Και ενώ το 45ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου, εμείς επανερχόμαστε στο θέμα που είχαμε ανοίξει πριν από δύο εβδομάδες. Δηλαδή, στην ανακοίνωση ίδρυσης κινηματογραφικής σχολής στη Δράμα, την οποία εξήγγειλε μετά βαΐων και κλάδων ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιος για θέματα Σύγχρονου Πολιτισμού, κ. Νικόλας Γιατρομανωλάκης. Σύμφωνα με την εξαγγελία, η οποία έγινε επίσημα στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ της Δράμας, η σχολή δημιουργείται σε συνεργασία με το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) και θα λειτουργήσει από το δεύτερο εξάμηνο του διδακτικού έτους 2022-2023, δηλαδή από τον ερχόμενο Φεβρουάριο. Ο χώρος λειτουργίας της σχολής θα είναι στο πρώην στρατόπεδο Ανδρικάκη.
Δεν ξέρω εάν υπάρχει κάποιο άλλο τμήμα ή κάποια άλλη σχολή του ΕΑΠ που να αρχίζει τα μαθήματα από το 2ο εξάμηνο. Εάν δεν υπάρχει, τότε όλα αυτά δείχνουν ανεξήγητη βιασύνη για να προλάβουν, δεν ξέρω τι! Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω για πoιο λόγο επελέγη να λειτουργήσει η σχολή στο στρατόπεδο Ανδρικάκη, αφού από τον Ιούνιο του 2018, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, είχε προχωρήσει, γι’ αυτό τον σκοπό, η διαδικασία ανακατασκευής της Καπναποθήκης στην οδό Περδίκα, μετά την ένταξη του έργου σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Και επιπλέον –κι αυτό θεωρώ πως είναι το πιο σημαντικό– η ιδέα για την Καπναποθήκη, η οποία ανήκει στον Δήμο Δράμας, περιλαμβανόταν στο σχεδιασμό που είχε καταθέσει ο αείμνηστος, Αντώνης Παπαδόπουλος, καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ. Η δε παραχώρηση της Καπναποθήκης στο Φεστιβάλ, ήταν ένα πάγιο αίτημα εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον. Αφήστε, δε, που, όπως διαβάζω σε ρεπορτάζ της Εύας Κουσιοπούλου, που δημοσιεύτηκε στις 9/9 στην ιστοσελίδα της ΕΡΤnews, «το πρώην στρατόπεδο πρόκειται να παραχωρηθεί στον Δήμο Δράμας από την ΕΤΑΔ (…)», ώστε να στεγάσει τις ανάγκες της σχολής. Δηλαδή, το πρώην στρατόπεδο, ακόμη δεν έχει παραχωρηθεί, ενώ η Καπναποθήκη ανήκει ήδη στον Δήμο!
Οι συζητήσεις για τη στέγαση της σχολής στην Αποθήκη της Περδίκα, είχαν ξεκινήσει από το 2017, με τη μεσολάβηση του τότε βουλευτή Δράμας του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστου Καραγιαννίδη. Μάλιστα ο Αντώνης Παπαδόπουλος και ο τότε πρόεδρος του ΕΑΠ, Βασίλης Καρδάσης –ο οποίος αποπέμφθηκε με ένα απλό τηλεφώνημα από την κα Κεραμέως– είχαν καταθέσει πλήρη φάκελο για τον τρόπο λειτουργίας της σχολής, με πρόγραμμα σπουδών, αμοιβές καθηγητών κ.λπ. Ο φάκελος αυτός κατατέθηκε στο υπουργείο Παιδείας, τον Ιούνιο του 2019, και εάν δεν υπήρχε κάποια κωλυσιεργία εκ μέρους του υπουργού, η υπόθεση θα είχε προχωρήσει πιο γρήγορα. Αυτό όμως δεν αναιρεί τα όσα ήδη είχαν γίνει από την προηγούμενη κυβέρνηση, ούτε δικαιολογεί το σταμάτημα της διαδικασίας και την αλλαγή σχεδίων από τη σημερινή κυβέρνηση, η οποία έχει μετατρέψει τη λαθροχειρία σε επιστήμη, δηλαδή το να παρουσιάζει ως δικό της έργο κάτι που ξεκίνησαν και προχώρησαν οι προηγούμενοι.
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που υποκρύπτεται επιμελώς. Κι αυτό είναι η παραβίαση της προγραμματικής σύμβασης μεταξύ του Φεστιβάλ της Δράμας και του υπουργείου Ανάπτυξης, η οποία υπογράφτηκε το 2017 επί υπουργίας Χαρίτση και προέβλεπε χρηματοδότηση της εκδήλωσης με 1.000.000 ευρώ. Τα χρήματα αυτά ήταν αναγκαία για τις ανάγκες διεξαγωγής του φεστιβάλ, το οποίο χρωστούσε για πολλά χρόνια, μέχρι και χρήματα σε βραβευμένους κινηματογραφιστές, τα οποία αντιστοιχούσαν στα βραβεία τους. Η σύμβαση, λοιπόν, υπογράφτηκε το 2017, το 2018 εκταμιεύτηκαν οι πρώτες 300.000 ευρώ, αλλά μετά ήρθαν οι εκλογές του 2019 και η νέα ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού, ξέχασε τα όσα ωραία λέγονται περί «συνέχειας του κράτους» και τα υπόλοιπα χρήματα που έπρεπε να δοθούν στο φεστιβάλ ξεχάστηκαν (;) στα συρτάρια κάποιου γραφειοκράτη.
Την ίδια τύχη είχε και η προμελέτη η οποία αποτελούσε τη βάση ώστε να ενταχθεί η χρηματοδότηση ανακατασκευής της Καπναποθήκης στο χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε. πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης δημόσιων κτιρίων Ηλέκτρα, του υπουργείου Περιβάλλοντος, με ενδεικτική χρηματοδότηση 14,9 εκατομμυρίων ευρώ. Εδώ να σημειώσουμε πως η προμελέτη χρηματοδοτήθηκε από την δραμινή εταιρεία Raycap, η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα της ανάπτυξης δικτύων κινητής τηλεφωνίας.
Δεν γνωρίζω σε ποιο σημείο βρίσκονται οι διαδικασίες και πόσο έτοιμο είναι το ΕΑΠ και το υπουργείο να προχωρήσουν στη λειτουργία της σχολής κινηματογράφου. Ειλικρινά εύχομαι όλα να πάνε κατ’ ευχήν και να δικαιωθούν επιτέλους, οι άνθρωποι οι οποίοι οραματίστηκαν τη Δράμα, με επίκεντρο το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, ως πόλη του κινηματογράφου.
Ο Φεβρουάριος δεν είναι μακριά, καλά να είμαστε και θα δούμε κατά πόσον το όραμα θα γίνει πραγματικότητα.