Το περασμένο Σάββατο το μεσημέρι υπήρξε κάλεσμα από τον αντιεξουσιαστικό χώρο για διαδήλωση ενάντια στην εκκένωση της κατάληψης «Στέκι στο Βιολογικό» και στις ασύδοτες, σχεδόν σε καθημερινή βάση, εισβολές των μπάτσων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ένα πανεπιστήμιο με αγωνιστική και κινηματική ιστορία που κατάντησε σε πειραματόζωο της μητσοτακικής καταστολής, με θλιβερούς πρόθυμους αχυράνθρωπους τις πρυτανικές αρχές και με ανύπαρκτη παρουσία, προσωπική ή συλλογική, των λεγόμενων αριστερών πανεπιστημιακών που κρύβονται επιμελώς ή αρκούνται σε κάποιες ανέξοδες ανακοινώσεις. Ενώ από τη μια υπήρξε ένα παράξενο επικοινωνιακό σιωπητήριο για την διαδήλωση, από την άλλη ένα σιδερόφρακτο κράτος καταστολής ξεδιπλώθηκε για να αντιμετωπίσει την τεράστια απειλή (;) του αντιεξουσιαστικού χώρου. Από νωρίς απαγορεύτηκε το παρκάρισμα σε μεγάλη ακτίνα γύρω από την Καμάρα, ένας ασφαλίτικος εσμός με φοιτητικό ντύσιμο σού ανακάτωνε το στομάχι, κλήθηκαν διμοιρίες από γειτονικές πόλεις – μέχρι από την Λαμία μετακινήθηκαν – που γέμισαν το κέντρο της πόλης, δεκάδες κλούβες γύρω από το ΑΠΘ μαζί με όχημα εκτόξευσης νερού και ένα ελικόπτερο που πετούσε για τη δημιουργία εντυπώσεων σε όλη τη διάρκεια της κινητοποίησης. Συντονισμένος με αυτό το κατοχικό κλίμα και μάλλον παίρνοντας γραμμή από κυβερνητικά κέντρα, ο Εμπορικός Σύλλογος συνέστησε στα καταστήματα να κλείσουν τα κεπέγκια τους εντείνοντας την τρομοκρατική ατμόσφαιρα. Κάπως έτσι σκηνοθετεί ένα ακροδεξιό κράτος την ισχύ του, τρομοκρατεί και συγχρόνως προκαλεί με την βαρβαρότητα και την ασυδοσία του.
Όμορφος κι αγγελικός μητσοτακικός κόσμος! Επίδειξη δύναμης ενός κυνικού κατασταλτικού κράτους με την αστυνομοκρατία ως νέα επικοινωνιακή αξία, προς άγραν αποδοχής από το ακροδεξιό ακροατήριο και από την φαιά, θρησκόληπτη και φοβική, βαθιά συντηρητική συμπρωτεύουσα. «Εσείς είστε το κράτος!», είχε πει στους μπάτσους ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο «εφιάλτης της Δημοκρατίας» όπως το είχε χαρακτηρίσει ο Ανδρέας Παπανδρέου αναφερόμενος στον ρόλο του πατέρα Μητσοτάκη στην «αποστασία» από την κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου που οδήγησε στην επτάχρονη δικτατορία. «Τι τον νοιάζει ένα 17χρονο τι έγινε στην «αποστασία», θα έλεγε κυνικά ο Μητσοτάκης υιός. Άλλωστε το μιντιακό μητσοτακικό σύστημα έχει προνοήσει και με βιογραφίες «υψηλού» ποιοτικού διαμετρήματος έχει φροντίσει να ξεπλύνει πολλά άπλυτα του παρελθόντος. Κι έχει επίσης καταφέρει να μεταστρέφει την ιστορική αλήθεια με αναθεωρητικές ερμηνείες που «ισοφαρίζουν» θύτες και θύματα, βυθίζοντας σε μια επιλεκτική λήθη το παρελθόν και ξεπλένοντας φασίστες και συνεργάτες της χούντας, με τους απογόνους τους να φιγουράρουν σε πρωτοκλασάτες κυβερνητικές θέσεις.
Η διαδήλωση διέσχισε όλο το κέντρο της πόλης κι είχε αρκετό κόσμο, αποκλειστικά από τον αναρχικό χώρο. Η Αριστερά, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική, απουσίαζε ολοκληρωτικά, όχι με πανό ούτε ως ατομικές παρουσίες δεν υπήρχε. Δεν αφορά την Αριστερά το γεγονός ότι οι μπάτσοι συνοδεία καμερών και εργολάβων, με τις ευλογίες της κυβέρνησης και την αμέριστη συνεργασία της πρυτανείας, μπαίνουν όποτε θέλουν στο ΑΠΘ, τρομοκρατούν, γκρεμίζουν και συλλαμβάνουν; Και δεν θέλω να ξανακούσω τα φοβικά άλλοθι πολλών συριζαίων, που την απουσία τους από τις κινηματικές διαδικασίες την καμουφλάρουν διαμαρτυρόμενοι ότι τους προπηλακίζουν οι αναρχικοί. Αν πραγματικά ήθελαν να συμμετάσχουν σε κάποια κινητοποίηση όπου υπήρχε τέτοιος φόβος, θα μπορούσαν να κατέβουν ως άτομα. Κανείς δεν θα τους ενοχλούσε κι αν μάλιστα ήταν πολλοί θα μπορούσαν να επιβάλουν την παρουσία τους με διακριτό πανό σε οποιουσδήποτε θερμοκέφαλους. Όποιος όμως δεν θέλει να ζυμώσει…