Με αφορμή την επέτειο των εκατό χρόνων από τη γέννηση του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει από τις 7 Οκτωβρίου, στη Σκηνή Σωκράτης Καραντινός της Μονής Λαζαριστών, το έργο «Ο μπαμπάς ο πόλεμος» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ασπιώτη.
Γραμμένο το 1951, «Ο μπαμπάς ο πόλεμος», ένα από τα πρώτα έργα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, είναι μια αρχαιόθεμη κωμωδία εμπνευσμένη από το ιστορικό γεγονός της πολιορκίας της Ρόδου από τον Μακεδόνα Δημήτριο τον Πολιορκητή, το 305 π.X. Η πολιορκία μετατρέπει τους φιλήσυχους επιχειρηματίες και υποστηρικτές της πολιτικής ουδετερότητας Ροδίους σε φανατικούς πολεμιστές. Ταυτόχρονα, σαμποτάρουν την πολεμοχαρή διάθεση του Δημητρίου μαθαίνοντάς του τη χαρά της ζωής. Μέσα από σπαρταριστά επεισόδια, καταλήγουν στην ιστορικά τεκμηριωμένη συνθήκη, με την οποία ο ηττημένος Δημήτριος θα αναδείξει τους Ρόδιους σε διαδόχους του. Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης το 1980.
«Τo ερέθισμα για την κωμωδία "Ο μπαμπάς ο πόλεμος" το έδωσε η ψυχροπολεμική ένταση που ακολούθησε τις μεγάλες προσδοκίες. Η ελπίδα πως ο πόλεμος, που λίγα χρόνια πριν είχε τελειώσει, ήταν ο τελευταίος έμοιαζε με παιδαριώδη αφέλεια. Η κατάσταση ήταν και τότε θολή κι απειλητική. Οι σύμμαχοι σαν να είχαν μολυνθεί από το κακό που πολέμησαν και γίνηκαν και νικητές και διάδοχοί του. Η σκέψη να κάνω θέατρο αυτό το ερέθισμα ήρθε τυχαία, όταν διαβάζοντας Παπαρρηγόπουλο διασκέδασα με την πολιορκία στη Ρόδο απ’ τον Δημήτριο τον Πολιορκητή. Φυσικά, διασκέδασα με όσα η παλιά αυτή ιστορία μ’ έκανε να φαντάζομαι. Έτσι μού δόθηκε ο μύθος και οι θεατρικοί χαρακτήρες για ένα έργο που βέβαια θα μιλούσε για τωρινά ήθη και πάθη», ανέφερε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης για το πρώτο ανέβασμα του έργου.
Το εμβληματικό αντιπολεμικό κείμενο του πατριάρχη του ελληνικού θεάτρου συνεχίζει να παραμένει επίκαιρο έως τις μέρες μας, όσο ο ίδιος ο πόλεμος, όπως σχολιάζει και ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Χειλάς.
Ο Κωνσταντίνος Χειλάς υποδύεται έναν ρόλο - εύρημα του σκηνοθέτη, που δεν υπάρχει στο πρωτότυπο κείμενο του Καμπανέλλη. «Πρόκειται για ένα βουβό ρόλο. Ένα δίδυμο. Παρατηρούμε αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Μπαίνουμε στις καταστάσεις, μας ελέγχουν οι καταστάσεις, αλλά πάντα φαίνεται να έχουμε μια απόσταση από αυτά που συμβαίνουν. Έχουμε μια αθωότητα», αναφέρει ο ηθοποιός.
Μέσα από τους κωμικούς του διαλόγους, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης καταφέρνει να θίξει σοβαρά ζητήματα που απασχολούν κάθε κοινωνία ανεξαρτήτως εποχής. Όπως υποστηρίζει ο Κωνσταντίνος Χειλάς: «Στην ουσία, αυτό που φαίνεται μέσα στο έργο με έναν τρόπο είναι πως τα πάντα είναι πόλεμος. Δηλαδή βλέπουμε την καλή κοινωνία της Ρόδου, που είναι ουδέτερη και μακριά από τον πόλεμο και ανθίζει ο τουρισμός. Η οικονομία είναι πολύ καλή, αλλά φαίνεται πως και αυτό έχει μια στρατηγική από πίσω, έναν πολεμικό τρόπο που γίνονται τα πράγματα. Γι’ αυτό, θεωρώ ότι δεν είναι τυχαίο που ο Ιάκωβος Καμπανέλλης έδωσε στο έργο τον τίτλο "Ο μπαμπάς ο πόλεμος". Ο τίτλος προέρχεται από το ρητό του Ηράκλειτου "Πατήρ πάντων πόλεμος"».
Ποια πρέπει να είναι ωστόσο η θέση του θεάτρου σε σημαντικά θέματα όπως ο πόλεμος, η φτώχεια κ.λπ.; Ο Κωνσταντίνος Χειλάς υποστηρίζει: «Μέσα από την ευαισθησία, το θέατρο πρέπει να αφουγκράζεται τον κόσμο, να παρατηρεί τα γεγονότα, αυτά που έγιναν, αυτά που γίνονται και αυτά που θα γίνουν. Το θέατρο πρέπει να μην κατεβαίνει, αλλά να κάνει τον κόσμο να ανεβαίνει σε αυτό και μέσω αυτού να βλέπει τα πράγματα όπως δεν τα έχει δει. Να βλέπει το κάτι παραπάνω. Γι’ εμένα αυτό το θέατρο έχει ουσία».