Ο επιθετικός νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός, με τον τρόπο και τις μεθόδους που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αποκτά πλέον χαρακτηριστικά ασύδοτου απολυταρχισμού, τα οποία η κοινωνία βιώνει καθημερινά και τείνει να τα αποδεχτεί ως μια νέα κανονικότητα. Ο δε πρωθυπουργός–Μωυσής της πρώτης φάσης της πανδημίας, έντεχνα φιλοτεχνημένος από μίσθαρνα επικοινωνιακά παπαγαλάκια σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της επικράτειας των ΜΜΕ, έχει μετασχηματιστεί σε έναν ελέω θεώ τοπικό ηγεμόνα, που αποφασίζει μόνος του για τα πάντα, καθ’ υπόδειξη βέβαια των διεθνών αφεντικών του και των οικονομικών παραγόντων που τον στηρίζουν. Ας δούμε μερικές εύγλωττες περιπτώσεις από τις πολλές που ζούμε καθημερινά:
-
Η αποικιοκρατική σχέση ΗΠΑ–Ελλάδας, με την επ’ αόριστον παραχώρηση των βάσεων και τις σωρηδόν παραγγελίες οπλικών συστημάτων ερήμην της στρατιωτικής ηγεσίας και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, σφραγίστηκε με ένα χειροκρότημα στο Κογκρέσο, για το οποίο νιώθει υπερήφανος ο πιστός τοπικός ηγεμόνας. Κλασική συμπεριφορά παλιού αποικιοκράτη απέναντι σε μια ανυπόληπτη μπανανία. Επίσης, οι αποφάσεις για επανειλημμένες αποστολές όπλων στην Ουκρανία, κατ’ εντολή των νατοϊκών αφεντικών και χωρίς καμιά ενημέρωση της βουλής, έχουν καταστήσει την Ελλάδα μια δουλική και πειθήνια χώρα, έρμαιο επικίνδυνων πολεμικών σχεδιασμών.
-
-
Οι, επί μονίμου βάσεως, επαναπροωθήσεις μεταναστών στο Αιγαίο και στον Έβρο, που μας έχουν κάνει διεθνώς ρεζίλι, ταιριάζουν απόλυτα στον μητσοτακικό κυνισμό και στη λογική του ανάλγητου νεοφιλελευθερισμού. Αυτές τις απάνθρωπες, και πέρα από κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, πρακτικές, στην αρχή τις κρύβανε. Τον τελευταίο καιρό, ο τοπικός ηγεμόνας περηφανεύεται για το έργο του με έπαρση που θα ζήλευε κι ο Όρμπαν, και, δυστυχώς, βρίσκει αποδοχή σε μια αλλοτριωμένη κοινωνία, ζαλισμένη από την ολοκληρωτική μονοκαλλιέργεια των ΜΜΕ και βυθισμένη στον λήθαργο της παραίτησης και της μη ύπαρξης εναλλακτικής λύσης.
-
-
Στην υπόθεση του σκανδάλου Novartis παρακολουθούμε μια αντιστροφή της πραγματικότητας, συνοδευμένη με ένα απίστευτο κουκούλωμα. Ενώ στη Μέκκα του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, η Novartis πληρώνει βαριά πρόστιμα για τις μίζες και τα λαδώματα που έστησε στην Ελλάδα, στη χώρα μας όλοι οι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο βγήκαν «λάδι». Συμπληρωματικά, στήθηκε ένα ανελέητο κυνήγι για όσους πολιτικούς, δικαστικούς, δημοσιογράφους, τόλμησαν να το αναδείξουν. Τέτοια τραγελαφικά και εξόχως επικίνδυνα σκηνικά αναδεικνύουν τον τρόπο που λειτουργούν η εκτελεστική, η νομοθετική, η δικαστική κι η εξουσία των ΜΜΕ στην σύγχρονη Ελλάδα, με ενορχηστρωτή τον φύλαρχο μιας σύγχρονης μπανανίας.
-
Ας μην συνεχίσουμε να απαριθμούμε παραδείγματα δεσποτισμού κι ασυδοσίας, γιατί θα πάθουμε κατάθλιψη, κι ας δούμε τι μπορεί να γίνει, ώστε να πάψουμε να έχουμε έναν φύλαρχο πάνω από το κεφάλι μας. Καιρός είναι να καταλάβουν οι δυνάμεις της Αριστεράς την ξεφτίλα που ζούμε και να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Και πρώτα από όλες η μεγαλύτερη, ο ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ. Οι φύλαρχοι, που στηρίζονται από σύσσωμο το μιντιακό και οικονομικό κατεστημένο, δεν πέφτουν σαν ώριμα φρούτα. Η σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, πέρα από τις όποιες σοσιαλδημοκρατικές μετατοπίσεις, περνά μέσα από την εμπλοκή Λοβέρδου με το σκάνδαλο Novartis. Ο Λοβέρδος πίνει νερό στο όνομα του Μητσοτάκη, γιατί έτσι εξασφαλίζει την απόλυτη ασυλία κι ο Ανδρουλάκης δεν θέλει να τον κάψει και να διακινδυνεύσει την συνοχή του κόμματός του. Οπότε, σκούρα τα πράγματα στο μέτωπο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Γι’ αυτό, άμεσα στροφή προς τ’ αριστερά. Κι αυτό δεν γίνεται όταν προτάσεις ως κύριο σύνθημα «ο ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ πρώτο κόμμα». Εργάζεσαι και προωθείς την ενότητα και την κοινή δράση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, της Οικολογίας και των Κινημάτων, κάνοντας σαφείς προτάσεις και υποχωρήσεις. Αλλιώς δεν πείθεις κανέναν…