Την προηγούμενη εβδομάδα αποχαιρετήσαμε έναν από τους πιο σημαντικούς δημοσιογράφους με μακρά θητεία από τη δεκαετία του 1950 έως και τις αρχές του 21ου αιώνα. Μιλάμε για τον Νίκο Νικολάου που πέθανε σε ηλικία 91 ετών ύστερα από σύντομη ασθένεια. Την καριέρα του ξεκίνησε στην Αυγή. Κρατούσε το οικονομικό ρεπορτάζ δίπλα στον φίλο του Σπύρο Λιναρδάτο του πολιτικού. Ενταγμένος στην Αριστερά από νέος, φοιτητής της ΑΣΟΕΕ, υπήρξε μέλος της παράνομης ΕΠΟΝ και για τη δράση του συνελήφθη μια Πρωτομαγιά, μαζί με άλλους (τους «μαγιάτες») και εξορίσθηκε στον Άη Στράτη. Συνελήφθη για δεύτερη φορά το 1960 και πήγε ξανά στον Άη Στράτη. Τώρα η σύλληψή του προκάλεσε ευρύτερες διαμαρτυρίες, όπως της Ελένης Βλάχου. Στον στρατό με τον φίλο του Γρηγόρη Γιάνναρο υπηρέτησαν σε τάγματα ανεπιθύμητων. Με τη δικτατορία διέφυγε στην Ιταλία πριν συλληφθεί. Αρθρογραφούσε στην εφημερίδα «Ελεύθερη Ελλάδα», επιρροής ΚΚΕ εσωτερικού, που εκδιδόταν στη Ρώμη και κυκλοφορούσε σ’ όλη την Ευρώπη.
Με τη μεταπολίτευση εργάσθηκε σε μεγάλες εφημερίδες όπως «Το Βήμα» και «Η Καθημερινή» αλλά και σε οικονομικές όπως «Εξπρές» και «Ναυτεμπορική». Στον Οικονομικό Ταχυδρόμο, όταν διευθυντής του ήταν ο Γιάννης Μαρίνος επίσης από τους διακεκριμένους δημοσιογράφους μιας μακράς περιόδου, επί σειρά ετών υπήρξε κεντρικός ρεπόρτερ - αρθρογράφος. Μανιώδης του ρεπορτάζ αλλά και με ικανότητα οξυδερκή σχολιαστή. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι, όπως ο Κώστας Τσαλόγλου και άλλοι, υπήρξε θεμελιωτής του πολιτικοοικονομικού ρεπορτάζ. Η νεότερη γενιά του οικονομικού ρεπορτάζ διδάχθηκε πολλά από τη συνεργασία μαζί του.
Μια λιτή ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ, της οποίας υπήρξε μια περίοδο ταμίας, δίνει το πορτρέτο του.
«Ο Νίκος Νικολάου γεννήθηκε το 1931 στη Χαλκίδα. […] Διέγραψε μια αξιοζήλευτη δημοσιογραφική πορεία. Υπήρξε εξαίρετος αναλυτής, γνώστης των οικονομικών θεμάτων και αρθρογράφος από τους κορυφαίους. Ο σχολιασμός των οικονομικών και πολιτικών ζητημάτων γινόταν πάντοτε με τεκμηριωμένα στοιχεία, χωρίς εμπάθεια και φανατισμό, με μόνη φιλοδοξία να ενημερώσει και να προειδοποιήσει για τα κακώς κείμενα, πετυχαίνοντας με αυτόν τον τρόπο η αρθρογραφία του να είναι παρέμβαση στην πολιτική ζωή του τόπου. Έχαιρε εκτίμησης και σεβασμού από όλους τους συναδέλφους που τον θεωρούσαν πρύτανη του ρεπορτάζ και πηγή έγκυρης ενημέρωσης».
«Η εποχή» εκφράζει τα θερμά φιλικά και συντροφικά συλλυπητήρια στη σύντροφό του Αθηνά Γιάνναρου – Νικολάου και την κόρη τους.