Γενέτειρά του η Κέρκυρα, το μουσικό νησί που τον γαλούχησε με τους ήχους της μουσικής μπάντας και του έμαθε να αγαπά τη μουσική. Μικρός, για πρώτη φορά άρχισε να μαθαίνει μουσική στη Φιλαρμονική «Μάντζαρος» και αργότερα στο Ωδείο Κερκύρας. Σήμερα ο Σπύρος Κοντός διακεκριμένος πλέον σολίστας του όμποε, ευγνώμων, της το ανταποδίδει: είτε ως διδάσκων επί σειρά ετών σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, είτε με τη διοργάνωση, σε συνεργασία με τη Φιλαρμονική «Μάντζαρος» (από το 2006 κάθε χρόνο τον Ιούλιο) του International Oboe Course της Κέρκυρας, καθώς, ένα μεγάλο μέρος του ενδιαφέροντός του αφορά και τον τομέα της διδασκαλίας. Δεινός δεξιοτέχνης-ερμηνευτής φέρει στις αποσκευές του πολλούς επαίνους και βραβεία και διοχετεύει τη δραστηριότητά του σε: ορχήστρα, ρεσιτάλ, συναυλίες μουσικής δωματίου, σολιστικές εμφανίσεις, ηχογραφήσεις και δισκογραφία στη σύγχρονη μουσική και ειδικότερα παρουσίαση έργων ελλήνων συνθετών. Σημαντική προσφορά, δεδομένου ότι μας κάνει κοινωνούς σπουδαίων έργων ελλήνων συνθετών που δυστυχώς πολλά από αυτά είναι καταδικασμένα στην αφάνεια. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει αποκλειστικά έργα ελλήνων συνθετών. Ο πρώτος προσωπικός δίσκος του με τίτλο «Metamorphosis» κυκλοφόρησε το 2012 από την DNA label όπου, μαζί με την πιανίστα Λητώ Θώμου, ηχογράφησε σε πρώτη εκτέλεση έργα οκτώ σύγχρονων ελλήνων συνθετών και απέσπασε εξαιρετικές κριτικές διεθνώς, καθώς και το αντίστοιχο βραβείο της Ένωσης Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής. Ο δεύτερος με τίτλο «Emphasis» κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2021 και περιλαμβάνει έργα οκτώ ελλήνων συνθετών για όμποε σόλο. Με αφορμή τον πρόσφατο αυτό δίσκο επιχειρούμε να τον συστήσυομε στους αναγνώστες της Εποχής.
Η συνομιλία μας με τον Σπύρο Κοντό ξεκίνησε με την επισήμανση εκ μέρους του για τη σχέση του με το όμποε:
Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να είμαι μουσικός και το όμποε μου προκάλεσε νωρίς μεγάλο ενδιαφέρον τόσο για τον ήχο του, όσο και ως όνομα και μορφή μουσικού οργάνου.
Νομίζω ότι συντονιζόμαστε με τις συχνότητες του κάθε οργάνου, ώστε μπορεί κανείς να πει ότι κι εκείνο μάς επιλέγει με τον χαρακτήρα, τις ιδιαιτερότητες, τις προκλήσεις, τη φροντίδα που απαιτεί και την ηχητική του παλέτα, σε μια διαρκή αναμέτρηση.
Μιλήστε μου για τη σχέση σας, λοιπόν, με το όμποε.
Είναι καθημερινή, επαγγελματική και προσωπική. Μελετώ πολύ, ως άσκηση σωματικής, πνευματικής και ψυχικής ευεξίας, αλλά επίσης επειδή αισθάνομαι βελτίωση. Μου αρέσει να εξερευνώ το ρεπερτόριο και να ανακαλύπτω νέα έργα συνεχώς, επίσης απολαμβάνω την εναλλαγή ανάμεσα στα διαφορετικά όργανα της οικογένειας του όμποε – δηλαδή το κορ αγκλέ, το όμποε ντ’ αμόρε, το βαρύτονο αλλά προσφάτως και το μπαρόκ όμποε.
Έχετε συμπράξει με πολλές ορχήστρες και, εδώ και πολλά χρόνια, κατέχετε και τη θέση του πρώτου όμποε στην Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ.
Απολαμβάνω ως μουσικός ορχήστρας τον σημαντικό ρόλο του όμποε τόσο στα συμφωνικά έργα όσο και στην όπερα, καθώς οι συνθέτες μάς έδωσαν πολλά και υπέροχα σόλι. Ως σολίστ με ορχήστρα θα ήθελα να παίζω συχνότερα, αλλά χαίρομαι περισσότερο παίζοντας μουσική δωματίου και παρουσιάζοντας ένα ευρύ φάσμα ρεπερτορίου.
Έχετε φέρει στο φως έργα για όμποε γραμμένα από σημαντικούς σύγχρονους έλληνες συνθέτες.
Από την αρχή της μουσικής μου πορείας είχα την ευκαιρία να έρθω σε επαφή με σύγχρονους συνθέτες και με γοήτευε η διαδικασία της αναδημιουργίας ενός έργου, κυρίως όταν αυτό δεν έχει παιχτεί ξανά. Απαιτεί πολυεπίπεδη μελέτη, κάτι που βελτιώνει τη μουσική μου αντίληψη και απόδοση. Επιπλέον με ικανοποιεί ο ρόλος του διαμεσολαβητή ανάμεσα σε έναν καλά κρυμμένο θησαυρό και τον ακροατή.
Πώς προέκυψε το «Έμφασις»;
Ως καρπός εκτεταμένης έρευνας στην εργογραφία των Ελλήνων συνθετών και συνεργασίας μαζί τους, σε μια προσπάθεια κατάλληλης επιλογής έργων και αφοσιωμένης μελέτης, καθώς και παρουσίασης των έργων σε συναυλίες. Συχνά επίσης με επιμέλεια στην παρτιτούρα. Επίσης μετά από μακρά εξερεύνηση κατάλληλων χώρων και συνθηκών ηχογράφησης, αλλά και μάλλον μετά από αρκετές δυσκολίες και σίγουρα πολλές ώρες ακρόασης των ηχογραφήσεων. Και πάντα με πίστη στην ύπαρξη ενός μελλοντικού ακροατή… Κάπως έτσι προέκυψε αυτό το νέο άλμπουμ –όπως και κάθε άλλο, άλλωστε– με το όνομα «Έμφασις» και το οποίο αισίως παίρνει το νήμα από το άλμπουμ «Μεταμόρφωσις», ως ένα κομμάτι μιας ενότητας. Τούτη τη φορά σαφώς δίνοντας έμφαση σε έργα για όμποε σόλο.
Τι σηματοδοτεί την επιλογή των έργων;
Αυτή η ανθολογία περιλαμβάνει εννέα μονόλογους, που αξιοποιούν και αναδεικνύουν θαυμάσια την εκφραστική παλέτα και τον χαρακτήρα του όμποε, θέτουν επίσης απαιτήσεις λεπτής δεξιοτεχνίας και ερμηνευτικής υπέρβασης και διευρύνουν υπέροχα το διεθνές ομποϊστικό ρεπερτόριο.
Επιμεληθήκατε και μια ιδιαίτερη ηχοληψία με θαυμαστά αποτελέσματα.
Η ερμηνεία μου, σε αλληλεπίδραση με την ακουστική του ιδιαίτερου χώρου της εκκλησίας του Αγίου Φραγκίσκου στην Κέρκυρα, ένα κτίσμα του 16ου αιώνα, παρήγαγε ένα διαδραστικό ηχητικό φαινόμενο, το οποίο αποτύπωσε με φροντίδα και πιστότητα η ηχογράφηση, χωρίς καμία τεχνική επεξεργασία του ήχου. Δηλαδή επιχείρησε να συλλάβει τη μουσικότητα στον χώρο, αυτό
που θα εισέπραττε ο φανταστικός μας ακροατής.