Ένας πλανόδιος πωλητής χυμών διαλαλεί τα προϊόντα του: «φρέσκα και κρύα, ελάτε και δοκιμάστε!». Η μυρωδιά του ψημένου καλαμποκιού πλανιέται στον αέρα από τους διπλανούς πάγκους και ο μπαλονάς περνά μέσα από τον κόσμο, καθώς τα παιδιά τον κυνηγούν.

Αμέτρητοι παλαιστίνιοι πωλητές του δρόμου και έμποροι γεμίζουν την πλατεία που βρίσκεται έξω από την Πύλη της Δαμασκού στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ, καθώς εκατοντάδες συρρέουν στην είσοδο της Παλαιάς Πόλης κατά το Ραμαζάνι για μια βραδινή ψυχαγωγία, όταν σταματάει για λίγο η νηστεία τους.

Η συγκέντρωση του πλήθους των πιστών κοντά στην Πύλη, γνωστή στους Παλαιστίνιους ως Bab al-Amoud, έχει καταστεί σχεδόν δεύτερη φύση κατά το Ραμαζάνι μετά τη βραδινή προσευχή στο κοντινό τζαμί al-Aqsa. Η νεολαία βγαίνει με όλη της τη ζωντάνια, πίνοντας ζεστό τσάι, τραγουδώντας τις μελωδίες για την Παλαιστίνη και την Ιερουσαλήμ και τις προσευχές για τον προφήτη Μωάμεθ.

Αυτό το μοναδικό θέαμα, που συμβαίνει κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια του ιερού μήνα, βάλλεται από τα μεταλλικά φράγματα που έχουν υψώσει οι ισραηλινές δυνάμεις και στις δύο πλευρές της εισόδου της Πύλης. Τα φράγματα εμποδίζουν τον κόσμο από το να κάθεται και να περιφέρεται με ευκολία στην πλατεία, ενώ βαριά οπλισμένες ισραηλινές δυνάμεις περιπολούν τους δρόμους, αντικαθιστώντας τις συνήθεις χαρούμενες επευφημίες με μια άβολη ατμόσφαιρα.

Παράλληλα, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, συνεχίζονται οι βίαιες ισραηλινές επιθέσεις. Από την αρχή του Ραμαζανιού, οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν συλλάβει τουλάχιστον 40 Παλαιστίνιους που βρίσκονταν έξω από την Πύλη (συμπεριλαμβανόμενων ανήλικων). Δεκάδες έχουν τραυματιστεί από την αστυνομική χρήση μπατόν, δακρυγόνων, χειροβομβίδων κρότου-λάμψης και από τους έφιππους αστυνομικούς που διαλύουν το πλήθος. Σημειώνεται ότι τοποθετήθηκαν επιπλέον 3.000 αστυνομικοί γύρω από την Παλαιά Πόλη –μία ακόμα ένδειξη της ασφαλειοποίησης.

Το σκηνικό θυμίζει μερικές φορές τον περσινό χρόνο, όταν το Ισραήλ ύψωσε οδοφράγματα, περιορίζοντας την πρόσβαση των Παλαιστίνιων στην πλατεία, γεγονός που πυροδότησε τις έντονες διαμαρτυρίες τους, με τους Ισραηλινούς να απαντούν με βίαιη καταστολή. Τελικά, το Ισραήλ αφαίρεσε τα οδοφράγματα.

Φέτος, στο δημοφιλές τοπόσημο έχει σημειωθεί μικρότερη βία, καθώς όλοι φοβούνται μια τυχόν ευρύτερη κλιμάκωση. Η περιστασιακή καταστολή από τις ισραηλινές δυνάμεις διακόπτεται από στιγμές ηρεμίας, όταν αυτό το μόνιμο παιχνίδι «της γάτας με το ποντίκι» σταματάει για να λάβουν εκ νέου μέρος οι ψαλμωδίες των Παλαιστίνιων και των παιδιών που κυνηγούν τον μπαλονά.

 

Μάχη για την ταυτότητα

 

Ο Ibrahim al-Sinjilawi, δημοσιογράφος στο Ισραήλ, επισκέπτεται καθημερινά την πλατεία ως κάτοικος της Παλαιάς Πόλης και αντιλαμβάνεται την Πύλη της Δαμασκού σαν έναν καθημερινό πέρασμα προς το σπίτι του. Ο ίδιος σημειώνει στο «Middle East Eye» (ΜΕΕ) ότι η Πύλη είναι μέρος συνάντησης φίλων και συγγενών κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού απ’ όταν ο ίδιος ήταν παιδί, προσθέτοντας πως η παρουσία των Παλαιστινίων στην περιοχή και οι εορτασμοί του Ραμαζανιού εκλαμβάνονται πια σαν πρόκληση για την ισραηλινή κυβέρνηση, που στέλνει όλο και περισσότερες αστυνομικές ενισχύσεις.

«Οι Παλαιστίνιοι έρχονται αντιμέτωποι με οπλισμένους στρατιώτες που ξεχειλίζουν από οργή και εξτρεμισμό. Φοβούνται μια αυθόρμητη συγκέντρωση των Παλαιστινίων, γιατί η μάχη για την Πύλη της Δαμασκού είναι μια μάχη για την ταυτότητα», λέει ο ίδιος και συμπληρώνει πως η αστυνομική αυθαιρεσία, όμως, είναι αυτή που πιθανά θα οδηγήσει σε ένα ξέσπασμα συγκρούσεων κατά τη διάρκεια του ιερού μήνα. «Οι στρατιώτες προκαλούν τους νέους, σταματώντας τους για τυχαίους σωματικούς ελέγχους, γεγονός που οξύνει την απέχθεια και τον θυμό τους για τη μετατροπή της Πύλης σε στρατιωτικό σημείο ελέγχου».

Ο Sinjilawi πιστεύει ότι οι Ισραηλινοί θέλουν να βλάψουν την οικονομική δραστηριότητα που παίρνει μέρος κατά τον ιερό μήνα, και κατ’ επέκταση να ελαχιστοποιήσουν έτσι και τον αριθμό των πιστών στο τέμενος Aqsa.

Αντίστοιχα, ο νεαρός κάτοικος της Ιερουσαλήμ, Iyad al-Tawil, θεωρεί την Πύλη της Δαμασκού ένα από τα λίγα εναπομείναντα μέρη αναψυχής για τον ίδιο και τους φίλους του. «Το να πίνουμε τον πρωινό μας καφέ έξω από την Πύλη της Δαμασκού έχει γίνει καθημερινό τελετουργικό για όσους μένουμε στην Ιερουσαλήμ», περιγράφει. «Αν οι άνθρωποι της Ιερουσαλήμ χάσουν αυτό το μέρος, χάνουν ένα ζωτικό εθνικό και κοινωνικό χώρο στην πόλη. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να συνεχίσουμε να πηγαίνουμε εκεί».

Ο Ziyad Bheis, ερευνητής στην Ιερουσαλήμ, εξηγεί στο ΜΕΕ ότι οι Ισραηλινοί βλέπουν την Πύλη της Δαμασκού σαν ένα πεδίο μάχης για την εθνική κυριαρχία της Ιερουσαλήμ και σαν αρένα από την οποία επιβάλλουν τον έλεγχό τους σε όλη την πόλη, διαγράφοντας την αραβο-ισλαμική και χριστιανική ταυτότητα. «Η Πύλη της Δαμασκού έχει καταστεί κάτι σαν σημείο ήττας για την Κατοχή, που προσπαθεί να επανακτήσει το ανάστημα και το φόβητρό της, που χάθηκε κατά το προηγούμενο Ραμαζάνι στα μάτια της νεολαίας της Ιερουσαλήμ».

Για τον σκοπό αυτό, οι ισραηλινές αρχές ύψωσαν μεταλλικά φράγματα, ώστε να παρεμποδίσουν τη συγκέντρωση των πιστών, δημιουργώντας παράλληλα ένα προσωρινό αστυνομικό τμήμα στην περιοχή και ενισχύοντας τις φρουρές, που ανέπτυξαν εκεί το 2017, με προσωπικό και προβολείς.

Τα μέτρα, όμως, δεν σταμάτησαν εκεί. Ο υπουργός Εξωτερικών Υποθέσεων, Yair Lapid, έκανε μια προκλητική επίσκεψη στην περιοχή, ανακηρύσσοντας την Πύλη της Δαμασκού σε πεδίο μάχης για την ισραηλινή κυριαρχία. Στο περιστατικό ασκήθηκε κριτική και επίπληξη από τον υπουργό Άμυνας Benny Gantz, καθώς ισοδυναμούσε με ανεπίσημη αποκάλυψη ενός κατάφωρου πολιτικού στόχου πίσω από τα κατασταλτικά μέτρα στην Πύλη, σύμφωνα με τον Bheis.

«Υπό το φως αυτών των λεγόμενων, η παλαιστινιακή μάχη για την Πύλη της Δαμασκού κατέστη ένας υπαρξιακός αγώνας για την ταυτότητά μας. Πρέπει να διαμορφώσουμε συγκεκριμένους στόχους για την απομάκρυνση των μεταλλικών φραγμάτων και του προσωρινού αστυνομικού τμήματος», προτείνει ο ερευνητής.

 

Η σύμπτωση των θρησκευτικών εορτών

 

Όσον αφορά τα σενάρια για το τι θα συμβεί στην Ιερουσαλήμ τις επόμενες μέρες, πολλά είναι πιθανά, ειδικά μετά την τρίτη εβδομάδα του Ραμαζανιού, που συμπέφτει με το εβραϊκό Πάσχα. Είναι δυνατόν να οδηγήσει σε μια διεύρυνση της αντιπαράθεσης, εμπλέκοντας και τη Γάζα, όπως έγινε και πέρυσι τον Μάιο. Επιπρόσθετα, όπως σχολιάζει ο Bheis, το 2022 και το 2023 θα δούμε κι άλλες συμπτώσεις του εβραϊκού και ισλαμικού ημερολογίου εορτών, που μπορεί να σημάνουν δύο εκρηκτικά και ταραχώδη χρόνια.

Η εξτρεμιστική δεξιά ομάδα Temple Mount Faithful (TMF), που στοχεύει σε μια εθνικιστική/θρησκευτική εκκαθάριση του τεμένους al-Aqsa και στην επαναοικοδόμηση του ναού Mount στο σημείο, αποτελεί την κεφαλή του δόρατος του εβραϊκού εξτρεμισμού στην πόλη. Αντιλαμβανόμενοι το Πάσχα ως μια από τις τρεις πιο σημαντικές εβραϊκές εορτές, η TMF σκοπεύει να διακόψει την προσευχή στο Al-Aqsa και να διοργανώσει μια ανάγνωση του βιβλίου της Εξόδου, φέρνοντας τις πασχαλινές θυσίες εντός του τεμένους. Αυτές οι προκλητικές κινήσεις, είτε το να φέρουν τις θυσίες του Πάσχα εντός του τεμένους, είτε το αίμα από τις σφαγές για να βεβηλώσουν το μέρος, μπορεί να οδηγήσουν σε έκρηξη.

«Η Κατοχή ποντάρει στο να χαλιναγωγήσει αυτές τις απόπειρες, ή έστω να περιορίσει τις αντιδράσεις των Παλαιστινίων σε αυτές. Στην πραγματικότητα μάλλον στοιχηματίζει στο να μην υπάρξει αντίδραση, αντί να ασχοληθεί με την αποτροπή της κρίσης πριν αυτή εκδηλωθεί εξαρχής», καταλήγει ο ερευνητής.

 

*Αναδημοσίευση από το Middle East Eye

 

Πρόσφατα άρθρα ( Μέση Ανατολή )
ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2024 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet