Η ανεξέλεγκτη τοποθέτηση ανεμογεννητριών, χωρίς κανένα σχεδιασμό – χωροθέτηση, αλλά και μελέτη για τις περιβαλλοντολογικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις, έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Τοπικά κινήματα, περιβαλλοντικές οργανώσεις – φορείς και πολιτικά κόμματα γιγαντώνουν την αντίδρασή τους απέναντι στη λεηλασία του τόπου τους και μιας πάλαι ποτέ αναπτυξιακής λογικής, που για το κέρδος μόνο των συμφερόντων των ημετέρων μας –επ’ ουδενί για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης– ισοπεδώνονται βουνά, προστατευμένα δίκτυα, τοπικές οικονομίες και δημοκρατικές ελευθερίες. Οι τοπικές κοινωνίες, θεσμικά ή άτυπα, επιβάλλεται να έχουν τον πρώτο λόγο για την ανάπτυξη του τόπου τους, αλλά και την ποιότητα ζωής τους.
Στο πλαίσιο αυτό, 24 οικολογικές οργανώσεις και σωματεία προσφεύγουν στο ΣτΕ κατά του υπουργού Περιβάλλοντος, καθώς δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για μέτρα που απαιτούνται ως προς την αποτελεσματική προστασία περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών, δικτύων Natura 2000.
Κανένας ορισμός στόχων διατήρησης, ούτε ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες. Εκλείπουν και τα προεδρικά διατάγματα καθορισμού χρήσης γης, αλλά και ο καθορισμός δραστηριοτήτων επιτρεπόμενων εντός προστατευόμενων περιοχών.
Οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν όχι μόνο στην υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής τους, αλλά και στη διατάραξη της οικονομικής δραστηριότητας στον τόπο τους. Στο δήμο Ζηρού η Επιτροπή Αγώνα, ο δήμος και οι τοπικοί φορείς δίνουν τον δικό τους αγώνα για την υπεράσπιση του τόπου τους. Δηλώνουν αποφασιστικά όχι στις ανεμογεννήτριες στη Λάκκα Σουλίου, όπως ονομάζεται η ευρύτερη περιοχή. Εκπρόσωποι της Επιτροπής Αγώνα δήλωσαν στην «Εποχή»: «Εδώ και ενάμιση χρόνο δίνουμε έναν διαρκή και πολυεπίπεδο αγώνα: ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των κατοίκων της περιοχής, δικαστικής πάλης –σε συνεργασία με τον δήμο Ζηρού– αλλά και οργάνωσης του τοπικού μας κινήματος. Χωρίς αυταπάτες, περιμένουμε την επόμενη μέρα. Γνωρίζουμε ότι, καθώς “τα λεφτά είναι πολλά”, οι εταιρείες έχουν εδώ και χρόνια προετοιμάσει το οπλοστάσιό τους με νόμους και κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις. Αλλά ακόμα και έτσι, ο τελικός λόγος είναι δικός μας. Δηλώνουμε ότι οι όποιες απορριπτικές αποφάσεις της ΡΑΕ θα ακυρωθούν είτε στα επόμενα δικαστήρια, είτε στο πεδίο. Παραμένουμε στην απόφαση της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας για περιφερειακό σχεδιασμό σε όλη την Ήπειρο για την ενέργεια».
Χαρακτηριστική του κλίματος που επικρατεί στην περιοχή, είναι και η δήλωση του περιφερειακού συμβούλου Ηπείρου, Θοδωρή Κορωναίου, στην εφημερίδα μας: «Αναφορικά με την αιολική εγκατάσταση των σταθμών παραγωγής στα Θεσπρωτικά όρη, ως περιφερειακή παράταξη το “Κοινό των Ηπειρωτών” βρίσκεται απέναντι σε τέτοιου τύπου επενδύσεις ΑΠΕ για τις οποίες δεν έχει καθοριστεί ούτε στο ελάχιστο το χωροταξικό πλαίσιο και δεν είναι σύμφωνη η τοπική κοινωνία. Η περιβαλλοντική υποβάθμιση είναι μεγάλη αφού η κτηνοτροφία, η μελισσοκομία, η γεωργία, η βιοποικιλότητα, η χλωρίδα και η πανίδα θα υποστούν αλλοιώσεις, η περιοχή και οι περιουσίες των ανθρώπων θα υποβαθμιστούν και η καταστροφή στο δάσος, και στη μορφολογία του εδάφους, από την κοπή χιλιάδων δέντρων θα είναι τεράστια, με αποτέλεσμα πλημμυρικά φαινόμενα. Αν σε αυτό προστεθεί και η μηδενική συνεισφορά σε θέσεις εργασίας στην περιοχή, πραγματικά αναρωτιέται κανείς για ποιο λόγο επιμένουν κάποιοι ακόμη σε τέτοιου είδους επενδύσεις».
Ο νομός Πρέβεζας αποτελεί έναν εξαιρετικά παραγωγικό τόπο αγροτικής, κτηνοτροφικής, αλλά και τουριστικής ανάπτυξης, στον οποίο δεν εμφιλοχωρούν ενεργειακές επενδύσεις χωρίς αύριο. Οι αντιδράσεις, αναμενόμενες τόσο από την τοπική κοινωνία, σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο και τα κόμματα της Αριστεράς ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ και άλλων οργανώσεων. Οι ανύπαρκτες περιβαλλοντικές μελέτες και η έλλειψη σχεδιασμού για την τοποθέτησή τους σε όλη τη χώρα, γιγαντώνουν την εναντίωση των τοπικών κοινωνιών. Αποτέλεσμα: το ενεργειακό κέρδος στα χέρια ελάχιστων επενδυτών και η ενεργειακή φτώχεια, δώρο για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Ωστόσο, ο αγώνας της Επιτροπής μαίνεται… Ο πρώτος και ο τελευταίος λόγος ανήκει στις τοπικές κοινωνίες: για την επιβίωσή τους, την ποιότητα ζωής, αλλά και για μια ουσιαστική δημοκρατική έκφραση και λειτουργία. Παρά το γεγονός ότι η τελευταία φθίνει βαθμιαία και βιάζεται η βούληση των πολιτών, αυτοί αντιστέκονται δυναμικά διατρανώνοντας: όχι στις ανεμογεννήτριες στη Λάκκα Σουλίου.