Η Φαύστα, ο Γιάννης, το Ριτσάκι, η Μήδεια, ο Ιάσων, η Καλόγρια, η Μαρία Πενταγιώτισσα, ο Κολόμβος, ο κ. και η κ. Ιατρού, ο πάτερ Αμβρόσιος, ο Πάρις, η Μαριάνθη, συνολικά 20 ήρωες του Μποστ, συναντιούνται στους γάμους του Ριτσακίου με τον Πάρι, αμφότεροι ανευρεθέντες μέσα στην κοιλιά ψαριών!
Δεκαπέντε ηθοποιοί και μια μικρή λαϊκή ορχήστρα αποτελούμενη από τους ίδιους τους ηθοποιούς του θιάσου με διευθυντή τον Διονύση Τσακνή, θα παραβρεθούν στον γάμο, ο οποίος όμως θα έχει τραγική κατάληξη από την ξαφνική εμφάνιση του Κολόμβου, «που πήγε κι ανακάλυψε την Αμερική» και καθόρισε το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας, αλλά και από τη γνωστή απόφαση της Μήδειας να σφάξει τα παιδιά της, λόγω της ερωτικής διαγωγής του Ιάσονα.
Η Λήδα Πρωτοψάλτη και ο Θανάσης Παπαγεωργίου θα γιορτάσουν την επέτειο της Στοάς μαζί με πολλούς από τους βασικούς τους συνεργάτες αλλά και νεότερους καλλιτέχνες, απαγγέλλοντας, χορεύοντας και τραγουδώντας τα κείμενα του Μποστ, με μουσικές του αείμνηστου συνεργάτη Βασίλη Δημητρίου, αλλά και με νέα τραγούδια που έγραψε ο Διονύσης Τσακνής, πάντα πάνω σε στίχους του Μποστ.
Με αφορμή την έναρξη της καλοκαιρινής περιοδείας της παράστασης «Ακούω ήχον κώδωνος» στο Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη στις 20 Ιουνίου, η κορυφαία ηθοποιός Λήδα Πρωτοψάλτη μιλά στην Εποχή για τον Μποστ, το θέατρο και το πάθος της για την τέχνη.
Με την παράσταση «Ακούω ήχον κώδωνος», το Θέατρο Στοά γιορτάζει τα πενήντα χρόνια λειτουργίας του. Μιλήστε μας για το έργο.
Είναι έργα του Μποστ που παίξαμε στο παρελθόν, όπως η Φαύστα, η Μήδεια, ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα κ.ά. Ο Θανάσης Παπαγεωργίου έχει κάνει μια συρραφή των κειμένων, δημιουργώντας κάτι πολύ ενδιαφέρον και ζωντανό. Όλοι χαιρόμαστε πολύ για αυτή την παράσταση και ελπίζουμε να αρέσει και στον κόσμο.
Η Μήδεια, που προαναφέρατε είναι ένας από τους πιο καθοριστικούς ρόλους που έχετε ερμηνεύσει. Όπως έχετε αναφέρει ο Μποστ είναι ο άνθρωπος που ξεστόμισε την αλήθεια.
Ο Μποστ ήταν προσωπικότητα. Ήταν ένας άνθρωπος που έλεγε αυτό που σκεφτόταν. Δεν έλεγε ψέματα. Έλεγε αυτό που έβλεπε. Μπορούσες να συνεννοηθείς και να συνεργαστείς άνετα μαζί του. Μια φορά ήταν στην πρόβα και μου είπε ο Θανάσης: «Πήγαινε κοντά στον Μέντη γιατί δεν τον βλέπω χαρούμενο». Και πράγματι πήγα και του λέω «Μεντάκη τι βλέπεις;». «Δε μου αρέσει τίποτα μου απάντησε. Ούτε εσύ μ’ αρέσεις». Αυτό είναι ενδεικτικό για το πώς ήταν η συνεργασία μας με τον Μέντη Μπονσταντζόγλου, τον σπουδαίο Μποστ. Ήταν πάντοτε ευτυχισμένη η συνεργασία μας. Το ωραίο είναι ότι, όταν έγινε η Μήδεια, είδε τη γενική δοκιμή, αλλά μετά αρρώστησε και τον πήγαν στο νοσοκομείο. Του τηλεφώνησα για να τον ρωτήσω πώς είναι και η πρώτη του κουβέντα ήταν: «Γελάνε;». «Γελάνε Μέντη μου. Γελάνε». «Καταλαβαίνουν;», ήταν η δεύτερη κουβέντα του. Δηλαδή, αν ο κόσμος καταλαβαίνει τη βαθιά σάτιρα που κάνει. Αυτό το θυμάμαι πάντα με συγκίνηση.
Τα περισσότερα έργα του Μποστ έχουν ανέβει στο θέατρο Στοά, που είναι ένα θέατρο - πηγή του ελληνικού έργου. Πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν κοιτίδες πολιτισμού που να δίνουν έμφαση στο ελληνικό έργο;
Το ελληνικό έργο ήταν στο φόρτε του εκείνα τα χρόνια. Όταν ανεβάσαμε το «Χάσαμε τη θεία στοπ» του Γιώργου Διαλεγμένου, δηλαδή από το 1970 και έπειτα, το ελληνικό έργο άνθισε. Εμείς υπηρετήσαμε το ελληνικό έργο. Ο Θανάσης πίστευε ακράδαντα ότι αν δεν υπάρχει έργο του τόπου σου, δεν γίνεται θέατρο. Εκτός από ελληνικά έργα, ανεβάσαμε Λόρκα και άλλα έργα. Ανεβάσαμε έργα πολλών ελλήνων συγγραφέων. Αυτό έκανε καλό σ’ εμάς και στον κόσμο. Ακόμα με σταματούν στον δρόμο και μου μιλούν για παραστάσεις που είχαμε ανεβάσει.
Φέτος το Θέατρο Στοά, το μακροβιότερο θέατρο μετά το Θέατρο Τέχνης, συμπληρώνει πενήντα χρόνια λειτουργίας. Πόσο δύσκολη υπόθεση είναι η διατήρηση της υψηλής ποιότητας ενός ρεπερτορίου, αλλά και η βιωσιμότητα ενός τέτοιου εγχειρήματος μέσα στον χρόνο;
Βέβαια ήταν δύσκολα, αλλά μόνο ό,τι γίνεται με πάθος αξίζει τον ενθουσιασμό. Τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία. Εδώ υπήρχε πάθος και αγάπη για την τέχνη μας, το θέατρο και σεβασμός στα έργα που ανεβάζαμε, στους συγγραφείς με τους οποίους συνεργαζόμαστε. Κρατούσαμε πάντα στο ύψος της τη Στοά, το θέατρό μας. Δεν ανεβάσαμε κάτι για να βγάλουμε λεφτά. Μόνο με πάθος γίνεται η τέχνη και μόνο όταν κρατάς το σκοπό σου και θες να μιλήσεις για αυτά που πιστεύεις και να τα μεταδώσεις και στον κόσμο. Το θέατρο είναι παρηγορητική τέχνη.
Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές και τους σταθμούς τη περιοδείας της παράστασης «Ακούω ήχος κώδωνος» αναζητήστε στο: www.viva.gr/tickets/theater/akouo-ixon-kodonos