Την 1η Απρίλη ανακοινώθηκε εκεχειρία στον πόλεμο της Υεμένης για δύο μήνες. Μετά από επτά χρόνια ενός πολέμου ουσιαστικά άγνωστου για την πλειονότητα των ευρωπαίων πολιτών, ανάμεσα στη σιιτική μειονότητα Χούθι (που υποστηρίζεται από το Ιράν) και στη συμμαχία Αιγύπτου, Σουδάν, Μαρόκου, Μπαχρέιν και Ενωμένων Αραβικών Εμιράτων με επικεφαλής τη Σαουδική Αραβία, αποφασίζεται η εκεχειρία. Προφανώς το γεγονός αυτό συνδέεται με τις επιθέσεις των Χούθι τον Μάρτιο, μέσω πυραύλων και drones κατά διάφορων στόχων, όπως ο σταθμός διανομής πετρελαϊκών προϊόντων του σαουδαραβικού γίγαντα Saudi Aramco, στη Τζέντα.
Είναι όμως δύσκολο αυτό το μικρό διάλειμμα στις πολεμικές συγκρούσεις να κατορθώσει να μειώσει το βάρος της απουσίας του ρωσικού πετρελαίου. Ο Χανς Γκρουντμπεργκ, ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ δήλωσε ότι «οι δύο πλευρές δέχτηκαν να σταματήσουν όλες τις επιθέσεις από αέρος, ξηράς και θαλάσσης εντός της Υεμένης και εκτός των συνόρων της. Συμφώνησαν επίσης να εισέρχονται τα πλοία με καύσιμα στο λιμάνι της Χοντεϊντάχ, καθώς και από και προς το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας Σαναά, με προκαθορισμένο προορισμό», δηλαδή την Ιορδανία και την Αίγυπτο.
Η εύθραυστη αυτή εκεχειρία είναι αμφίβολο αν θα μειώσει τη δυστυχία του άμαχου πληθυσμού, ο οποίος υποφέρει από την εποχή της έναρξης του πολέμου εξαιτίας μια τρομακτικής ανθρωπιστικής κρίσης, με 377 χιλιάδες νεκρούς, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, και με 3 εκατομμύρια ανθρώπους να έχουν χάσει την εστία τους. Το 70% των νεκρών αμάχων, σύμφωνα πάλι με τα Ηνωμένα Έθνη, είναι παιδιά κάτω των 5 ετών. Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες 20 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται άμεση ανθρωπιστική βοήθεια και προστασία. Κάθε 10 λεπτά ένα παιδί πεθαίνει εξαιτίας ασθενειών που μπορούν να προληφθούν, ενώ ένα στα τέσσερα παιδιά υποφέρει από ασιτία.
Τα υποκριτικά δάκρυα της Δύσης χύνονται για τα παιδιά της Ουκρανίας. Ούτε μισό δάκρυ για τα παιδιά της Υεμένης.