Πρόσφατα ο δημοσιογράφος Νίκος Ευαγγελάτος βραβεύτηκε, από την ίδια την πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, για την προσφορά του στην ενημέρωση. Αυθόρμητα θα αναρωτηθεί κανείς: Πώς είναι δυνατόν να βραβεύεται κάποιος δημοσιογράφος που έχει διαγραφεί 6 φορές από το Εποπτικό Όργανο Δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ, με σοβαρές παραβάσεις της δεοντολογίας, μεταξύ των οποίων και η απεργοσπασία; Βέβαια ζούμε στην Ελλάδα όπου οι επίσημοι δείκτες κατατάσσουν την χώρα μας, στην 108η θέση όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου και την ποιότητα της Ενημέρωσης. Ο προβληματισμός για το πόσο επικίνδυνα μπορεί να είναι τα πράγματα ή πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν, επιβεβαιώνεται δυστυχώς με τον χειρότερο δυνατό τρόπο από την απόφαση της βρετανικής κυβέρνησης να εκδώσει στις ΗΠΑ τον δημοσιογράφο και ιδρυτή των WikiLeaks, Τζούλιαν Ασάνζ. Εύκολα βγαίνει λοιπόν, το συμπέρασμα πως τα πράγματα δεν πάνε και πολύ καλά για τη δημοσιογραφία, την ποιότητα της ενημέρωσης και την ελευθερία του τύπου, όχι μόνο στην χώρα μας, αλλά και στην Ευρώπη και ευρύτερα στον κόσμο.
Εκδικητική στοχοποίηση και δίωξη
Ο Τζούλιαν Ασάνζ είναι το παράδειγμα του πόσο εκδικητικά μπορεί να αντιμετωπιστεί κάποιος στη Δύση μόνο και μόνο επειδή κάνει σωστά και καλά τη δουλειά του, ιδίως όταν αυτή η δουλειά είναι το δημοσιογραφικό λειτούργημα κιόλας υποτίθεται. Ο ιδρυτής των WikiLeaks στα χρόνια που πέρασαν προχώρησε στην αποκάλυψη πληροφοριών πολύτιμων για τους λαούς του κόσμου, άκρως απόρρητων για τα επιτελεία των κρατών και των μυστικών υπηρεσιών. Αυτό όμως που του στοίχισε και το πληρώνει φυλακισμένος, βασανισμένος και κυνηγημένος για σχεδόν 12 χρόνια, είναι πως έδωσε στο φως της δημοσιότητας πληροφορίες για τις εκατοντάδες χιλιάδες αμάχων που έχουν σκοτωθεί στο Ιράκ λόγω της επέμβασης των ΗΠΑ, για τα σημαντικά σκάνδαλα χρηματισμού κρατικών υπηρεσιών, αξιωματούχων και πολιτικών, αλλά και για τις παρακολουθήσεις πολιτών από κυβερνήσεις. Με λίγες μικρές πληροφορίες κατάφερε και κατέρριψε το αφήγημα της Δύσης για τα περί λεγόμενων φιλελεύθερων δημοκρατιών.
Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους τον Τζούλιαν Ασάνζ τον στιγμάτισαν και τον κακομεταχειρίστηκαν όσο κανέναν άλλο. Πρώτα προσπάθησαν να τον απαξιώσουν κατηγορώντας τον για συνωμοσιολόγο και ψεύτη, στη συνέχεια του επιτέθηκαν με τη βαρύτατη κατηγορία ότι βρέθηκε ερωτικά χωρίς προηγούμενη συναίνεση -μια όντως σημαντική καταγγελία για τις δυτικές κοινωνίες που ζούμε, ιδίως τα τελευταία χρόνια-, που όμως όπως φαίνεται κατέπεσε πλήρως, εργαλειοποιώντας το κίνημα και τους ανθρώπους που αναδεικνύουν και υπερασπίζονται θύματα τέτοιων περιστατικών, για να καταλήξουμε στη σύλληψη του Ασάνζ και στις απαγγελίες κατηγοριών από την κυβέρνηση των ΗΠΑ για προδοσία και επιβουλή της χώρας.
Για την τιμή της δημοσιογραφίας
Η δικαστική μάχη και το βασανιστήριο του Τζούλιαν Ασάνζ, μετά την απόφαση της υπουργού Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου Πρίτι Πάτελ, να εκδώσει στις ΗΠΑ τον ιδρυτή των WikiLeaks όπως όλα δείχνουν θα συνεχιστεί, αφού η ομάδα νομικής υπεράσπισης του Ασάνζ αναμένεται να ασκήσει έφεση κατά της σχετικής απόφασης. Η υγεία του Τζούλιαν Ασάνζ όμως έχει επιδεινωθεί αφού βρίσκεται φυλακισμένος σε απομόνωση, εδώ και πολλά χρόνια προκειμένου να αποφύγει την σύλληψη από τις ΗΠΑ που θα τον οδηγήσουν αν όχι στο θάνατο, τότε σε ένα μακρόσυρτο μαρτύριο.
Ο αγώνας για την ελευθερία του Τζούλιαν Ασάνζ δεν αφορά ωστόσο μόνο τον ίδιο, αφορά το δικαίωμα στην ασφαλή πρόσβαση των λαών στην πληροφορία, καθώς αποδείχθηκε περίτρανα ότι οι κατ’ επίφαση φιλελεύθερες δυτικές δημοκρατίες μπορούν να γίνουν εξαιρετικά επιθετικές μπροστά στην αποκάλυψη μιας αλήθειας που μπορεί να μην τους συμφέρει. Σήμερα λοιπόν, μπορεί να ήρθαν για τον Τζούλιαν Ασάνζ, αύριο όμως μπορεί να έρθουν για τον διπλανό μας, για εμάς τους ίδιους. Εάν σωθεί ο Ασάνζ υπάρχει ελπίδα να σωθεί μαζί του και η τιμή της δημοσιογραφίας.
Η (μη) ελληνική θέση
Στην Ελλάδα, το θέμα του Ασάνζ δεν έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις δυστυχώς, όμως συχνά πρωτοβουλίες πολιτών, δημοσιογράφων, πολιτικών δυνάμεων, ακαδημαϊκών και διανοούμενων αρθρογραφούν και παρεμβαίνουν για την κατάσταση της υγείας του δημοσιογράφου και την επίθεση στην ελεύθερη δημοσιογραφία που πραγματοποιείται πίσω από την κατηγορία στον Ασάνζ. Στην ελληνική Βουλή το μοναδικό κόμμα που έχει κάνει σχετικές παρεμβάσεις -καλώντας συχνά και τα άλλα κόμματα να αναλάβουν δράση- για τον Τζούλιαν Ασάνζ είναι το ΜέΡΑ25, με τον δημοσιογράφο να είναι και μέλος του Πανευρωπαϊκού Κινήματος DiEM25, που έχει συνιδρύσει ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση αδιαφορεί, όπως δυστυχώς αδιαφόρησε και η προηγούμενη, για το ζήτημα ενώ μπορούσε αν ήθελε να του παράσχει άσυλο στην Ελλάδα.
Σήμερα όμως, με τον πόλεμο στην Ουκρανία να βρίσκεται σε εξέλιξη, θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί αν ο Τζούλιαν Ασάνζ ήταν πράκτορας που δούλευε για τις ΗΠΑ και έβγαζε στη δημοσιότητα απόρρητες πληροφορίες για τη ρωσική εισβολή και τα εγκλήματα πολέμου του Πούτιν στην Ουκρανία τι τύχη θα είχε; Σίγουρα όχι αυτή που έχει τώρα, αλλά μάλλον κάποιου ήρωα που θα τον τιμούσαν με επαίνους, αφιερώματα και διαλέξεις.
Αυτή δυστυχώς είναι η υποκρισία της λεγόμενης "σωστής πλευράς της ιστορίας" που επαναλαμβάνει μονότονα ο νατοϊκότερος του ΝΑΤΟ κ. Μητσοτάκης. Μια υποκρισία που καταδεικνύει με παρρησία ότι κάτι πολύ σάπιο υπάρχει στο "βασίλειο" της Δύσης της φιλελεύθερης δημοκρατίας.