Ο υπ. Εργασίας κ. Χατζηδάκης αναπτύσσει μια ιδιαίτερη δραστηριότητα, όχι για να ληφθούν μέτρα προστασίας και προφύλαξης των εργαζομένων από την πανδημία και τις συνέπειές της, κοινωνικές και οικονομικές. Αντίθετα, εργάζεται πυρετωδώς προς την κατεύθυνση ολοκλήρωσης –με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες– των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων, που αφορούν στον κοινωνικό και ασφαλιστικό τομέα και τη διαμόρφωση μιας ασύδοτης αγοράς εργασίας. Οι πολιτικές αυτές δημιουργούν συνθήκες ανασφάλειας και αβεβαιότητας για τους μισθωτούς εργαζόμενους και συνταξιούχους. Έτσι, μετά τον «εμβληματικό», για τη Δεξιά, νόμο 4808 του 2021, που ψηφίστηκε τον περασμένο Ιούλιο, ήρθε η σειρά των ιδιωτικοποιήσεων των επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα: ΔΕΗ και υπηρεσιών όπως η επικουρική ασφάλιση, με το επιχείρημα να αποκτήσουν οι νέοι τον δικό τους κουμπαρά και ασφαλιστική συνείδηση, τη στιγμή που η ανεργία έχει εκτιναχτεί στα ύψη –ιδιαίτερα των νέων έχει ξεπεράσει το 39%– με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Μετά την «επιτυχή» έκβαση αυτού του εγχειρήματος, ακολουθεί η κύρια ασφάλιση, δηλαδή ο ΕΦΚΑ να περάσει στα χέρια ιδιωτών (στις διπλανές στήλες υπάρχει ενδιαφέρον υλικό σχετικά).
Η λίστα των «επιτυχιών» της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα απαιτούσε πολύ χώρο για τη δημοσίευσή της στην εφημερίδα μας. Ας ελπίσουμε πως τα συνδικάτα και τα προοδευτικά κόμματα θα βρουν τον τρόπο να κάνουν γνωστή αυτή τη μαύρη λίστα... Τις συνέπειες της πολιτικής Μητσοτάκη υφίστανται όλοι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και θα επιδεινώνονται όλο και περισσότερο, όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία. Αλλά και οι αντιδράσεις αναμένεται να είναι αντίστοιχες, παρά τη φαινομενική ηρεμία, καθώς και την αδράνεια της ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Όμως, τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Το μητρώο των συνδικάτων
Η κυβέρνηση για λόγους ιδεοληπτικούς, καθώς βλέπει τα συνδικάτα ως εμπόδιο για την ανάπτυξη και όχι μόνον, οικοδομεί τους αυταρχικούς μηχανισμούς της εργοδοσίας –έτσι δεν είναι καθόλου τυχαίο που έσπευσε να εκδώσει την υπ. απόφαση, στις 16/9/2021, για την έναρξη της λειτουργίας του Γενικού Μητρώου Εργατικών Οργανώσεων και Εργοδοτών (ΓΕΜΗΕΟΕ). Στο ειδικό αυτό μητρώο θα πρέπει να καταγράφονται οι οργανώσεις των εργαζομένων με όλα τους τα σχετικά στοιχεία. Σύμφωνα με την ίδια υπ. απόφαση οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και ενώσεις προσώπων υποχρεώνονται να εγγραφούν ηλεκτρονικά στο ΓΕΜΗΕΟΕ μέσω του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ. Γιατί μόνον έτσι αποκτούν νομική υπόσταση. Εάν δεν ακολουθηθεί αυτή η διαδικασία και δεν συμμορφωθούν στις υποδείξεις της υπ. απόφασης, μπαίνοντας κάτω από την εποπτεία του υπ. Εργασίας, θα υποστούν τις κυρώσεις που αυτή προβλέπει. Δηλαδή, στην ουσία θα ανασταλεί η συνδικαλιστική τους ιδιότητα. Δεν αρκεί, όμως, μόνον η εγγραφή στο ειδικό αυτό μητρώο. Απαιτείται και η άδεια από μια κρατική αρχή. Εάν δεν τηρηθούν αυτές οι διαδικασίες, δεν θα έχουν το δικαίωμα να υπογράφουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, θα χάνουν τη συνδικαλιστική προστασία και δεν θα επιτρέπεται άλλη συνδικαλιστική δραστηριότητα (συνελεύσεις, μοίρασμα υλικού στο χώρο δουλειάς κλπ). Και, τέλος, δεν θα μπορούν τα συνδικάτα να παρεμβαίνουν κατά τη διάρκεια ελέγχου της Επιθεώρησης Εργασίας.
Κατά αυτής της υπ. απόφασης έχει ταχθεί η μεγάλη πλειοψηφία των συνδικάτων. Δύο οργανώσεις, το ΕΚΑ και η Πρωτοβάθμια Οργάνωση του Επιχειρησιακού Σωματείου της ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗΣ ACS, τον Δεκέμβρη, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας με το αίτημα της ακύρωσης της απόφασης για το ΓΕΜΗΕΟΕ ως αντισυνταγματικής. Γιατί, εκτός των άλλων, παραβιάζεται και η Διεθνής Σύμβαση Εργασίας 87, η οποία έχει επικυρωθεί από τη χώρα μας, το… 1961. Ο νόμος Χατζηδάκη και η υπ. απόφασή του μας γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω, σύμφωνα με έγκριτους εργατολόγους.
Η κριτική της ΓΣΕΕ
Η ΓΣΕΕ, με ανακοίνωσή της προ κάποιων ημερών, τονίζει την «υποχρέωση του υπ. Εργασίας να μην θέσει σε λειτουργία το ΓΕΜΗΕΟΕ και να αναμείνει την απόφαση του ΣτΕ». Στην ίδια ανακοίνωση, επισημαίνεται ότι και η ΓΣΕΕ έχει προσφύγει στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα για την τυχόν παραβίαση των εγγυήσεων και των κανόνων για τα προσωπικά δεδομένα. Επίσης, αναφέρεται ότι το υπ. Εργασίας οφείλει να καταργήσει τις διατάξεις του ν. 4808/2021 που αφορούν στο ΓΕΜΗΕΟΕ, γιατί παραβιάζουν το Σύνταγμα και τους ιστορικούς νόμους λειτουργίας των συνδικάτων 1264/1982 και 1876/1990. Και καταλήγει: «Η ανάσυρση από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας της χώρας πρακτικών πλήρους ελέγχου της συνδικαλιστικής δράσης, όπως έγινε με αντίστοιχο νομοθέτημα της επταετίας, για την τήρηση φακέλων στο υπ. Εργασίας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι αποσκοπεί στη φίμωση της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης των εργαζομένων και των διεκδικήσεων για εργασία με αξιοπρέπεια».
Όμως, η καταγγελία αυτή δεν συνοδεύεται από κάποιες πρωτοβουλίες ή προτάσεις για κινητοποιήσεις, ούτε και αναλαμβάνει την ευθύνη κάλυψης των κινητοποιήσεων από πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες οργανώσεις, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αυταρχική πολιτική της κυβέρνησης, η οποία φέρεται αποφασισμένη να προχωρήσει στην εφαρμογή της. Πέρα από τη στάση της ΓΣΕΕ, με τη συγκεκριμένη απόφαση του υπουργείου, τίθεται ακόμη πιο επιτακτικά το ερώτημα τι κάνουν οι προοδευτικές συνδικαλιστικές δυνάμεις – οργανώσεις. Πώς θα ξεπεραστεί η σημερινή κατάσταση; Θα βρεθεί τόπος συνεννόησης και κοινής δράσης; Οι εξελίξεις θα είναι γρήγορες και οι προκλήσεις για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα θα είναι μεγάλες.