Η αφίσα-κάλεσμα του CGT με τα αιτήματα της κινητοποίησης: αυξήσεις στους μισθούς, κατώτατος μισθός στα 2.000 ευρώ, 32 ώρες εβδομαδιαία εργασία, σύνταξη στα 60, ισότητα.
Ο πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν ανακοίνωσε στις αρχές της εβδομάδας, την πρόθεσή του να προχωρήσει στην ψήφιση της αμφισβητούμενης μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού, χωρίς να προηγηθεί καμία διαβούλευση όπως είχε υποσχεθεί, με τη νέα μέθοδο διακυβέρνησης και τη σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Ανασυγκρότησης, μιμούμενος μια παλιότερη εποχή.
Η ανακοίνωση αυτή του προέδρου έγινε σε μια στιγμή που τα συνδικάτα βρίσκονται σε κινητικότητα, με απεργίες και διαδηλώσεις και ενόψει της μεγάλης πανγαλλικής κινητοποίησης στις 29 Σεπτεμβρίου. Κεντρικό αίτημα των συνδικάτων και των εργαζομένων είναι η αντιμετώπιση της ακρίβειας, η ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης και η φορολόγηση των υπερκερδών (super profit). Μετά τις δηλώσεις Μακρόν θα ακουστεί ασφαλώς και το σύνθημα – όπως το 2019 – «όχι στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού». Ένα σύνθημα που ανάγκασε τον Μακρόν να παραιτηθεί από το σχέδιό του. Σήμερα η αντίδραση θα είναι ισχυρότερη, όπως δείχνει και μία δημοσκόπηση, σύμφωνα με την οποία το 55% τάσσεται κατά της μεταρρύθμισης.
Συνταξιοδοτικό: εμμονή Μακρόν στη μεταρρύθμιση
Με τη μεταρρύθμιση αυτή προβλέπεται η αύξηση του χρόνου παραμονής στην εργασία από το 62ο έτος της ηλικίας στο 64ο ή στο 65ο και, ασφαλώς, η παράταση της καταβολής ασφαλιστικών εισφορών από τους εργαζόμενους. Ο πρόεδρος Μακρόν είναι αποφασισμένος με κάθε κόστος, όπως αναφέρουν τα μίντια, να προχωρήσει έστω κι αν δεν εξασφαλίσει την πλειοψηφία στη Βουλή, κάνοντας χρήση του νόμου 49 – 3 με τον οποίο παρακάμπτεται η κοινοβουλευτική διαδικασία. Εντύπωση όμως προκαλεί και το γεγονός ότι η μεταρρύθμιση αυτή έρχεται σε μια στιγμή που στη Βουλή συζητείται ένα άλλο νομοσχέδιο για την ασφάλιση – εργασία των νέων. Ένα νομοσχέδιο που κινείται στην ίδια κατεύθυνση εξοικονόμησης πόρων παράλληλα με τη μείωση των δαπανών του δημοσίου. Η μείωση αυτή θα επιτευχθεί με τη μείωση των επιδομάτων ανεργίας και τον όρο – υποχρέωση των νέων να εργάζονται μέχρι 15 ώρες χωρίς αμοιβή, για την απόκτηση εμπειρίας σε δημόσιες, κοινωνικές και δημοτικές υπηρεσίες. Για τη μεταρρύθμιση αυτή έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η εργοδοσία ενώ εκφράζουν τους δισταγμούς τους για το συνταξιοδοτικό γιατί «με την προώθησή του θα μπορούσε να προκύψει ένα κοινωνικό κίνημα που θα προκαλούσε το χάος στην κοινωνία-μπουρδέλο που ζούμε», όπως υποστήριξε εκπρόσωπος των βιομηχάνων – σύμφωνα με την εφημερίδα Les Echoes.
Τα αδικαιολόγητα κέρδη
Παρ’ όλα αυτά ο Μακρόν είναι αποφασισμένος να προχωρήσει γιατί «μόνον έτσι μπορεί να ανακτήσει δυναμική η πολιτική του και να πιάσει το νήμα των φιλόδοξων μεταρρυθμίσεων», γράφει η Le Monde. Όμως, είναι δύσκολο να συμβεί αυτό, σύμφωνα με αναλυτές. Ούτε οι προτροπές του να ξεχάσουν οι πολίτες την «ευδαιμονία και την ανεμελιά», ούτε η επίδειξη δύναμης μπορούν να κάμψουν το φρόνημα των εργαζομένων, όσο ο πρόεδρος Μακρόν αποφεύγει να πάρει θέση για τα μεγάλα προβλήματα του πληθωρισμού, της ακρίβειας, της αύξησης των μισθών και, κυρίως, της φορολόγησης των υπερκερδών, όπως ζητούν τα συνδικάτα και τα κόμματα της αριστεράς που μετέχουν στην NUPES, που έδωσε μάχη το καλοκαίρι στη Βουλή για τη φορολόγηση των υπερκερδών. Ωστόσο, η κυβέρνηση με τις ψήφους των ρεπουμπλικάνων – συντηρητικών απέρριψε την πρόταση αυτή τότε. Όμως το πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει και η πίεση γίνεται όλο και πιο ασφυκτική. Έτσι, ο Μακρόν αναγκάστηκε να αναγνωρίσει ότι υπάρχει πρόβλημα και, στη συνάντησή του με τον γερμανό καγκελάριο, μίλησε για έναν Μηχανισμό Ευρωπαϊκής Συνεισφοράς που θα συγκεντρώσει χρήματα από τα αδικαιολόγητα κέρδη. Η πρωθυπουργός του Ελιζαμπέθ Μπορν, σε σχετική ερώτηση, δήλωσε ότι «δεν θέλει να κλείσει την πόρτα στο ενδεχόμενο φορολόγησης των υπερκερδών». Όμως, ο υπουργός Οικονομικών Μπρούνο Λεμέρ, αναρωτήθηκε «ποια είναι αυτά τα κέρδη και που βρίσκονται».
Τα ερωτήματα αυτά προκάλεσαν μεγάλες αντιδράσεις αλλά και θεωρητικές συζητήσεις. Άλλοι προσέφυγαν στο Λεξικό Larousse και άλλοι στο Κεφάλαιο του Μάρξ. Για τα αδικαιολόγητα κέρδη δεν χρειάστηκε να τεθεί το ερώτημα καθώς ο ίδιος ο Μακρόν είχε ξεκαθαρίσει πως «τα κέρδη αυτά δεν είναι παράνομα». Διότι αποκτήθηκαν «μέσα από τον μηχανισμό τιμολόγησης της ηλεκτρικής ενέργειας». Η εφημερίδα Les Echoes έγραψε πως ο Μακρόν ανέφερε μια «σκληρή έκφραση», μιλώντας για αδικαιολόγητα κέρδη παρά το γεγονός ότι «οι δραστηριότητες αυτών των εταιρειών αναπτύσσονται μέσα σε ένα νόμιμο πλαίσιο» (!!!) Πέρα από τις όποιες θεωρητικές συζητήσεις υπάρχει και η σκληρή πραγματικότητα που δεν μπορεί να κρυφτεί. Για παράδειγμα η TOTAL ENERGY, που είναι στο χρηματιστήριο, το πρώτο εξάμηνο του 2022 έχει πραγματοποιήσει κέρδη πάνω από 10,4 δισ. ευρώ. Τα κέρδη της πολυεθνικής χαλυβουργίας MITTAL έφτασαν τα 8 δισ. ευρώ στο ίδιο διάστημα, λόγω αύξησης των τιμών του χάλυβα. Και, όπως σημειώνουν τα συνδικάτα, δεν προσέθεσε τίποτε στους φόρους ούτε συνέβαλε οικειοθελώς στην οικονομική δραστηριότητα και τα δημόσια έσοδα της χώρας. Αντίθετα, έστειλε αρκετούς εργαζόμενους σε μερική ανεργία με βάση ένα νόμο α λα Χατζηδάκη. Συνοπτικά, τα κέρδη των πολυεθνικών –εισηγμένων στο χρηματιστήριο του Παρισιού– έχουν ξεπεράσει τα 73 δισ. ευρώ κατά το πρώτο εξάμηνο, δηλαδή 24% περισσότερα από το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι. Μετά από αυτά τα αστρονομικά ποσά έχει ενδιαφέρον να δούμε και τα «φιλολαϊκά» μέτρα που ανακοίνωσε η πρωθυπουργός για τα ευάλωτα στρώματα. Η τιμή των ενεργειακών προϊόντων θα αυξηθεί μέχρι 15% και οι αντίστοιχες «επιταγές ενέργειας» των 100 – 200 ευρώ θα δοθούν σε 12 εκατομμύρια νοικοκυριά, από τον Σεπτέμβριο μέχρι το τέλος του χρόνου. Το ερώτημα είναι ποιος αντιγράφει ποιόν. Οι αντιδράσεις ήταν άμεσες και καυστικές. Ο γραμματέας του ΚΚΓ Φαμπιέν Ρουσσέλ έγραψε «μιλήσατε για αύξηση του ρεύματος και του γκαζιού κατά 15%. Πώς θα πληρωθεί; Ντροπή!».
Η αριστερά μετέχει στην κινητοποίηση της 29ης Σεπτέμβρη
Με βάση αυτά τα στοιχεία είναι απόλυτα δικαιολογημένη η θέση των συνδικάτων και των κοινωνικών κινημάτων, που έχουν ανάγει σε κεντρικό πρόβλημα τη φορολόγηση των υπερκερδών κατά 25%. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και τα κόμματα της αριστεράς που συγκροτούν τη NUPES που συναντήθηκαν στο φεστιβάλ της Umanite το περασμένο Σαββατοκύριακο. Για το μέλλον της αριστεράς και την προοπτική ανάληψης ευθυνών διακυβέρνησης, θα επανέλθουμε σε επόμενο φύλλο.