Ο Εμανουέλ Μακρόν μάς είπε εσχάτως ότι έχει κοινωνικές ευαισθησίες. Δεν είναι πια ο άνθρωπος της Ρότσιλντ και των τραπεζιτών. Υπόσχεται να το αποδείξει στην επόμενη προεδρία του. Ωστόσο τα δεδομένα άλλη γλώσσα μιλούν. Πριν από μερικές ημέρες, η οργάνωση «Corporate Europe Observatory» (CEO-Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Επιχειρήσεων) δημοσίευσε μια έκθεση με τον εύγλωττο τίτλο «Υπό την επήρεια», αποκαλύπτοντας ποιός τελικά δίνει τις κατευθυντήριες γραμμές της επερχόμενης γαλλικής προεδρίας. Αυτό που καταγράφεται είναι ότι οι προτεραιότητές της έχουν ουσιαστικά καθοριστεί σε στενή συνεργασία με τις μεγάλες επιχειρήσεις και αντανακλούν δικά τους συμφέροντα και επιθυμίες.
Για αρχή μόνο αυτό: Αν και η πρακτική αυτή είχε επικριθεί εδώ και μήνες, η γαλλική κυβέρνηση δεν έκανε πίσω από την αρχική της απόφαση να δεχτεί «χορηγούς», οι οποίοι και θα κοσμούν διάφορα μπάνερς, αφίσες, εκδόσεις ή άλλα έντυπα της. Ανάμεσά τους και δύο μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες. Την πρακτική χορηγιών έχουν επικρίνει πολλές ΜΚΟ στο παρελθόν και η Κομισιόν είχε υποσχεθεί να «κοιτάξει» το θέμα, αλλά φαίνεται ότι τελικά δεν την ενοχλεί κάτι σε αυτή τη νέα μόδα.
Το δεύτερο ερώτημα έχει να κάνει με το ρόλο των περιβόητων λόμπις των Βρυξελλών. Από τις 40 συναντήσεις, που ανακοίνωσε ο μόνιμος γάλλος αντιπρόσωπος στις Βρυξέλλες, οι 31 ήταν με εταιρείες ή βιομηχανικούς ομίλους, αλλά μόνο 2 με την κοινωνία των πολιτών (οι άλλες 7 ήταν με δεξαμενές σκέψης ή δημόσιους φορείς). Οι συναντήσεις με βιομηχανικούς ομίλους ξεκίνησαν πολύ πριν η ατζέντα της γαλλικής Προεδρίας έρθει για συζήτηση στο γαλλικό κοινοβούλιο.
Το τρίτο πρόβλημα έχει να κάνει με την παραδοσιακή μάστιγα των «περιστρεφόμενων θυρών» το πήγαινε έλα κρατικών αξιωματούχων σε υψηλές θέσεις επιχειρήσεων. Όπως σημειώνει η οργάνωση «ένας σύμβουλος σε θέματα ενέργειας στη γαλλική αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες έχει εργαστεί στο παρελθόν για την TotalEnergies και πρώην σύμβουλοι ενέργειας εργάζονται ως λομπίστες για την Engie και την Arianespace. Ομοίως, πρώην σύμβουλοι σε οικονομικά θέματα εργάζονται τώρα για τη Société générale, την Amundi, ακόμη και για τον κύριο τραπεζικό όμιλο λόμπι της Γαλλίας Fédération bancaire française».
Ιδιαίτερα προβληματική χαρακτηρίζεται και η εμπλοκή θεμάτων του προεκλογικού αγώνα με θέσεις, που θέλει να προωθήσει ο Μακρόν ως προεδρεύων του Συμβουλίου της ΕΕ, όπως για παράδειγμα η «ταξινόμηση» της πυρηνικής ενέργειας ως βιώσιμης ή η εφαρμογή ενός ελάχιστου συντελεστή εταιρικού φόρου.
Η γαλλική κυβέρνηση πιέζει για περισσότερη δημόσια στήριξη και χρηματοδότηση για αμφιλεγόμενες βιομηχανίες, κάτι που απειλεί να υπονομεύσει την ακεραιότητα της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και άλλων πολιτικών της ΕΕ για την κλιματική κρίση, για παράδειγμα με την απαίτηση να θεωρείται το φυσικό αέριο ως «πράσινο».
Αλλά και στο θέμα της ψηφιακής μετάβασης δεν είναι όλα τόσο αθώα όσο θέλουν να τα παρουσιάσουν στο Παρίσι όταν επιτίθενται στους τεχνολογικούς κολοσσούς των ΗΠΑ. Η CEO υποψιάζεται ότι η «Προεδρία φαίνεται να ωθεί μια ευρωπαϊκή ατζέντα «ψηφιοποίησης» που δεν φαίνεται πιο ευνοϊκή από αυτή της Silicon Valley όσον αφορά την ιδιωτικότητα, τις βασικές ελευθερίες, τις ιδιωτικοποιήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων».
Καυστικά είναι και τα σχόλια για το κεφάλαιο, που αναφέρεται σε μια «Ευρώπη της Υγείας», αφού η Γαλλία δεν φαίνεται να έχει αντλήσει τα διδάγματα από την πανδημία όσον αφορά την αντιμετώπιση της υπερβολικής εξουσίας των φαρμακευτικών εταιρειών ή την ανάγκη για επένδυση σε δημόσια συστήματα υγείας. Αντίθετα, ευνοεί μεγαλύτερη δημόσια χρηματοδότηση σε ιδιωτικές εταιρείες και άνοιγμα νέων αγορών στον τομέα της περίθαλψης και της υγείας.
Αλλά δεν είναι μόνο ο τομέας της Υγείας, όπου η γαλλική κυβέρνηση εκπονεί τέτοια σχέδια. «Υπάρχει αυξανόμενη δυναμική σε ευρωπαϊκό επίπεδο για ολοένα στενότερη συνεργασία δημόσιου-ιδιωτικού τομέα και μεγαλύτερη χρηματοδότηση για εταιρικούς παίκτες στις αποκαλούμενες «στρατηγικές βιομηχανίες» (όπως της τεχνολογίας υδρογόνου και cloud), συχνά με αμφίβολη τεχνολογική ατζέντα και χωρίς κατάλληλη δημοκρατική συζήτηση».
Όσο για τον διορισμένο από τον Μακρόν γάλλο Επίτροπο, Τιερί Μπρετόν και αυτός είναι απολύτως ευθυγραμμισμένος με τις προτάσεις της γαλλικής προεδρίας, παραμένει θερμός υποστηρικτής της πυρηνικής ενέργειας και διεξάγει σειρά συναντήσεων με γαλλικές ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Και τέλος σε πλήρη αντίθεση με τις ρητορείες Μακρόν για περισσότερη ευρωπαϊκή δημοκρατία, η γαλλική κυβέρνηση αντιτάχθηκε συστηματικά στις προσπάθειες βελτίωσης της διαφάνειας και της λογοδοσίας στο επίπεδο του Συμβουλίου της ΕΕ. Και η εμμονή της για υποστήριξη των «Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων πρωταθλητών» κινδυνεύει να δημιουργήσει νέες μορφές εταιρικής εξάρτησης των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και να καθορίζει τη χάραξη της πολιτικής τους.