Η επικράτηση του Λαϊκού Κόμματος ΡΡ δεν αποτέλεσε έκπληξη, το μέγεθος της όμως ήταν.

 

 

 

Ακραίο μεν, αλλά τοπικά περιορισμένο φαινόμενο ή προάγγελος σημαντικών πολιτικών εξελίξεων για τη μεγάλη χώρα της ιβηρικής χερσονήσου; Οι γνώμες διΐστανται, αναλόγως του αν ανήκει κανείς στο στρατόπεδο των νικητών ή των ηττημένων. Σε κάθε περίπτωση οι εκλογές για την κυβέρνηση της Ανδαλουσίας, της μεγαλύτερης πληθυσμιακά αυτόνομης περιφέρειας της Ισπανίας (8,5 εκατ. κάτοικοι) έχουν πάντα σημασία, όχι μόνο λόγω του μεγέθους της, αλλά και επειδή πάντα επηρέαζαν συνολικά το πολιτικό κλίμα στη χώρα.

Από αυτή την άποψη το γεγονός ότι το Σοσιαλιστικό PSOE έχασε για πρώτη φορά από την πτώση του Φράνκο την πρώτη θέση, περιοριζόμενο στο φτωχό 24% (με 30 έδρες) στέλνει άσχημα μαντάτα και για την κεντρική κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ.

Βεβαίως το κόμμα βρισκόταν ήδη στην αντιπολίτευση από το 2018, όταν είχε περιοριστεί στο 28% αν και είχε διατηρήσει την πρωτιά. Κυβερνήτης από τότε είναι ο συντηρητικός Χουάνμα Μορένο του Λαϊκού Κόμματος ΡΡ, ο οποίος είχε στηριχθεί στη συνεργασία των ακροκεντρώων «Πολιτών» Ciudadanos και στην ανοχή του ακροδεξιού Vox.

Η επικράτηση του Μορένο δεν αποτέλεσε έκπληξη. Το μέγεθος της ωστόσο ήταν. Το ΡΡ με ένα ποσοστό 43% κατάφερε να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία στη νέα Βουλή της Σεβίλλης με 58 έδρες σε σύνολο 109. Δεν χρειάζεται έτσι τη στήριξη άλλου κόμματος. Οι Ciudadanos κατακρημνίστηκαν και ,από τις 21 έδρες που κατείχαν, έμειναν εκτός Βουλής. Η τάση αυτή είναι μάλλον πανεθνική και αποδεικνύει ότι το κόμμα δεν ήταν παρά ένα «πάρκινγκ» συντηρητικών ψηφοφόρων, που είχαν απογοητευτεί από τα σκάνδαλα της περιόδου Ραχόι και επιστρέφουν πλέον στη βάση τους.

Οι φιλόδοξοι ακροδεξιοί του Vox, που υπολόγιζαν να γίνουν κυβερνητικός εταίρος της παραδοσιακής Δεξιάς ανέβηκαν μεν ελαφρώς φτάνοντας στο 13,5% και έλαβαν 14 έδρες, αλλά το Λαϊκό Κόμμα δεν τους χρειάζεται για να έχει την πλειοψηφία, όπως έγινε για παράδειγμα πρόσφατα στην περιφέρεια της Καστίλης-Λεόν.

Ασχημα ήταν τα μαντάτα για την Αριστερά, που από 17 συνολικά βουλευτές διαθέτει τώρα μόλις 7, και εμφανίζεται διασπασμένη. Η αριστερή εκλογική συμμαχία Pro Andalucía στην οποία συμμετείχαν οι Unidas Podemos πήρε μόλις 5 έδρες (7,66%), και η ριζοσπαστική (αντικαπιταλιστική) Adelante Andalucía μόλις 2 έδρες (4,58%) από τις 17, που διέθετε μέχρι τώρα. Στις προηγούμενες εκλογές οι Podemos ήταν μέρος της Adelante Andalucía, από την οποία τώρα αποχώρησαν, με μεγάλο μέρος της προεκλογικής στρατηγικής τους να περιορίζεται στην αντιπαράθεση με τους πρώην συντρόφους τους.

Για την Αριστερά και την Κεντροαριστερά το αποτέλεσμα σήμανε συναγερμό ενόψει των εθνικών εκλογών, που θα γίνουν το αργότερο το φθινόπωρο του 2023. Ωστόσο η πίεση από το συντηρητικό στρατόπεδο για επίσπευση των εκλογών αναμένεται να ανέβει, καθώς είναι η τρίτη κατά σειρά οδυνηρή ήττα για τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού σε περιφερειακό επίπεδο, που δεν φαίνεται να μπορεί να καρπωθεί εκλογικά τα αποτελέσματα των προσπαθειών του να απορροφήσει τις συνέπειες τόσο της πανδημίας όσο και της ενεργειακής κρίσης.

Ο Πέδρο Σάντσεθ αρνήθηκε να συζητήσει το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, λέγοντας ότι ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς και υποσχέθηκε σημαντικές διορθωτικές κινήσεις της πολιτικής του για να ξαναφέρει το PSOE σε τροχιά νίκης. Θα επιχειρήσει να αλλάξει προσωρινά την ατζέντα, υποδεχόμενος του ηγέτες του ΝΑΤΟ για τη σύνοδο που είναι προγραμματισμένη στη Μαδρίτη στις 29-30 Ιουνίου. Αλλά υπάρχουν πλείστα παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι η προσπάθεια να κερδίσεις συμπάθειες ως «κοσμοπολίτης Ευρωπαίος» ηγέτης συνήθως αποβαίνει άκαρπη, όταν στην καθημερινότητα των πολιτών κυριαρχούν άλλα θέματα.

Ο νεοεκλεγείς ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος Αλμπέρτο Νούνιεθ Φειχόο φαίνεται πάντως να βρίσκεται πάνω στο κύμα και να επιδιώκει να προκαλέσει την πτώση της κυβέρνησης, που έτσι κι αλλιώς δεν διαθέτει πλειοψηφία.

Στις τάξεις των Unidas Podemos κυριαρχεί πλέον προβληματισμός και γκρίνιες. Το κόμμα βαδίζει από ήττα σε ήττα. Στη Γαλικία δε μπόρεσαν να μπουν στη Βουλή και στην Καστίλη-Λεόν κέρδισαν μόλις μια έδρα. Εκτός κριτικής δεν μένει πλέον ούτε η Γιολάντα Ντίαθ, υπουργός Εργασίας και συμπρόεδρος του κόμματος. Η προερχόμενη από την Ενωμένη Αριστερά πολιτικός μπορεί να παραμένει εξαιρετικά δημοφιλής ως πρόσωπο, αλλά αυτό δεν αντανακλάται απαραιτήτως και στην επιρροή των Podemos. Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι το κόμμα θα πρέπει να εγκαταλείψει την πολιτική των υποχωρήσεων απέναντι στους Σοσιαλιστές του Σάντσεθ και να ακολουθήσει μια αυτόνομη πορεία εκτός κυβέρνησης, ενόψει των επόμενων εκλογών. Ωστόσο υπάρχει και η άποψη ότι μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «ανεύθυνη» από μερίδα του εκλογικού σώματος και να οδηγήσει σε περαιτέρω συρρίκνωση των Unidas Podemos ακόμα και στο πέρασμά τους στην πολιτική ανυπαρξία.

 

Πρόσφατα άρθρα ( Ευρώπη )
ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2024 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet