Πέθανε το περασμένο Σάββατο στα 92 του χρόνια, ο κριτικός κινηματογράφου και ποιητής, Δημήτρης Χαρίτος. Για όσους είχαμε τη χαρά να τον γνωρίσουμε, ήταν ένας υπέροχος, γλυκός, ευγενής και βαθιά μορφωμένος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος με τον οποίο χαιρόσουν να συζητάς.
Ο Δημήτρης Χαρίτος, ο οποίος γεννήθηκε το 1930 στην Αθήνα, σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες και νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ βιοπορίστηκε ως εργαζόμενος στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Διετέλεσε επί σειρά ετών πρόεδρος στην Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ). Για αρκετά χρόνια ήταν μέλος στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Εθνικής Κινηματογραφίας του υπουργείου Πολιτισμού και για δύο χρόνια υπήρξε αντιπρόεδρος στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.
Εμφανίστηκε στην ποίηση το 1955 με τη συλλογή «Ιστορία του Απρίλη». Ακολούθησαν οι συλλογές «Περιπέτειες με τον ήλιο, τη θάλασσα και τον έρωτα (1961), «Μανδραγόρες» (1980) και «Μυθεύματα και αυτοβιόγραφα» (2009), ενώ ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά.
Από το 1960 ασχολήθηκε με την κριτική κινηματογράφου και εικαστικών τεχνών. Ως κριτικός και θεωρητικός του κινηματογράφου έγραφε για χρόνια στα περιοδικά «Αντί» και «Νέα Εστία».
Σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου σημειώνει: «Σε καιρούς σαν τους σημερινούς, όταν οι σειρήνες της ατομικής προβολής, της μόδας, του κενού εντυπωσιασμού, της διάχυτης αποσυσπείρωσης και της πνευματικής και γλωσσικής καθίζησης θριαμβεύουν, τότε η πραότητα, το εφηβικό σφρίγος και η βαθιά αφοσίωση στην έννοια της συλλογικής δράσης του Δημήτρη Χαρίτου συνθέτουν την πρώτη ύλη του προσωπικού του ίχνους κι ένα παράδειγμα για τους νεότερους».
Ανακοινώσεις εξέδωσαν επίσης το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.