Προφανώς είστε ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών, το οποίο ήταν μια ηχηρή ήττα του κόμματος του  Εμμανουέλ Μακρόν. Μήπως, όμως, το γεγονός ότι δεν υλοποιήθηκε το όνειρο της Αριστεράς, και όχι μόνο στην Γαλλία, πως η NUPES θα έπαιρνε την πρώτη θέση μειώνει κατά κάποιο τρόπο τη χαρά σας; Περιμένατε ένα καλύτερο αποτέλεσμα;

Όταν είδα τα αποτελέσματα, δεν απογοητεύτηκα. Φυσικά θα θέλαμε να τα πάμε καλύτερα, αλλά κάναμε μια ιστορική πρόοδο. Στην προηγούμενη κοινοβουλευτική θητεία, η Αριστερά στο σύνολό της είχε μόνο 64 βουλευτές και τώρα έχει 150: είναι η καλύτερη πρόοδος που έχει σημειωθεί ποτέ. Επίσης, στερήσαμε από τον Μακρόν την απόλυτη πλειοψηφία. Αυτό είναι ένα μεγάλο επίτευγμα σε ένα πολιτικό καθεστώς σαν το δικό μας που στις βουλευτικές εκλογές ευνοεί έντονα το κόμμα του εκλεγμένου Προέδρου της Δημοκρατίας. Είναι μια τεράστια νίκη για την εργατική τάξη, στην οποία ο Μακρόν δεν θα μπορέσει να επιβάλει τις βίαιες και άδικες μεταρρυθμίσεις του. Και αυτό είναι ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα της προεκλογικής εκστρατείας μας.

Είναι αλήθεια ότι δεν πετύχαμε τον στόχο μας να έχουμε την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση και να γίνει πρωθυπουργός ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν, καθώς και ότι η ακροδεξιά έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο εκλέγοντας 89 βουλευτές. Παρ’ όλα αυτά, το αποτέλεσμα είναι μια επιτυχία για μας: Είμαστε η πρώτη δύναμη της αντιπολίτευσης. Έχουμε εκλέξει πρόσωπα από τους αγώνες των συνδικάτων, ανθρώπους από την εργατική τάξη και ανθρώπους από την κοινωνία των πολιτών. Μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για τους εκπροσώπους μας που εκλέχτηκαν για πρώτη φορά. Η ομάδα μας θα είναι ο χειρότερος εφιάλτης του Μακρόν.

 

Αναρωτιέμαι αν η συμμαχία μεταξύ της Ανυπόταχτης Γαλλίας, μιας ριζοσπαστικής αριστερής δύναμης, και των Σοσιαλιστών ήταν αναγκαία, ή απλώς έδωσε το «φιλί της ζωής» σε ένα μετριοπαθές συστημικό κόμμα. Ποια είναι η γνώμη σας;

Δεν νομίζω ότι αυτό είναι το θέμα. Οι προεδρικές εκλογές έδειξαν ότι η Ανυπόταχτη Γαλλία είναι αδιαμφισβήτητα η σημαντικότερη αριστερή δύναμη στη χώρα. Θα μπορούσαμε να πάμε στις βουλευτικές εκλογές μόνοι μας. Επιλέξαμε, όμως, να προσεγγίσουμε τα άλλα πολιτικά κόμματα και να συζητήσουμε μαζί τους ένα κοινό πρόγραμμα. Θεωρήσαμε ότι η συγκυρία απαιτούσε και καθιστούσε δυνατή μια ένωση στη βάση ενός τέτοιου προγράμματος. Διαπραγματευτήκαμε νυχθημερόν και τελικά καταλήξαμε σε συμφωνία για 650 προτάσεις. Όχι 10, 650! Πρόκειται για μια ιστορική συμφωνία. Ήταν λοιπόν λογικό να παρουσιάσουμε κοινούς υποψηφίους για να στηρίξουμε αυτό το πρόγραμμα.

Η συμμαχία μας είναι σήμερα η πρώτη δύναμη της αντιπολίτευσης στη Βουλή. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το μέλλον του Σοσιαλιστικού Κόμματος, αυτό δεν είναι δική μου δουλειά. Για μένα αυτό που έχει σημασία είναι το μέλλον της NUPES, και σκοπεύω να είμαι ανάμεσα σ’ αυτούς που θα αγωνιστούν για να συνεχιστεί αυτή η συμμαχία, στο επόμενο διάστημα.

 

Αναφερθήκατε προηγουμένως στην άνοδο της ακροδεξιάς που δεκαπλασίασε την κοινοβουλευτική της δύναμη. Ποιοι πιστεύετε ότι είναι οι λόγοι αυτής της δυσάρεστης εξέλιξης;

 

Η ακροδεξιά ήταν η δεύτερη δύναμη στις προεδρικές εκλογές. Παρ’ όλες τις προσπάθειές μας κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής περιόδου να δείξουμε ότι η Λεπέν είναι μια απάτη, αυτή είναι ισχυρότερη από ποτέ. Ο Μακρόν φέρει μεγάλη ευθύνη γι’ αυτή την καταστροφική εξέλιξη. Εδώ και πέντε χρόνια, υποβαθμίζει τον κίνδυνο της ακροδεξιάς, οικειοποιείται το λόγο της, στιγματίζει τους μουσουλμάνους, διώκει τους μετανάστες. Ένας από τους υπουργούς του έφτασε στο σημείο να πει στην τηλεόραση ότι η Λεπέν ήταν πολύ μαλακή στα συγκεκριμένα ζητήματα!

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μοιράζονται αυτή την ευθύνη. Δίνοντας δυσανάλογο χώρο και χρόνο στα θέματα που πρόβαλε η ακροδεξιά και, τροφοδοτώντας ανόητες πολεμικές αντιπαραθέσεις, αυτή ήταν πανταχού παρούσα. Τέλος, λυπάμαι που το δημοκρατικό μέτωπο είναι μονόπλευρο. Λυπάμαι για το γεγονός ότι οι υποψήφιοι της προεδρικής πλειοψηφίας κάλεσε σε αποχή από τις εκλογές στις περιοχές που οι δικοί μας υποψήφιοι ήταν αντιμέτωποι με αυτούς της ακροδεξιάς. Αυτό ήταν ένα επικίνδυνο βήμα ενταγμένο στην υποβάθμιση του κινδύνου της ακροδεξιάς.

 

Μετά το αποτέλεσμα της Κυριακής, ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν, πολύ λογικά, ζήτησε να συνυπάρξουν οι δυνάμεις της συμμαχίας σε μια ενιαία κοινοβουλευτική ομάδα, έτσι ώστε η NUPES και όχι ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός (Rassemblement National) να απολαμβάνει τα προνόμια της δεύτερης κοινοβουλευτικής δύναμης. Αναμένετε ότι η πρόταση αυτή θα υιοθετηθεί από τις άλλες δυνάμεις της συμμαχίας;

Οι συζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη. Η NUPES είναι μια νέα συλλογικότητα που πρέπει να βρει τον πιο αποτελεσματικό τρόπο δημιουργίας του εδάφους για μια πολιτική εναλλακτική λύση απέναντι στον Μακρόν και τη Λεπέν. Πρέπει να βρούμε μια οργανωτική δομή που να σέβεται τους πάντες. Αλλά δεν πρέπει να χάσουμε από τα μάτια μας την πολιτική κατάσταση. Θα ήταν καταστροφικό να αφήσουμε να επικρατήσει η ιδέα ότι η ακροδεξιά είναι η κύρια δύναμη της αντιπολίτευσης σε αυτή τη χώρα. Όποια και αν είναι η  κοινοβουλευτική δομή της ομάδας, είναι σαφές ότι η NUPES έχει σχεδόν διπλάσιους βουλευτές από την ακροδεξιά.

 

Τι θεωρείτε πιο πιθανό, μια συμμαχία μεταξύ του Μακρόν και του συνασπισμού των κομμάτων της Δεξιάς, μια κυβέρνηση μειοψηφίας, ή νέες εκλογές;

Είναι πολύ νωρίς για να πούμε τι θα συμβεί. Ο Μακρόν προσπαθεί να πιέσει την αντιπολίτευση, ισχυριζόμενος ότι αν υπάρξει αδιέξοδο υπεύθυνοι θα είμαστε εμείς. Πρέπει να δούμε αν και με ποιο τρόπο τα διάφορα κόμματα θα αντισταθούν σε αυτή την πίεση. Προς το παρόν, η Δεξιά δεν φαίνεται να έχει πρόθεση συγκυβέρνησης με τον Μακρόν, και εκείνος δεν έδωσε κάποιο σήμα ότι θα λάβει υπόψη τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών. Η χώρα εμφανίζεται ακυβέρνητη, και γι' αυτό φταίει ο Μακρόν.

 

Η μείωση του ηλιακού ορίου συνταξιοδότησης ή τουλάχιστον η μη άνοδός του, όπως ήθελε ο Μακρόν, και η αύξηση του κατώτατου μισθού ήταν δύο από τα βασικά στοιχεία του εκλογικού προγράμματος της NUPES. Πιστεύετε ότι, μετά τις εκλογές, η πολιτική και κοινωνική Αριστερά θα μπορέσει να επιβάλει θετικές λύσεις σ’ αυτά τα αιτήματα;

Νομίζω ότι υπάρχει μια πολύ ισχυρή προσδοκία στη χώρα για αυτά τα δύο μέτρα. Το 77% των Γάλλων θέλουν να συνταξιοδοτούνται στα 60, συμπεριλαμβανομένων των δεξιών ψηφοφόρων, αλλά ακόμα και των ψηφοφόρων του Μακρόν. Το 89% θέλει να παγώσουν οι τιμές των βασικών αγαθών. Το 79% θέλει να επανέλθει ο φόρος αλληλεγγύης επί της περιουσίας. Το 76% θέλει να αυξηθεί ο κατώτατος μισθός στα 1.500 ευρώ. Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Μακρόν δεν έχει πλειοψηφία για να εφαρμόσει το αντικοινωνικό του σχέδιο. Στις προεδρικές εκλογές ο κόσμος δεν τον ψήφισε για το πρόγραμμά του, αλλά για να βάλει φραγμό στην ακροδεξιά. Γι' αυτό του λέμε ότι πρέπει να υιοθετήσει κάποιες από τις προτάσεις μας. Δεν ξέρω αν ο Μακρόν είναι ικανός για συμβιβασμό, δεδομένου ότι για  πέντε χρόνια κυβέρνησε σαν μονάρχης. Αλλά αν δεν υποχωρήσει, η χώρα θα παραμείνει σε αδιέξοδο.

 

Η Μανόν Ομπρί είναι ευρωβουλεύτρια της Ανυπόταχτης Γαλλίας και συμπρόεδρος της ευρωομάδας «Η Αριστερά» (GUE/NGL).

ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2024 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet