Όταν υπάρχει μια καλή ιδέα και οι άνθρωποι οι οποίοι διαθέτουν το ταλέντο να την μετατρέψουν σε ταινία, τότε γίνονται θαύματα. Και μιλάμε για τα «Μαγνητικά πεδία», του Γιώργου Γούση, μια ταινία φευγάτη, φρέσκια, που διαθέτει εκείνη τη μαγεία του σινεμά που σε κάνει να ονειρεύεσαι.
Μια μοναχική γυναίκα ταξιδεύει με προορισμό ένα νησί. Όπως καταλαβαίνουμε, έχει φύγει από μια ζωή που δεν αντέχει και που την έχει κάνει να ασφυκτιά. Δεν ξέρει τι θέλει, τι ψάχνει κι αν ψάχνει κάτι. Το μόνο που θέλει είναι να φύγει. Στο πλοίο θα συναντήσει έναν μοναχικό άνδρα, ο οποίος κουβαλά ένα μεταλλικό κουτί. Φτάνοντας στο νησί, το αυτοκίνητο του άνδρα δεν παίρνει μπρος και η άγνωστή του γυναίκα του προτείνει να τον μεταφέρει στην πόλη, με το δικό της παμπάλαιο αυτοκίνητο. Τι είναι όμως εκείνο που κουβαλά ο άνδρας μέσα στο μεταλλικό κουτί; Δεν πρόκειται για θησαυρό αλλά για τα κόκαλα μιας μακρινής του θείας, η οποία ήθελε να ταφεί στον τόπο που γεννήθηκε. Μια θείας που είχε συναντήσει μόνον μία φορά! Όταν όμως στο νεκροταφείο δεν δέχονται να παραλάβουν τα κόκαλα οι δυο τους αρχίζουν μια περιπλάνηση στο νησί ψάχνοντας ένα όμορφο μέρος να θάψουν το κουτί με τη θεία.
Μια ταινία τρυφερή η οποία θυμίζει το σινεμά περιπλάνησης του Σταύρου Τσιώλη, χωρίς όμως το χιούμορ του Τσιώλη. Η ταινία του Γούση είναι μελαγχολική αλλά και γεμάτη αγάπη για τους ήρωές του. Όμορφη αισθητικά, με θαυμάσιους διαλόγους, γλυκαίνει τον θεατή, τον οδηγεί μέσα από τα μονοπάτια της σινεφιλίας σε ένα φινάλε αποχωρισμού και υποσχέσεων.
Τα «Μαγνητικά πεδία» συγκέντρωσαν τα περισσότερα βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, τον Χρυσό Αλέξανδρο στο τμήμα FilmForword «για τη συναρπαστική κινηματογράφηση μιας συνάντησης που καταλήγει αληθινή περιπέτεια, με έναν τρόπο που αποπνέει ελευθερία και ανθρωπισμό», το βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) για ταινία του ελληνικού τμήματος, το βραβείο της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), το βραβείο της ΕΡΤ, το βραβείο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (ΕΚΚ) και το βραβείο Location Award (για το Μαρίνο Σκλαβουνάκη, location manager της ταινίας).
Το σκεπτικό βράβευσης της ΠΕΚΚ αναφέρει: «Η ζωή και ο θάνατος συνυπάρχουν και αναμετρώνται σκληρά εδώ και κάποιο καιρό, σε μια ούτως ή άλλως σκληρή αρένα. Για τον λόγο αυτό, η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου στέκεται δίπλα σε κάθε προσπάθεια των απανταχού Φεστιβάλ να μείνουν ζωντανά. Και απονέμει το βραβείο της σε μια ταινία δρόμου, όπου η διαδρομή της παραλληλίζεται με αυτή της ζωής. Και στο τέλος, η ελπίδα του θαύματος».