«Εμείς οι υπογράφοντες, που ενεργούμε κατ΄ εντολή της Ανώτατης Διοίκησης της Γερμανικής Βέρμαχτ, παραδίνουμε άνευ όρων, μ΄ αυτήν εδώ τη Δήλωση, στην Ανώτατη Διοίκηση των Συμμαχικών Δυνάμεων Αποστολών και ταυτόχρονα στην Ανώτατη Διοίκηση του Κόκκινου Στρατού όλες τις ένοπλες δυνάμεις ξηράς, θαλάσσης και αέρος που βρίσκονται υπό τις γερμανικές διαταγές. Η Ανώτατη Διοίκηση της Γερμανικής Βέρμαχτ θα δώσει αμέσως διαταγή σε όλες τις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις ξηράς, θαλάσσης και αέρος που βρίσκονται υπό τις γερμανικές διαταγές, να σταματήσουν τις εχθροπραξίες στις 23.01 ώρα Κεντρικής Ευρώπης στις 8 Μαΐου 1945, να παραμείνουν στις θέσεις που θα βρίσκονται αυτή τη χρονική στιγμή και να αφοπλιστούν πλήρως, παραδίνοντας τα όπλα και τον εξοπλισμό τους στους τοπικούς συμμαχικούς διοικητές ή στους οριζόμενους από τους εκπροσώπους των ανώτατων συμμαχικών στρατιωτικών διοικήσεων αξιωματικούς».

 

Ήταν 9 Μαΐου 1945 ώρα 0.43′. Με τη δήλωση της στρατιωτικής συνθηκολόγησης 77 χρόνια πριν, ο χιτλερικός στρατάρχης Κάιτελ υπέγραψε μπροστά στον επικεφαλής του Σοβιετικού Ανωτάτου Στρατηγείου στρατάρχη Ζούκοφ τη συνθηκολόγηση όλων των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων στην ξηρά, τη θάλασσα και στον αέρα. Στην ιστορική αυτή σκηνή στην αίθουσα της στρατιωτικής σχολής μηχανικού στο προάστιο Κάρλσχορστ του Βερολίνου παρόντες ήταν ακόμη οι πληρεξούσιοι της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης, ναύαρχος Φρίντεμπουργκ και στρατηγός της αεροπορίας Στουμπφ, και εκ μέρους της αντιφασιστικής συμμαχίας ο Βρετανός στρατάρχης Τέντερ, ο Αμερικανός στρατηγός Σπάατς και ο Γάλλος στρατηγός Ντε Λατρ ντε Τασινί.

O Κόκκινος Στρατός κατέλαβε τη γερμανική πρωτεύουσα πολεμώντας ασταμάτητα επί 1.418 ημέρες, σε μια αδιάκοπη και δύσκολη πορεία με τεράστιες προσπάθειες και τρομακτικές θυσίες. Στις 30 Απρίλη 1945, οι σοβιετικοί στρατιώτες ύψωσαν την κόκκινη σημαία στον κεντρικό τρούλο του Ράιχσταγκ. Στις 2 Mάη, η γερμανική φρουρά του Bερολίνου παραδόθηκε. Η άνευ όρων συνθηκολόγηση, 7 ημέρες αργότερα, τερμάτιζε οριστικά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο στην Ευρώπη. Επρόκειτο για τον καταστροφικότερο πόλεμο που είχε γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Πίσω του άφηνε 80 εκατομμύρια νεκρούς στα πεδία των μαχών και τα μετόπισθεν, τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα κρεματόρια, στις φυλακές και τους τόπους εκτέλεσης.

 

Παρακαταθήκη

 

Ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος δεν διεξήχθη μόνο μεταξύ των οργανωμένων στρατών. Μαζικά αντιστασιακά κινήματα υπονόμευσαν τη μαχητική ισχύ του ναζιστικού στρατού και τη σταθερότητα των καθεστώτων συνεργασίας. Πλατιά αντιφασιστικά μέτωπα θεμελιωμένα στη συσπείρωση όλων των πολιτικών δυνάμεων και όλων όσοι ήταν αποφασισμένοι να πολεμήσουν τον ναζισμό αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση και ηρωισμό. Πρόβαλαν την προοπτική για μια ελεύθερη και δικαιότερη κοινωνία που θα ξεπηδούσε πάνω από τα ερείπια του πολέμου. Στην Ελλάδα, αναπτύχθηκε ένα από τα μαζικότερα και αποτελεσματικότερα κινήματα αντίστασης, με πρωτοπόρους το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ που έδωσαν τη μάχη για την εθνική αλλά και την κοινωνική απελευθέρωση.

 

Η μεγαλειώδης αντιφασιστική νίκη αποτελεί παρακαταθήκη για τα καθήκοντα και τους αγώνες του παρόντος, καθώς οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και η έκτακτη υγειονομική κρίση οξύνουν τις κοινωνικές ανισότητες και επαναφέρουν αυταρχικές πρακτικές. Το φάντασμα του φασισμού και του εθνικισμού έχει επιστρέψει ξανά απειλητικό στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ο πόλεμος στην Ουκρανία επανέφερε τη φρίκη των συγκρούσεων σε εμπόλεμους και άμαχους. Η Γερμανία, 77 χρόνια μετά, δεν έχει υπογράψει  συνθήκη ειρήνης με την Ελλάδα. Ακόμη παραμένουν αδικαίωτες οι απαράγραπτες γερμανικές οφειλές προς τη χώρα μας, ζήτημα νομικό αλλά και πολιτικό. Ο κύκλος αδικίας και αίματος του Β΄ παγκοσμίου [ολέμου ακόμη παραμένει ανοιχτός. Φρικώδη εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε Κομμένο, Βιάννο, Καλάβρυτα, Δίστομο και πάνω από χίλια καμένα χωριά και πόλεις συνεχίζουν να είναι χωρίς δικαίωση. Ουδέποτε αποδόθηκε δικαιοσύνη από τη συντεταγμένη πολιτεία, στο πλαίσιο του ποινικού μηχανισμού, αλλά και από την πολιτική δικαιοσύνη για τις μαζικές θηριωδίες. Και όσο δεν αποδίδεται δικαιοσύνη, όσο δεν τιμωρούνται οι θύτες και δεν αποζημιώνονται τα θύματα, ανοίγει ο δρόμος για την επανάληψη αυτών των εγκλημάτων.  

 

Υπενθύμιση

 

Η 9η Μάη είναι μια υπενθύμιση ότι ο αγώνας για μνήμη, δικαιοσύνη κι αποζημίωση είναι διαρκής και επίμονος. Σήμερα καλούμαστε να αγωνιστούμε ενάντια στη λήθη και τη παραχάραξη της Ιστορίας. Καλούμαστε να υπερασπιστούμε την κληρονομιά της εθνικής και ευρωπαϊκής λαϊκής αντίστασης απέναντι στον ναζισμό – φασισμό. Και αυτός είναι ένας αγώνας που αποτελεί γέφυρα πραγματικής φιλίας, ειρήνης και δημοκρατίας μεταξύ των λαών. 

Βασιλική Λάζου Η Βασιλική Λάζου διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ Περισσότερα Άρθρα
Πρόσφατα άρθρα ( Κοινωνία )
ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2024 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet