Ο ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ–Προοδευτική Συμμαχία / The Left, και μέλος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, μιλά για τις εξελίξεις στο προσφυγικό και την Frontex και για την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τον κατώτατο μισθό.
Σίγουρα η παραίτηση Λεζερί είναι μια επιτυχία του κινήματος και επιβεβαίωση της καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα έχει, όμως, συνέπειες; Θα διαμορφώσει ένα πλαίσιο λογοδοσίας;
Μετά από τρία χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εκείνο που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι πως... δεν μπορώ να σας απαντήσω με σιγουριά. Η ΕΕ δεν έχει πάψει να μας εκπλήσσει ευχάριστα, λίγες φορές, αλλά και δυσάρεστα, τις περισσότερες. Η παραίτηση Λεζερί ήρθε και ως συνέπεια της δουλειάς που έxουμε κάνει και εγώ και άλλοι ευρωβουλευτές της Αριστεράς στη LIBΕ και σηματοδοτεί όχι απλά την ήττα της πολιτικής Μητσοτάκη–Μηταράκη, αλλά την κατάρρευση του αφηγήματος «Ευρώπη–φρούριο» πάνω στο οποίο χτίστηκε το σαθρό οικοδόμημα του διαβόητου «Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο». Μην παρασυρθούμε όμως σε εύκολα πανηγύρια, οι δυνάμεις της Δεξιάς καραδοκούν, η μάχη για τον σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα και το Διεθνές Δίκαιο συνεχίζεται, για αυτό και από την πρώτη στιγμή είχα επισημάνει πως δεν αρκεί η παραίτηση Λεζερί: Είναι ώρα η Frontex να αποκτήσει και μια νέα, καθαρή εντολή κι ένα πλαίσιο λειτουργίας και σαφούς λογοδοσίας, που θα διαλύει κάθε υποψία συμπαιγνίας με εθνικές αρχές για ενέργειες εκτός του διεθνούς δικαίου, όπως τα pushbacks για τα οποία καταγγέλλονται αρχές κρατών-μελών. Η μάχη αυτή συνεχίζεται και θα είναι σκληρή, ανάμεσα στις δυνάμεις που θέλουν να τα φορτώσουν όλα στον Λεζερί, αλλά να συνεχίσουν την πολιτική του –από τη μία– και τις δημοκρατικές εκείνες δυνάμεις που θα αγωνιστούμε για να τελειώσει μαζί με τον παραιτηθέντα επικεφαλής της Frontex η ντροπιαστική παράσταση στα σύνορα της ΕΕ.
Η Ευρώπη φρούριο βρίσκει μπροστά της τα τείχη, που η ίδια έκτισε, με τον πόλεμο. Όμως αντί να αναθεωρήσει, γίνεται διαχωρισμός σε αποδεκτούς και μη αποδεκτούς πρόσφυγες; Πώς μπορεί να ανατραπεί αυτό;
Με τη διαρκή καταγγελία κάθε τέτοιου απαράδεκτου διαχωρισμού σε «κανονικούς» και «μη κανονικούς» πρόσφυγες, με ένα σταθερό δημοκρατικό μέτωπο απέναντι σε κάθε επίσημη φωνή που νομιμοποιεί το ακροδεξιό αυτό απάνθρωπο αφήγημα. Καμία τέτοια δημόσια τοποθέτηση δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή, γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή καταγγέλλουμε τον έλληνα υπουργό που υιοθέτησε τη ρητορική αυτή που μόνο φασίστες, όπως η Λεπέν, χρησιμοποιούν. Είναι καθήκον μας και θα το παλέψουμε να μην γίνει «κανονικότητα» αυτός ο διαχωρισμός, να μη γίνει αφορμή η βάρβαρη εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία και το προσφυγικό κύμα που προκαλεί να «ξεπλυθεί» η ακροδεξιά ρητορική και το μίσος! Μόνη απάντηση της ΕΕ σε κάθε πρόσφυγα δεν μπορεί παρά να είναι ο σεβασμός στο διεθνές δίκαιο και η αλληλεγγύη.
Ειδικά η ελληνική κυβέρνηση είναι πολλαπλώς εκτεθειμένη. Θα επιχειρήσει να κρύβεται και να επιτίθεται στους πάντες με απαράδεκτους χαρακτηρισμούς;
Ναι, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει παγιδεύσει τη χώρα σε μια απάνθρωπη στρατηγική, που εκθέτει διεθνώς την Ελλάδα και θα τη βυθίζει στην ανυποληψία όσο αποκαλύπτεται το ανθρωπιστικό σκάνδαλο της Frontex. Μάλιστα, η βράβευση Λεζερί από τον κ. Μηταράκη έγινε ενώ όλοι στις Βρυξέλλες καταλαβαίναμε πως η γαλλική προεδρία δεν θα συνέχιζε να τον καλύπτει, πως σύντομα θα ήταν παρελθόν. Δείτε τι έγινε πριν λίγες μέρες στην κλειστή συνεδρίαση για τη Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου: ο εκπρόσωπος της ελληνικής πολιτείας, που δεν ήταν ο υπουργός Δικαιοσύνης ως όφειλε, αντί για απαντήσεις είπε ανακρίβειες, ψέματα και ήταν εριστικός. Δείτε την κα. Γιούροβα που μίλησε καθαρά για «συστημικά ζητήματα» με το Κράτος Δικαίου στην Ελλάδα. Ε, την ίδια καταστροφική για τη χώρα άρνηση κι εριστικότητα θα βλέπουμε και στο ζήτημα αυτό. Γι’ αυτό η κυβέρνηση αυτή πρέπει να φύγει το συντομότερο.
Η πρωτοβουλία, πανευρωπαϊκά, για την καθιέρωση κατώτατου μισθού τι είναι ακριβώς και σε τι φάση βρίσκονται οι προσπάθειες;
Είναι μια σημαντική πρωτοβουλία της Κομισιόν για να αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού του κατώτατου μισθού στις χώρες της ΕΕ. Και είναι πάρα πολύ ελπιδοφόρο οτι από το Ευρωκοινοβούλιο προέκυψε εντολή για ένα προοδευτικό νομοθέτημα, που βάζει ψηλά στην εξίσωση τις ανάγκες των εργαζόμενων. Έτσι, μιλάμε για επαρκείς μισθούς, που θα διασφαλίζουν αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης στους εργαζόμενους κάθε κράτους μέλους. Στην πραγματικότητα μιλάμε για ένα νέο σύστημα υπολογισμού του κατώτατου μισθού, που φιλοδοξεί να αφήνει λιγότερους εργαζόμενους ακάλυπτους κι εγκλωβισμένους σε εξευτελιστικές αμοιβές και ταυτόχρονα θα ενισχύσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις παντού. Ξαναλέω, αυτή είναι η εντολή του ΕΚ. Περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθεί ο θεσμικός «τρίλογος» μεταξύ Ευρωκοινοβουλίου – Ευρωπαϊκής Επιτροπής – Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για να δούμε πώς θα διαμορφωθεί τελικά η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία. Είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος, αλλά μην ξεχνούμε τους πολιτικούς συσχετισμούς σε ευρωπαϊκό επίπεδο...
Πώς σχολιάζετε την αύξηση του κατώτατου στην Ελλάδα πρόσφατα;
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Την κοροϊδία της 1ης αύξησης; Την καθυστερημένη 2η αύξηση, που ο πληθωρισμός–ρεκόρ έχει ήδη κατακλέψει από τις τσέπες των εργαζόμενων; Το πόσο χαμηλότερα εξακολουθεί να βρίσκεται ο κατώτατος μισθός από τα 800 ευρώ που υπολογίζεται πως θα έφτανε με το υπό διαπραγμάτευση σχέδιο της ΕΕ για τον νέο τρόπο υπολογισμού του κατώτατου μισθού; Τη «διαβούλευση» του κ. Χατζηδάκη που δεν έχει καμία σχέση με μια πραγματική συλλογική διαπραγμάτευση, όπως επιτάσσουν οι ευρωπαϊκοί κανόνες και όπως σαφώς προβλέπεται και στο υπό διαπραγμάτευση ευρωπαϊκό σχέδιο; Και στο θέμα αυτό ο Μητοτάκης παριστάνει τον ευρωπαϊστή, αλλά μας κρατά μακριά από την Ευρώπη των Δικαιωμάτων, στην Ευρώπη του Βίσεκγραντ: την Ευρώπη του αυταρχισμού και της φτώχειας.