Του Ορέστη Φ. ΑθανασίουΗ ψήφιση της δεύτερης δόσης των προαπαιτούμενων από την κουτσουρεμένη κυβερνητική πλειοψηφία έδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας πως η εφαρμογή της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου αποτελεί ένα μονόδρομο από τον οποίο το κουαρτέτο δεν επιτρέπει καμία παρέκκλιση. Αλλά βέβαια αυτό το ξέραμε. Εκείνο με το οποίο πρέπει πλέον να αναμετρηθούν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι το γεγονός πως οι θυσίες που απαιτούνται ίσως να υπερβαίνουν τα όρια αντοχής τους με συνέπεια να απειλείται η πολιτική συνοχή του.
Γιατί μέχρι να φτάσουμε στο κομβικό σημείο αντιστροφής που προσδοκά το κυβερνητικό επιτελείο (μέσω της συζήτησης για την αναδιάρθρωση του χρέους) τα προβλήματα που θα έχουν σωρευθεί, θα έχουν εκμηδενίσει το τυχόν αντισταθμιστικό του αποτέλεσμα.
Ιδιωτικοποιήσεων συνέχειαΚαθώς στην ατζέντα κυριαρχούν τα κόκκινα δάνεια και η αναζήτηση ισοδύναμων για το ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, τείνουμε να ξεχνάμε το μεγάλο κεφάλαιο των ιδιωτικοποιήσεων που προχωρά ανεξάρτητα από την ψήφιση των προαπαιτούμενων και μέρα με τη μέρα δημιουργεί νέα τετελεσμένα. Εκτός από την πώληση του ΟΛΠ και των περιφερειακών αεροδρομίων (θα έχουν ολοκληρωθεί εντός του 2016 σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ), με κυβερνητική απόφαση ξεπάγωσε και το θέμα της παραχώρησης του Ελληνικού.
Η συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση αποτελεί ένα ακόμη προαπαιτούμενο της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου, όπου περιγράφονται πολύ αναλυτικά οι υποχρεώσεις της κυβέρνησης έως στις 14 Νοεμβρίου 2016. Όποιος διαβάσει αυτό το τμήμα της συμφωνίας (το οποίο έχει γίνει γνωστό από έγγραφο που κατέθεσε στην ολλανδική Βουλή ο Γερούν Ντάισεμπλουμ και δημοσίευσε στα ελληνικά στις 19 Αυγούστου το Press Project) θα καταλάβει πως οι πρόσφατες κινήσεις, όπως η αναπλήρωση των τεσσάρων κενών θέσεων στη διοίκηση της «Ελληνικόν Α.Ε.» δεν αποτελεί λανθασμένο χειρισμό, αλλά δήλωση της πολιτικής βούλησης να προχωρήσει η πώληση στη Lamda Development και μάλιστα χωρίς τροποποίηση, ούτε καν σαν αυτή που κατακτήθηκε στην περίπτωση του ΟΛΠ, όπου εξαιρέθηκε από την πώληση η έκταση των Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα.
Η «Ελληνικόν Α.Ε.», είναι κρατική εταιρεία που αποτελεί σημαντικό κρίκο στη διαδικασία της πώλησης και μετά τις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου είχαν τοποθετηθεί σε αυτήν πρόσωπα που σηματοδοτούσαν στον ένα ή τον άλλο βαθμό τους αγώνες των κατοίκων για τη δημιουργία Μητροπολιτικού πάρκου. Ο πρόεδρος, Στέφανος Πάντος-Κίκκος, και ο πρώην δήμαρχος Αργυρούπολης-Ελληνικού, Χρήστος Κορτζίδης, είχαν υποβάλει τις παραιτήσεις τους λίγο πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, όπως και ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ στη Γλυφάδα Τάσος Ταστάνης. Τους ακολούθησαν πριν λίγες μέρες ο αντιπεριφερειάρχης Αττικής Χρήστος Καπάταης και ο Λάζαρος Σταθάκης, που εκπροσωπούσε το ΤΑΙΠΕΔ, από τη διοίκηση του οποίου επίσης παραιτήθηκε.
Αντίθεση κόμματος-κυβέρνησηςΟι αντικαταστάτες τους κάνουν να ωχριά μπροστά τους η επιλογή Ταγματάρχη για την ΕΡΤ που τόσες αντιδράσεις είχε ξεσηκώσει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Τα πυρά συγκεντρώνουν δύο κυρίως πρόσωπα: η πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος Νανά Σπυροπούλου και ο δήμαρχος Ελληνικού–Αργυρούπολης Γιάννης Κωνσταντάτος. Η κυρία Σπυροπούλου ήταν δημοτική σύμβουλος του Γ. Καμίνη και πρόεδρος της δημοτικής επιχείρησης ΔΑΕΜ. Τη θητεία και τις κινήσεις της εκεί είχε χαρακτηρίσει σκανδαλώδη η «Ανοιχτή Πόλη».
Ο δε δήμαρχος Ελληνικού–Αργυρούπολης, μαζί με τους δημάρχους Γλυφάδας και Αλίμου έχει συγκροτήσει μέτωπο υπέρ της ιδιωτικοποίησης και συζητεί με το ΤΑΙΠΕΔ την παραχώρηση κάποιων μικρών εκτάσεων του Ελληνικού, ώστε να χρυσώσει το χάπι για τους κατοίκους.
Σε ομόφωνη απόφασή της η Νομαρχιακή Επιτροπή νότιας Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσε την θέση της για τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου και δήλωσε την αντίθεσή της με τον διορισμό Κωνσταντάτου «που έχει ταυτισθεί και εξαρτάται πολιτικά με τα μεγάλα οικονομικά και ιδιωτικά συμφέροντα που θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν και να τσιμεντοποιήσουν τον δημόσιο χώρο του πρώην αεροδρομίου. Δεν καταλαβαίνουμε τον λόγο και την πολιτική σκοπιμότητα της κυβέρνησης για την τοποθέτηση στο νέο Δ.Σ. της μνημονιακών προσώπων που έχουν υπηρετήσει πιστά και τυφλά το προηγούμενο νεοφιλελεύθερο καθεστώς της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ» υπογραμμίζεται στην απόφαση. Και η ανακοίνωση καταλήγει με μια διατύπωση – κλειδί: «Δεν εγκλωβιζόμαστε στο ψευτοδίλημμα ή θα πουλήσουμε το Ελληνικό ή θα μειώσουμε μισθούς και συντάξεις. Επίσης, λέμε ότι το δέλεαρ της δημιουργίας πολλών θέσεων εργασίας αποδεικνύεται φενάκη, όπως στην περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων».
Το κείμενο είναι συνεπές με την μέχρι τώρα πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά εδώ είναι ο κόμπος. Αυτή η αντίθεση ανάμεσα στο κόμμα και την κυβέρνηση που στηρίζει πώς θα λυθεί; Μιλάμε πολύ τελευταία για τον αυτόνομο απέναντι στην κυβέρνηση ρόλο του κόμματος. Αλλά έως πού φθάνει αυτός ο ρόλος και κυρίως ποια πολιτική συγκροτεί και θέλει να εκφράσει προς την κοινωνία; Και για να το πάμε ακόμη παραπέρα, όταν οι αποφάσεις του κόμματος συγκρούονται ευθέως με τις κυβερνητικές επιλογές υπέρ ποίου και με ποιο τρόπο θα λυθεί ο γόρδιος δεσμός; Με διαγραφή, εξαναγκασμό σε παραίτηση, αποστράτευση λόγω απογοήτευσης των διαφωνούντων ή μήπως με υπονομευτικές διαρροές στα ΜΜΕ για «ανέντιμη συμπεριφορά»;
Επιτάχυνση διαδικασιώνΕπειδή τέτοια κοφτερά για όλους μας ερωτήματα δεν απαντώνται μόνο με αφηρημένα σχήματα ή με την αναδρομή στους κλασικούς ή με αναφορές σε πιο σύγχρονους θεωρητικούς ας επιστρέψουμε στην συγκεκριμένη περίπτωση του Ελληνικού. Μπορεί να εκπονηθεί γι’ αυτό το ζήτημα «παράλληλο πρόγραμμα»;
Στο πρώτο επτάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ τα μόνα απτά δείγματα γραφής για το Ελληνικό ήταν τα πρόσωπα που είχαν τοποθετηθεί στην «Ελληνικόν Α. Ε.», που πράγματι προσπάθησαν να δώσουν μια άλλη κατεύθυνση, η προσφυγή της Περιφέρειας Αττικής στο Ελεγκτικό Συνέδριο για το ΚΤΕΟ Ελληνικού που αν ισχύσει η ιδιωτικοποίηση πρέπει να μετεγκατασταθεί και η προσπάθεια Βαλαβάνη-Τσιρώνη να κόψουν από την υπό πώληση έκταση ένα κομμάτι δώδεκα στρεμμάτων για την κατασκευή χώρου διαλογής απορριμμάτων. Τα πρόσωπα αντικαταστάθηκαν με μνημονιακούς, η προσφυγή της Περιφέρειας απορρίφθηκε και η τύχη της πρότασης για το Κέντρο Διαλογής αγνοείται. Η επιτάχυνση των διαδικασιών ιδιωτικοποίησης δείχνει πως κάποια στιγμή εντός του 2016 η Βουλή θα κληθεί να ψηφίσει τη σύμβαση παραχώρησης ενώ πρωτύτερα το κονσόρτσιουμ της Lamda Development θα έχει πάρει ως «δώρο» και την άδεια λειτουργίας καζίνο. Θα φθάσουμε αμαχητί μέχρι εκείνη τη στιγμή και θα βάλουμε τότε για μια ακόμη φορά το μαχαίρι στο λαιμό των βουλευτών και των μελών του ΣΥΡΙΖΑ;
Μνημονιακό πάρκο;Η Επιτροπή Αγώνα για Μητροπολιτικό Πάρκο στο Ελληνικό, πάντως, έχει σχέδιο δράσης. Ήδη κατέθεσε προσφυγή στην επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καταγγέλλοντας ότι παραβιάζονται βασικές αρχές της κοινοτικής νομοθεσίας που καθιστούν άκυρη τη μεταβίβαση στη Lamda Development. Η προσφυγή στηρίζεται στην πρόσφατη γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου με την οποία ζητά να ακυρωθεί το διάταγμα προστασίας του Υμηττού, γιατί δεν έχει προηγηθεί η εκπόνηση Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
Τέτοια μελέτη δεν υπάρχει ούτε για το Ελληνικό παρά το γεγονός ότι με το νόμο 4062/2012 προβλέπεται η δόμηση 3,2-3,5 εκατ. τετραγωνικών, που αντιστοιχούν σε νέα πόλη 50.000 κατοίκων. «Θα είναι η πρώτη... offshore πόλη στην Ελλάδα», επισημαίνει η επιτροπή.
«Φαίνεται πως κάποιοι είναι αποφασισμένοι αντί για μητροπολιτικό πάρκο να έχουμε -και μάλιστα γρήγορα- ένα... μνημονιακό πάρκο, κομμένο και ραμμένο στα σχέδια των νεοφιλελεύθερων επιδιώξεων που θέλουν την κατά γράμμα υλοποίηση μιας νομικά διάτρητης σύμβασης για το Ελληνικό», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η «Ανοιχτή Πόλη». Ελπίζουμε πως ανάμεσα στους «κάποιους» δεν θα περιληφθούν οι υπουργοί και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.