Σταθερός στόχος των “θεσμών” οι περιορισμοί της
Η διάσταση απόψεων μεταξύ κυβέρνησης και κουαρτέτου στο θέμα της ρύθμισης των κόκκινων δανείων, αναδεικνύει για άλλη μια φορά την επικινδυνότητα του νεοφιλελεύθερου σχεδίου των δανειστών, που αποσκοπεί στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών ακόμη και της πρώτης (μόνης) κατοικίας και την απόλυτη κυριαρχία των τραπεζών στην άσκηση πολιτικής αντιμετώπισης του τεράστιου προβλήματος της υπερχρέωσης.
Τον Αύγουστο η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να ψηφίσει το νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ο οποίος διευκολύνει την ταχύτερη ολοκλήρωση της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης (πλειστηριασμοί), αλλά και την τροποποίηση του νόμου 3869/2010, γνωστού και ως νόμου Κατσέλη, του μοναδικού πλέον νομοθετήματος για την προστασία της πρώτης (μόνης) κατοικίας των αδύναμων οικονομικά οφειλετών.
Σήμερα το κουαρτέτο ζητά επί της ουσίας την αποψίλωση και του τελευταίου οχυρού προστασίας της κατοικίας, αφού, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, η διαφορά μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών σχετικά με τα κριτήρια ένταξης στο νόμο Κατσέλη είναι χαώδης.
Συγκεκριμένα, οι δανειστές προτείνουν η αντικειμενική αξία της κατοικίας, που θα προστατεύεται, να κυμαίνεται από 70.000 ευρώ μέχρι 120.000 ευρώ. Το σύνολο οφειλών (σε δάνεια, Δημόσιο, Ταμεία, κτλ) να είναι 120.000 ευρώ. Το εισοδηματικό κριτήριο αντίστοιχα: 8180 ευρώ το άτομο, 13.917 ευρώ το ζευγάρι και 3.350 ευρώ το κάθε παιδί έως τρία παιδιά. H κυβέρνηση, από την άλλη, θέτει ως όριο αντικειμενική αξία ακινήτου έως 200.000 ευρώ για το άτομο, 250.000 ευρώ για το ζευγάρι, συν 25.000 για το κάθε παιδί έως τρία παιδιά. Εισοδηματικό κριτήριο έως 35.000 ευρώ. Σύνολο οφειλών (σε δάνεια, Δημόσιο, Ταμεία, κτλ) έως 200.000 ευρώ.
Μικρό ποσοστό προστασίαςΣύμφωνα με την κυβέρνηση, με την πρόταση των δανειστών επιδιώκεται να προστατευτεί από πλειστηριασμούς μόλις το 17,3% των δανειοληπτών, που έχουν προσφύγει στο νόμο Κατσέλη, ενώ με την κυβερνητική πρόταση το 72,4%.
Να θυμίσουμε ότι, πριν την πρόσφατη τροποποίηση, η ένταξη στο νόμο 3869/2010 είχε ως μοναδική προϋπόθεση, η αντικειμενική αξία της πρώτης κατοικίας να μην υπερβαίνει το όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας προσαυξημένο κατά 50%, που σήμαινε αξία ακινήτου πάνω από 350.000 ευρώ.
Η αναθεώρηση της παραπάνω προϋπόθεσης και η προσθήκη δύο ακόμη, ήταν μεταξύ αυτών που ψηφίστηκαν τον Αύγουστο. Έτσι, πέρα από την αντικειμενική αξία (που επανακαθορίζεται), θα λαμβάνεται υπόψη το εισόδημα του οφειλέτη, καθώς και το σύνολο των οφειλών του.
Σήμερα, υπάρχουν πάνω από 130.000 αιτήσεις σε εκκρεμότητα, των οποίων δρομολογείται η εκδίκαση σε σύντομες προθεσμίες (νέος προσδιορισμός δικασίμου), ενώ ταυτόχρονα οι αιτούντες καλούνται, σύμφωνα με το νόμο, να προσκομίσουν στα Ειρηνοδικεία ως τον Φεβρουάριο σειρά δικαιολογητικών, που ο νόμος ορίζει.
Κανένα περιθώριο υπαναχώρησηςΈχοντας υπόψη πως καμία άλλη προστασία πρώτης (μόνης) κατοικίας δεν υφίσταται σήμερα, και με δεδομένη τη θέση των δανειστών, η κυβέρνηση δεν έχει κανένα περιθώριο υποχώρησης, όσους εκβιασμούς κι αν δεχτεί, προκειμένου να εξασφαλιστεί η «ελάχιστη» προστασία της κατοικίας.
Αντίστοιχα σταθερά, πρέπει να επιμείνουμε στην απαγόρευση πώλησης δανείων σε επιθετικά funds, θέμα που άμεσα (τον ερχόμενο μήνα) θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση.
Ας μην ξεχνάμε την αρχική και πραγματικά ορθολογική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη ρύθμιση των κόκκινων δανείων, που ξεκινούσε από τα εισοδήματα του οφειλέτη και βάσει αυτών πρότεινε ρυθμίσεις (λαμβάνοντας υπόψη όμως και την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών), ενώ η δημιουργία ενδιάμεσου φορέα διαχείρισης δανείων και αντιμετώπισης του οφειλέτη με κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια γίνεται απολύτως αναγκαία, προκειμένου να μην αφεθούν οι οικονομικά αδύναμοι απροστάτευτοι απέναντι στις τράπεζες και τα «κοράκια», που επιδιώκουν να αναδειχθούν σε μοναδικό ρυθμιστή του τεράστιου προβλήματος της υπερχρέωσης.
Κατερίνα Κνήτου