Η πρώτη συνεδρίαση της νεοεκλεγμένης Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία δικαίως συγκεντρώνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το σύνηθες. Θα έχει να εκλέξει νέο γραμματέα και τον αναπληρωτή ή αναπληρώτριά του, ανάλογα αν τη θέση του γραμματέα καταλάβει άνδρας ή γυναίκα, όπως προβλέπει το νέο Καταστατικό. Θα ορίσει τον αριθμό –θα προσεγγίζει τα σαράντα μέλη, προβλεπόταν– και θα εκλέξει τη νέα Πολιτική Γραμματεία, στη θέση του υβριδικού και όχι εκλεγμένου Πολιτικού Συμβουλίου. Θα ακούσει την ομιλία του προέδρου Αλέξη Τσίπρα, που αναμένεται να δίνει το πολιτικό στίγμα της περιόδου και τις πρώτες κατευθύνσεις εργασίας της νέας ΚΕ. Δεν αναμένεται η ΚΕ να συζητήσει και να καταλήξει σε πολιτική απόφαση, θα εκκρεμεί για επόμενη συνεδρίαση.
Η συγκρότηση του Εκτελεστικού Γραφείου –με βάση το καταστατικό θα απαρτίζεται από έξι μέλη που τα περισσότερα θα είναι εξ οφίτσιο– θα μείνει για άλλη συνεδρίαση. Θα λειτουργεί σε ημερήσια βάση στη θέση του, υπάρχοντος, Πολιτικού Κέντρου. Θα απαρτίζεται από τους πρόεδρο, γραμματέα, αναπληρωτή γραμματέα, εκπρόσωπο κόμματος, γραμματέα Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Σε άλλη συνεδρίαση, επίσης, η ΚΕ θα ορίσει επικεφαλής και αναπληρωτές –με βάση μια άκρως συγκεντρωτική αντίληψη του νέου καταστατικού– των τμημάτων της και θα εγκρίνει τη γραμματεία τους.
Όλα αυτά θα ήταν, ούτως ή άλλως, λεπτό και σοβαρό έργο για μια συνεδρίαση της ΚΕ, ιδίως στο ξεκίνημά της. Ωστόσο, αμέσως μετά το 3ο Συνέδριο έχει προκύψει ένα εντελώς νέο κομματικό τοπίο και ως προς το μέγεθός του, περίπου τριπλάσιο από το προηγούμενο κόμμα, αλλά κυρίως ως προς τη σύνθεσή του, που εν πολλοίς είναι αχαρτογράφητη. Αυτά αντανακλώνται και στον νέο ηγετικό κορμό, που παραδοσιακά στα αριστερά κόμματα όλων των αποχρώσεων είναι ή πρέπει να είναι η ΚΕ. Η πρώτη συνεδρίαση, επομένως, θα είναι και η πρώτη φωτογραφία της που θα εμφανίσει και αποχρώσεις και ενδεχομένως ρωγμές –και τις πολλές απαιτήσεις– στο εσωτερικό των ομάδων και τάσεων που, έως τώρα, μερικές, εργάζονταν εκ του ασφαλούς, ακόμη και με μη θεσμικούς όρους, για την αναπαραγωγή τους με συμφωνίες εκτός Συνεδρίου.
Το πώς και πόσο θα επηρεάσουν τις προτάσεις του προέδρου και την πρώτη του ομιλία τα ζητήματα και προβλήματα που προέκυψαν πριν και κατά το συνέδριο μένει να φανεί. Δεν είναι σίγουρο, εξάλλου, ότι έχουν όλες/οι στην –πρώην και νυν– πλειοψηφία της ηγεσίας του κόμματος την ίδια εικόνα. Δεν είναι σίγουρο, π.χ., ότι θεωρούν πως προέκυψε ένα διχασμένο κόμμα και επομένως η ενότητα εκκρεμεί ως επίδικο και πρέπει, επίμονα, να επιδιωχθεί. Ούτε ότι, πράγμα καθόλου θετικό, κάποιες/οι αισθάνονται «νικητές» και άλλες/οι «ηττημένοι». Ούτε ότι ο τρόπος εκλογής της ΚΕ, μέσω των ποσοστώσεων της διεύρυνσης και του τρόπου εφαρμογής τους, παρήγαγε ένα έντονο αίσθημα αδικίας στα επιλαχόντα –αντίθετα από τη ψήφο της βάσης– στελέχη του κόμματος. Κατά κανόνα μάλιστα αυτά που λειτουργούν το κόμμα!
Αυτό, λοιπόν, μένει να φανεί, καταρχάς την Κυριακή. Διότι, θα είναι εντελώς διαφορετικό να θεωρηθεί από την πλειοψηφία, υπό τη μέθη των συσχετισμών, ότι όλα όσα έγιναν είναι καλώς καμωμένα και άλλο ότι πρέπει να αρχίσει πάραυτα η ενιαία προσπάθεια ανασυγκρότησης του κόμματος και ο σχεδιασμός της νίκης κατά της δεξιάς στις επικείμενες εκλογές. Είναι τόσο ακραία τα φαινόμενα που να θεωρείται πιθανό ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του αύριο, με στοχευμένες αναφορές, στο έδαφος και της προσέλευσης της Κυριακής 15 Μαΐου, να επιχειρήσει να βελτιώσει το προβληματικό κλίμα, ενδεχομένως και με ένα είδος αποστασιοποίησης από τρέχοντες προσδιορισμούς, που τον αφορούν, όπως «προεδρικός», και να περιορίσει, επίσης, αρχηγολατρικές εξάρσεις.
Οι μέχρι τώρα πληροφορίες επέμεναν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα ξαναπροτείνει για γραμματέα τον Δημήτρη Τζανακόπουλο. Σ’ αυτό οδηγούν πολλά μεταξύ των οποίων η δυσκολία του «ποια/ον επιλέγεις από τα στελέχη», όταν δεν γνωρίζεις τι φιλοδοξίες, ακριβώς, έχουν ήδη δημιουργηθεί. Στη μη αλλαγή γραμματέα, όμως, οδηγεί και το πολύ πιθανό ενδεχόμενο να γίνουν εκλογές στις αρχές Σεπτεμβρίου, δηλαδή πολύ κοντά. Αν είναι έτσι, αναζητάται μόνο μία θέση αναπληρώτριας. Δεν αναμένεται να γίνει η υπέρβαση, να προταθεί δηλαδή αναπληρώτρια από τη μειοψηφία, όπως, υπό κανονικές συνθήκες, θα επέβαλε η συναίνεση. Θα τα δούμε όλα αυτά αύριο. Είναι κενό αν θα ισχύσει και η ποσόστωση φύλου στην εκλογή ΠΓ. Αν δεν ισχύσει, το σίγουρο είναι ότι θα τεθεί πρόταση στην ΚΕ, κάτι που θα δοκιμάσει την πλειοψηφία, με τις μεγάλες απαιτήσεις ανδρών.
Η Ομπρέλα στη νέα κατάσταση
Θα δούμε, όμως και πώς θα τοποθετηθεί η Ομπρέλα σ’ όλα αυτά. Αν, π.χ., προτείνει υποψήφιους ή αν θα προτείνει μόνο αναπληρώτρια στην περίπτωση που υποψήφιος είναι ο Δ. Τζανακόπουλος. Ή πώς θα τοποθετηθεί αν δεν προτείνει, με πιθανότερη στάση, σ’ αυτή την περίπτωση, το λευκό. Για την Ομπρέλα τίθενται κι άλλα ζητήματα. Στις έως τώρα συσκέψεις –μια πανελλαδική αλλά και άλλες– και διαβουλεύσεις της κάνει τις εκτιμήσεις της για τα αποτελέσματα, ιδίως για την ΚΕ όπου η δύναμη της επιρροής της –γύρω στους 65– είναι κατώτερη των προσδοκιών της. Υπάρχει προβληματισμός και για το κατά πόσο πρόβλεψε τον μεγάλο αριθμό όσων προσήλθαν την Κυριακή.
Η έμμεση, αλλά σαφής, αυτοκριτική σ’ αυτό το ζήτημα καθόλου δεν την εμπόδισε ωστόσο να αξιολογεί θετικά τη μεγάλη και αυθόρμητη προσέλευση της Κυριακής. Ιδίως την πολύ καλύτερη ποιότητά της –ηλικιακή σύνθεση, κοινωνική προέλευση– σε σχέση με προηγούμενες φάσεις της διεύρυνσης, με τους καταλόγους από κομματικούς παράγοντες και συγγενείς, εκτός από τους αξιόλογους νέους συντρόφους που προσήλθαν μετά το 2019. Γι’ αυτό είχαν και τόσο μεγάλη αποχή τώρα. Αυτό συνεπάγεται και τις αντίστοιχες προτάσεις της που επικεντρώνουν στην αξιοποίηση αυτού ειδικά και ολόκληρου του δυναμικού των 17.200 μελών, να γίνει αξιόμαχη παρεμβατική δύναμη στην κοινωνία και όχι απλά εκλογικός κατάλογος. Είναι εξάλλου και ο αποτελεσματικότερος τρόπος, αυτό το αξιόλογο δυναμικό, να μην γίνει ύλη για τη «ρευστοποίηση» του κόμματος, αλλά αντίθετα ο βατήρας για την κοινωνική του γείωση.
Οδηγός η πολιτική απόφαση
Το σπουδαιότερο όπλο της Ομπρέλας στη δραστηριοποίησή της, πάντοτε με όρους κόμματος, αλλά και ως μια ανοικτή και σε διαδραστική σχέση με όλους, αλλά πάντως ως αριστερή πτέρυγα του κόμματος, θα είναι, όπως συμφωνούν όλες/οι, η Πολιτική Απόφαση. Είναι ένα κείμενο που πρέπει να γίνει οδηγός ή σωστότερα η μήτρα των απαραίτητων πολιτικών - προγραμματικών πρωτοβουλιών για την άμεση περίοδο. Δεν υπάρχουν αυταπάτες ότι το αριστερό στο περιεχόμενό του αυτό κείμενο θα επιδιωχθεί, κατά περίπτωση, να στρογγυλοποιηθεί ή και αλλοιωθεί. Αλλά θα δίνεται, τότε, μάχη για τη μη καταστρατήγησή του, αν χρειάζεται και δημόσια. Στην αξιοποίηση του νέου –και παλιού– δυναμικού του κόμματος, το κύριο βάρος να πέσει στην εργατική δουλειά, στη Νεολαία, στην τοπική αυτοδιοίκηση, δηλαδή εκεί όπου χωλαίνει τραγικά το κόμμα.
Προφανώς, όλα αυτά, συρρέουν και αθροίζονται στον κυρίαρχο στόχο της περιόδου που είναι να φύγει αυτή η κυβέρνηση, να ηττηθεί η δεξιά, να πάρει την πλειοψηφία μια προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Καθόλου απλό έργο αυτό και καλό είναι ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ να είναι ενήμερος των δυσκολιών, μαζί με την πίστη στη νίκη. Κρίσιμη εδώ, κατά την Ομπρέλα, αλλά όχι μόνο προφανώς υπάρχουν και πολλές ακόμη δυνάμεις στο κόμμα που το συμμερίζονται, είναι η συγκρότηση και ψήφιση ενός Προεκλογικού Προγράμματος τετραετίας. Αυτό πρέπει να ξεκινήσει άμεσα, διότι δεν πρέπει να αιφνιδιαστεί το κόμμα όπως το 2019. Το πρόγραμμα, επειδή δεσμεύει ένα κόμμα, πείθει και τους πολίτες.