Προ μηνών υπάλληλος επέλεξε να δώσει τέλος στη ζωή του μέσα στο χώρο εργασίας. Την περασμένη Κυριακή, διευθυντής υποκαταστήματος, εργαζόμενος εκτός ωραρίου, έτυχε να αποβιώσει από ανακοπή καρδιάς μέσα στο χώρο εργασίας. Οι υπάλληλοι στοχοποιούνται και χρεώνονται την αποτυχία του συστήματος, ενώ ταυτόχρονα εξαιρούνται από την κινητικότητα, μη δικαιούμενοι τη μετάταξή τους σε κάποια άλλη θέση του δημοσίου, που θα ‘ταν γι’ αυτούς μια λύση ανάγκης. Όλο και περισσότεροι, μόλις θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, αν και θα` θελαν και θα μπορούσαν να εργαστούν κι άλλα χρόνια, παραιτούνται ευθύς και φεύγουν με μειωμένη σύνταξη, αναφωνώντας «καλύτερα να ζήσουμε με λιγότερα παρά να τα δίνουμε στους γιατρούς». Τι ακριβώς συμβαίνει στον ΕΦΚΑ;
Το χαμένο ένσημο
*Στίχος από το ποίημα του Κ.Γ. Καρυωτάκη «Δημόσιοι υπάλληλοι»