργός Υγείας
Η πιο πολυσυζητημένη απόφαση εν μέσω καλπάζουσας πανδημίας αφορούσε φυσικά το υπουργείο Υγείας. Εδώ ο Σολτς έκανε την καρδιά του πέτρα και ανακοίνωσε αυτόν που όλοι γνώριζαν ότι ήθελε να αποφύγει. Ο ιολόγος Καρλ Λάουτερμπαχ ήταν μεν ως τώρα εκπρόσωπος του κόμματος για θέματα υγείας, αλλά έχει «δικές του απόψεις» δεν υποτάχθηκε δηλαδή σε πολιτικές σκοπιμότητες και είναι κόκκινο πανί για τους αντιεμβολιαστές. Η φήμη που απέκτησε από τις σχεδόν καθημερινές του παρουσίες στα ΜΜΕ τον κατέστησε όμως αρκετά δημοφιλή ακόμα και σε μη ψηφοφόρους του SPD.
Ο Λάουτερμπαχ έχει προειδοποιήσει τους συμπατριώτες του ότι το τέλος της πανδημίας αργεί ακόμα. Η νέα κυβέρνηση θεωρείται ότι καθυστέρησε να λάβει πρόσθετα μέτρα, παρά την διάθεση συνεργασίας και τις σχετικές εκκλήσεις της Ανγκέλα Μέρκελ. Τώρα ψηφίζει την από 15 Μαρτίου υποχρεωτικότητα εμβολιασμού του προσωπικού σε κλινικές, γηροκομεία, νοσοκομεία, ιατρεία, ασθενοφόρα και μαιευτήρια.
Μέσα στον Ιανουάριο θα έρθει για συζήτηση και το σχέδιο νόμου για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό του γενικού πληθυσμού, αφού πρώτα ληφθούν υπόψιν οι γνωμοδοτήσεις του Συμβουλίου Βιοηθικής και πιθανώς και των Δικαστηρίων. Η ψηφοφορία πιθανώς να γίνει «κατά συνείδηση», χωρίς δέσμευση δηλαδή από την κομματική ιδιότητα. Οι Φιλελεύθεροι για παράδειγμα αντιδρούσαν σε ένα τέτοιο μέτρο, αλλά ο Λίντνερ φαίνεται να έχει αλλάξει στάση. Ισως αυτή να είναι και η πιο σημαντική υποχώρηση του προέδρου του FDP και μελλοντικού Υπουργού Οικονομικών, σίγουρα μικρότερης βαρύτητας από εκείνες που έκαναν οι άλλοι δύο κυβερνητικοί εταίροι σε θέματα, που έχουν να κάνουν με την ίδια τους την ταυτότητα.