Άνοιξε, από την Παρασκευή, η πλατφόρμα για κλείσιμο ραντεβού, από την Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου και μετά, για εμβολιασμό παιδιών ηλικίας 5 έως 11 χρόνων, με σκεύασμα των εταιρειών Pfizer/BioNTech, που έχει εγκριθεί από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων για αυτές τις ηλικίες. Η προβλεπόμενη δόση είναι το 1/3 της δόσης που χορηγείται στους μεγαλύτερους, από την οποία οι μελέτες έδειξαν ότι η παραγωγή αντισωμάτων είναι συγκρίσιμη με τη δόση που δίνεται σε ενήλικες. «Απολύτως ασφαλές το εμβόλιο», επισημαίνει στην Εποχή ο παιδίατρος, πρώην αντιπρόεδρος του ΕΟΔΥ (2017-2019) και γενικός γραμματέας του Γιατρών του Κόσμου, Άγης Τερζίδης, ενώ σημειώνει ότι «καμία αντίδραση στο εμβόλιο δεν είναι πιο σημαντική από τη νόσηση».
Οι εμβολιασμοί θα πραγματοποιούνται σε δομές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας και σε νοσοκομεία και σε εμβολιαστικά κέντρα για τα παιδιατρικά εμβόλια σε 75 περιοχές της Ελλάδος. Σταδιακά θα προστίθενται περισσότερα εμβολιαστικά κέντρα και Κέντρα Υγείας.
Πάντως την ίδια στιγμή, οι γιατροί των Κέντρων Υγείας της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας ζητούν την πληρωμή υπερωριών 6 μηνών διαφορετικά θα προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις. Όπως αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους, εάν δεν πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους, θα πραγματοποιηθεί κλείσιμο των εφημεριών των Κέντρων Υγείας της 1ης Υ.ΠΕ. συμπεριλαμβανομένων των εμβολιαστικών ιατρείων και της διενέργειας προληπτικών τεστ και θα εξυπηρετούνται μόνο τα επείγοντα περιστατικά.
Ο εμβολιασμός των παιδιών από 5 έως 11 χρόνων ξεκινά. Υπάρχει βασιμότητα και ποια για διστακτικότητα από την πλευρά των γονέων;
Από επιστημονικής πλευράς, ο εμβολιασμός των παιδιών ενάντια στον κορονοϊό δεν έχει καμία αντένδειξη, είναι ασφαλής. Αν, μάλιστα, λάβουμε υπόψη μας ότι ο κορονοϊός είναι μια κατάσταση που θα ζήσουμε για πολλά ακόμα χρόνια, δεν είναι κάτι δηλαδή από το οποίο θα απαλλαγούμε στο άμεσο μέλλον και το οποίο έχει χαρακτηριστικά έκτακτης κατάστασης, η σκέψη της προσωρινής θωράκισης είναι λανθασμένη. Οι πιθανότητες να εκτεθεί κάποιος στον ιό δεν είναι μικρές. Συνεπώς, η θωράκιση όλων μας δεν είναι θέμα δύο ή τριών μηνών. Επιπλέον, σε όλες τις ηλικίες, η νόσηση και οι συνέπειές της είναι απολύτως αποφευκτέα. Ακόμα και στην περίπτωση μιας σπάνιας αντίδρασης μετά τον εμβολιασμό, η αντιπαραβολή με τη νόσηση είναι συντριπτική, αφού θα έχει πολλαπλάσιες και πολύ χειρότερες συνέπειες στον οργανισμό.
Ορισμένοι γονείς επιχειρηματολογούν λέγοντας ότι, εφόσον η νόσηση στα παιδιά είναι κυρίως ήπια, γιατί να διακινδυνεύσω μια έστω και εντός του κανονικού αντίδραση του παιδιού στον εμβολιασμό;
Καμία αντίδραση στο εμβόλιο δεν είναι πιο σημαντική από τη νόσηση. Δεν μπορούμε, όμως, να παίζουμε με τις πιθανότητες: μια σπάνια συνέπεια της νόσησης, που μπορεί να συμβεί στα 100 εκατομμύρια παιδιά, παύει να είναι σπάνια όταν συμβεί στο δικό σου παιδί. Είναι μια ασθένεια που προκαλεί σοβαρές επιπλοκές, που οι μακροχρόνιες παρενέργειές της δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς, αλλά ξέρουμε ότι δημιουργούν παρενέργειες και στα παιδιά. Ακόμα και η καρδιοπάθεια που έχει αναφερθεί ως ελεγχόμενη παρενέργεια, είναι πολύ πιο σοβαρή στην περίπτωση της νόσησης. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να πάρουμε απόφαση ότι ο κορονοϊός ήρθε για να μείνει και θα χρειαστεί να εμβολιαζόμαστε όλοι για κάποιο καιρό ακόμα, μέχρι να περάσουμε στη διαδικασία να εμβολιάζονται μόνο οι ομάδες υψηλού κινδύνου, όπως γίνεται με τη γρίπη πλέον.
Ποιο είναι το προβλεπόμενο πρωτόκολλο σε περίπτωση που ένα παιδί εμφανίσει κάποιο σύμπτωμα μετά τον εμβολιασμό; Απευθύνεται στον παιδίατρο; Διότι δεν είναι σαφές αν και πού εμπλέκονται οι παιδίατροι στην υπόθεση του εμβολιασμού των παιδιών ενάντια στον κορονοϊό.
Εδώ έχει προκύψει ένα πρόβλημα από τους χειρισμούς τη κυβέρνησης. Η ένσταση που δημιουργείται δεν έχει να κάνει με την επιστημονική αξία και ασφάλεια του εμβολίου. Η αμφιβολία που εμφιλοχωρεί στους πολίτες προκύπτει όταν το μόνο μέτρο που προτάσσεται είναι ο εμβολιασμός, όταν η ευθύνη μετακυλίεται στους πολίτες και η οργανωμένη πολιτεία αποσείει τις ευθύνες της. Δεν αυξάνει τον αριθμό των ΜΕΘ, δεν προωθεί τη θεραπεία, δεν λαμβάνονται επαρκή μέτρα για τη μείωση της μεταδοτικότητας στα σχολεία, στα ΜΜΜ, αλλά η ευθύνη του πολίτη παραμένει κυρίαρχη. Αυτό το σχήμα προκαλεί αμφισβήτηση για τους χειρισμούς του κράτους, που έχει αντίκτυπο και στην ανταπόκριση στον προωθούμενο εμβολιασμό. Υπάρχουν αναλύσεις, που εξηγούν τα μεγαλύτερα ποσοστά εμβολιασμού σε χώρες όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία,σε συσχετισμό της εμπιστοσύνης των πολιτών με το κοινωνικό κράτος και τους χειρισμούς εκείνων των κυβερνήσεων που έχουν σοσιαλιστικό πρόσημο.
Συγκεκριμένα, λοιπόν, σε σχέση με αυτό που με ρώτησες, οι γονείς στην Ελλάδα, κατά κύριο λόγο, εμπιστεύονται για τον γενικό εμβολιασμό των παιδιών τους τούς παιδιάτρους. Σε ποσοστό 70%, ο εμβολιασμός των παιδιών γίνεται ιδιωτικά από παιδιάτρους. Στην περίπτωση του εμβολιασμού κατά του κορονοϊού ποιος θα εμβολιάσει; οι παιδίατροι, άλλοι επαγγελματίες υγείας; Πού θα εμβολιαστούν τα παιδιά; Ποιος θα υποστηρίξει τα παιδιά που τυχόν εμφανίσουν συμπτώματα; Πού θα απευθυνθούν οι γονείς; Αν απευθυνθεί στον γνώριμο ιδιώτη παιδίατρο, αυτός θα είναι εκπαιδευμένος; Υπάρχουν κέντρα ή νοσοκομεία αναφοράς; Αυτά δεν έχουν αποσαφηνιστεί στους γονείς. Ο τρόπος της οργάνωσης του εμβολιασμού βάζει την αμφιβολία στο παιχνίδι.
Ανιχνεύεις τις ρίζες της αμφιβολίας. Για να δούμε όμως και τα προϊόντα της, ως προς τη στάση των ανθρώπων απέναντι στον εμβολιασμό γενικότερα. Διαβλέπεις μια τάση αμφισβήτησης του γενικού εμβολιασμού και αν ναι, τι εφιαλτικά σενάρια μπορεί να ξαναφέρει στο προσκήνιο;
Η πολιτική υγείας που ακολουθήθηκε τα δύο τελευταία χρόνια «κατόρθωσε» να ανδρώσει ένα αντιεμβολιαστικό κίνημα. Αυτό μπορεί να ξυπνήσει αρρώστιες που στην Ελλάδα είχαμε ξεχάσει. Η συμμόρφωση σε μια προβλεπόμενη πολιτική υγείας είναι τέχνη. Στην εκστρατεία για τον εμβολιασμό κατά του κορονοϊού δεν ακολουθήθηκε καμία από τις διεθνείς καλές πρακτικές. Θα ήταν σωστό αν διαπιστωνόταν το λάθος, εκ του αποτελέσματος, γινόταν αποδεκτό και χαρασσόταν στα μισά αλλαγή πορείας. Αλλά εδώ διαπιστώνεται μια εμμονή από την πλευρά της κυβέρνησης στην υποχρέωση και όχι στην πειθώ. Η χαρά κάποιων για την τόνωση του ρυθμού εμβολιασμού τώρα, θα είναι πρόσκαιρη γιατί στηρίχθηκε στην επιβολή και την τιμωρία. Αυτό είναι ένα μάθημα που έχουμε πάρει όσοι ασχολούμαστε με εκστρατείες στον χώρο της δημόσιας υγείας. Ο κόσμος δεν έχει ενημερωθεί και κατανοήσει ότι θα εμβολιαζόμαστε κάθε χρόνο ή και δύο φορές τον χρόνο. Τι θα γίνεται θα μπαίνει πρόστιμο κάθε φορά και θα γίνονται αστυνομικοί έλεγχοι;
Ανέφερες αρκετές φορές στην κουβέντα μας ότι το εμβόλιο είναι επιστημονικά ασφαλές. Που το βασίζεις αυτό;
Τα εμβόλια, μαζί με αντιβιωτικά, αποτελούν τα επιτεύγματα της ιατρικής επιστήμης που έχουν συμβάλει αποφασιστικά στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Το εμβόλιο του κορονοϊού κατάφερε να είναι έτοιμο ταχύτερα όχι γιατί υπολείπεται σε ασφάλεια, αλλά γιατί όλη η επιστημονική κοινότητα εργάστηκε πυρετωδώς. Οι εργαστηριακές δοκιμές ήταν τόσο ακριβείς και εκτεταμένες για να κερδηθεί χρόνος.
Το επιχείρημα που λέει ότι θα περιμένω μέχρι το εμβόλιο να έχει δοκιμαστεί σε αρκετούς, εμπεριέχει –συνειδητά ή ασυνείδητα– και έναν διαχωρισμό των ανθρώπων σε δύο κατηγορίες, αυτούς που είναι αναλώσιμοι για να δοκιμάσουν πρώτοι το εμβόλιο και εκείνων που είναι περιούσιοι και θα περιμένουν;
Είναι ένα σκεπτικό που βρίσκεται πίσω και από την αποστασιοποίηση από τον γενικό εμβολιασμό, για αρρώστιες που έχουν εκλείψει στον δυτικό κόσμο. Αν σήμερα πας σε μια χώρα της Αφρικής με ένα κουτί εμβόλια, είναι σαν να εμφανίζεσαι σε ένα μέρος του δυτικού κόσμου με ράβδους χρυσού. Το επιχείρημα ότι δεν με αφορά διότι ζω σε ένα προστατευμένο περιβάλλον ή δεν είμαι ευάλωτος λόγω υποκείμενων νοσημάτων, είναι μια υπεροπτική προσέγγιση. Ο εμβολιασμός είναι πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης και το γεγονός ότι δεν έχει προωθηθεί έτσι από την κυβέρνηση είναι εξηγήσιμο ιδεολογικά.