Ο Αλσίντες Γκίτζια με τη φανέλα της «Σελέστε»
«Τρεις άνθρωποι έχουν καταφέρει να σιγήσουν το Μαρακανά. Ο Φρανκ Σινάτρα, ο Πάπας και εγώ», έλεγε ο Αλσίντες Γκίτζια ο άνθρωπος που πέτυχε πριν από 72 χρόνια το νικητήριο γκολ για την Ουρουγουάη στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας. «Το πλήθος ήταν παγωμένο και ακίνητο. Ήταν λες και δεν έπαιρναν καν ανάσα» θα πει μετά από χρόνια ο Γκίτζια (που έφυγε από τη ζωή στις 16 Ιουλίου του 2015), το «Φάντασμα» όπως τον ονόμασαν οι Βραζιλιάνοι οπαδοί για να χαρακτηρίσουν τις μουντιαλικές ημέρες του 1950, που ήταν μέλος της μεγάλης «Σελέστε» των Ομπντούλιο Βαρέλα, Ρόκε Μάσπολι και Χουάν Αλμπέρτο Σκιαφίνο
Όταν η εφημερίδα «El Observadoronce» ρώτησε τον Σκιαφίνο ποιος ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για τον θρίαμβο κατά της Βραζιλίας, εκείνος απάντησε χωρίς δισταγμό: «Ο Γκίτζια»! Κι αυτό γιατί ο «El Fantasma» έπαιξε και στους 4 αγώνες που έδωσε η Ουρουγουάη σε εκείνο το Μουντιάλ, σκοράροντας μάλιστα σε όλα τα ματς! Στον τελικό του Μαρακανά, ο Αλτσίντες Γκίτζια μπήκε στα αποδυτήρια του ημιχρόνου απογοητευμένος με τις ψηλές μπαλιές που έπαιζε η ομάδα του. «Πες στον Χούλιο Πέρες να μου δίνει την μπάλα στα πόδια», είπε ο Γκίτζια στον Χουάν Λόπεζ, με τον ομοσπονδιακό προπονητή να συμφωνεί απρόθυμα. Και ήταν μια τέτοια πάσα ακριβείας που θα έφερνε τον Σκιαφίνο σε θέση βολής για την ισοφάριση, ενώ με την μπάλα κάτω θα ερχόταν και το δεύτερο γκολ, αυτό του Γκίτζια.
Το γκολ... σιωπητήριο!
Ήταν το 79ο λεπτό του τελικού του βραζιλιάνικου Μουντιαλ όταν ο Γκίτζια νικούσε το βραζιλιάνο τερματοφύλακα Μοασίρ Μπαρμπόσα κάνοντας το 2-1 και ο κόσμος γνώριζε τι σημαίνει «απόλυτη σιωπή» σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Το Μαρακανά ήταν ασφυκτικά γεμάτο καθώς είχαν πωληθεί 173.850 εισιτήρια για τον τελικό, ενώ ακόμα 30.000 Βραζιλιάνοι είχαν μπει χωρίς εισιτήριο! Όλοι τους πάγωσαν στο 79′! Μερικοί δεν άντεξαν τη «ντροπή» και τερμάτισαν τη ζωή τους λίγα λεπτά μετά το τελικό σφύριγμα. Η Βραζιλία είχε φτάσει στον τελευταίο αγώνα έχοντας 21 γκολ υπέρ και 4 κατά μετρώντας τέσσερις νίκες και μία ισοπαλία, διαλύοντας ομάδες όπως η Γιουγκοσλαβία, το Μεξικό και η Ισπανία. Όμως στον τελικό η Ουρουγουάη και ο Γκίτζια είχαν διαφορετική άποψη για το ποια ομάδα θα κατακτούσε τον παγκόσμιο τίτλο!
Σύμφωνα με τον αστικό, ποδοσφαιρικό, μύθο μετά το δεύτερο γκολ στον τελικό, ο προπονητής Λόπεζ ζήτησε από τον Γκίτζια να παίξει άμυνα και να ξεχάσει την επίθεση, μόνο και μόνο για να δει βέβαια τις οδηγίες του να παρακούγονται: «Αυτός ο τρελός ήθελε και τρίτο γκολ!». Κι έτσι ο πιτσιρικάς Γκίτζια που μεγάλωσε ακούγοντας ιστορίες για την κατάκτηση της πρώτης παγκόσμιας κούπας από τη "τσελέστε", έκανε ό,τι πέρασε από το χέρι του για να επαναληφθεί ο άθλος, που αυτή τη φορά θα ονομαζόταν «Χτύπημα στο Μαρακανά» ή απλά «Maracanazo»…
Κορυφαίος παίκτης
Την προηγούμενη χρονιά, ο Γκίτζια ήταν ένας από την ομάδα ερασιτεχνών που η Ουρουγουάη είχε στείλει στη Βραζιλία για το Πρωτάθλημα Νότιας Αμερικής (μετέπειτα Κόπα Αμέρικα), όταν οι επαγγελματίες παίκτες της απεργούσαν. Η Ουρουγουάη έχασε 5–1 από τη Βραζιλία, αλλά ήταν χρήσιμη εμπειρία για τρεις από την ομάδα που θα έπαιζαν σπουδαίους ρόλους στον θρίαμβο της επόμενης χρονιάς.
Ο δημοσιογράφος Ρομπέρτο Μουλαέρτ σύγκρινε το γκολ του Γκίτζια με το φιλμ του Άμπρααμ Ζαπρούντερ, στο οποίο έχει αποτυπωθεί καρέ-καρέ, δίχως ήχο, η δολοφονία του Τζον Κένεντι. Μάλιστα ο Μουλαέρτ είπε πως αν δεις μαζί τα δύο βίντεο η στιγμή του γκολ έρχεται μαζί με τη στιγμή του πυροβολισμού, αφήνοντας ακόμα και την ίδια σκόνη στα δύο φινάλε.
Ο Γκίτζια το 1953 πήρε μεταγραφή για τη Ρόμα, στην οποία αγωνίστηκε έως το 1961 (201 εμφανίσεις, 19 γκολ), ενώ έπαιξε και τέσσερα ματς με τη Μίλαν την περίοδο 1961/62. Έχοντας λάβει την ιταλική υπηκοότητα αγωνίστηκε πέντε φορές με την εθνική Ιταλίας τη διετία 1957-1959 (1 γκολ). Έκλεισε την καριέρα του 1967 αγωνιζόμενος για πέντε χρόνια με την Ντανούμπιο του Μοντεβιδέο (128 εμφανίσεις, 12 γκολ).
Στις 29 Δεκεμβρίου 2009, η Βραζιλία τίμησε τον παίκτη για το καθοριστικό του γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950. Ο Γκίντζια επέστρεψε στο Στάδιο Μαρακανά σχεδόν 60 χρόνια αργότερα για αυτή την τιμή και αποτύπωσε τα πόδια του σε ένα καλούπι, για να πάρει τη θέση του δίπλα σε κορυφαίους ποδοσφαιριστές όπως ο Πελέ, ο Εουσέμπιο και ο Φραντς Μπεκενμπάουερ στον περίπατο της φήμης του Μαρακανά. Το 2010 τιμήθηκε με το Τάγμα Αξίας της FIFA και στις 4 Ιουνίου του 2018 σε διαδικτυακή ψηφοφορία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, ο Αλσίδες Γκίτζια ανακηρύχθηκε ο κορυφαίος παίκτης στην ιστορία των Μουντιάλ.