Δυστυχώς για τον πρωθυπουργό και τους σχεδιασμούς του με ορίζοντα για εκλογές την άνοιξη, η έκκληση που απηύθυνε την Τρίτη από το Ηράκλειο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πέφτει στο κενό.
Η Ελλάδα βρίσκεται, είπε στην ομιλία του στη συνάντηση της ΚΟ του ΕΛΚ στην Κρήτη, «σε πολύ καλύτερη θέση απ’ ό,τι όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση. Είμαι βέβαιος ότι ο ελληνικός λαός θα μάς δώσει μια δεύτερη εντολή για να ολοκληρώσουμε τη δουλειά που ξεκινήσαμε». Όμως… «Όμως η Ευρώπη δεν έχει ακόμη δώσει μια αποφασιστική απάντηση στο πρόβλημα. Η Ελλάδα ασκεί ενεργά πιέσεις για ένα πλαφόν στην χονδρική τιμή του φυσικού αερίου…».
Οι «πιέσεις» αναφέρονται στην επιστολή που συντάχθηκε με πρωτοβουλία και της Ελλάδας, συνυπογράφεται από δεκαπέντε κράτη-μέλη και απευθύνεται στην Επιτροπή, από την οποία ζητούσε να καταθέσει προς συζήτηση στο συμβούλιο των υπουργών Ενέργειας στις Βρυξέλλες πρόταση για επιβολή πλαφόν στη χονδρική τιμή του φυσικού αερίου.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Politico την Πέμπτη, παραμονή του συμβουλίου των υπουργών, το γραφείο της κυρίας Φον ντερ Λάιεν ενημέρωσε τους μόνιμους αντιπροσώπους στην Κομισιόν ότι στη θέση του πλαφόν η Επιτροπή θα παρουσιάσει ένα «non-paper» με προτάσεις για από κοινού αγορές φυσικού αερίου. Προτάσεις που, κατά πληροφορίες, υπολείπονται πολύ της ελληνικής πρότασης για ένα κοινό ευρωπαϊκό ταμείο 80 δισ. ευρώ.
Αποδεικνύεται δικαιολογημένος ο φόβος τον οποίο ο Κυρ. Μητσοτάκης εκμυστηρεύτηκε στους ευρωβουλευτές του ΕΛΚ : «Φοβάμαι ότι, αν δεν υπάρξει συντονισμένη ευρωπαϊκή αντίδραση, η κοινωνική συνοχή θα αρχίσει να δοκιμάζεται… Θα ενισχυθούν οι λαϊκιστές, θα κάνουμε πολύ πιο δύσκολη τη δουλειά μας να πείσουμε τους ψηφοφόρους… Το κόστος της ενέργειας είναι το “νούμερο ένα” πρόβλημα του χειμώνα». Το κόστος στις κάλπες, εννοείται.
Φόβος δικαιολογημένος –και επιβεβαιωμένος, μετά τη γνωστοποίηση, το απόγευμα της Πέμπτης, της απόφασης του Βερολίνου να προχωρήσει μονομερώς στην εφαρμογή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου στη Γερμανία, με την υποστήριξη ενός τεράστιου ομοσπονδιακού πακέτου ύψους 200 δισ. ευρώ. Στην ουσία, η κυβέρνηση του Βερολίνου, δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρακάμπτει τη «συντονισμένη ευρωπαϊκή αντίδραση» και συνιστά στις υπόλοιπες κυβερνήσεις επιδοτήσεις στην τιμή που πληρώνει ο καταναλωτής –με το κόστος όλο δικό τους, οικονομικό και πολιτικό…
Ό,τι πιο εφιαλτικό για τον Κυρ. Μητσοτάκη και «τα γενναία προγράμματα στήριξης», που όμως «δεν είναι αρκετά» απέναντι στο αυξανόμενο ενεργειακό κόστος για νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Με τη χώρα στις ράγες των εκλογών, πολλοί στη ΝΔ υπερβαίνουν τα… εσκαμμένα, βάζοντας στη συζήτηση μέτρα όπως η αποσύνδεση της τιμής του ρεύματος από την τιμή του φυσικού αερίου, η μείωση του φόρου στα καύσιμα και του ΦΠΑ στα τρόφιμα. Το μήνυμα που εκπέμπουν οι δημοσκοπήσεις παραείναι ισχυρό για να αγνοηθεί: η απογοήτευση των λαϊκών τάξεων, η απώλεια της εμπιστοσύνης στα κόμματα.
Η πρόκληση αφορά και την Αριστερά. Κυρίως την Αριστερά. Και τη σταθερή ιδρυτική προσήλωσή της στην επιδίωξη ενός καλύτερου, πιο δίκαιου κόσμου για όλους.
Ο Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξή του στο iEnergeia.gr την Τρίτη, επικεντρώθηκε εμφατικά στο επείγον της αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης, εξειδικεύοντας τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, με προέχουσα δέσμευση την ανάκτηση από το ελληνικό Δημόσιο του 51% της ΔΕΗ:
-
Την ενεργειακή κρίση επέτεινε ο πόλεμος στην Ουκρανία, όμως η κρίση μεγεθύνθηκε δυσανάλογα στην Ελλάδα εξαιτίας των επιλογών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, της ατολμίας να διεκδικήσει για τη χώρα την αποσύνδεση της τιμής του ρεύματος από την τιμή του φυσικού αερίου, όπως έκαναν οι χώρες της Ιβηρικής, με αποτέλεσμα ο ενεργειακός πληθωρισμός στην Ελλάδα να είναι σχεδόν διπλάσιος του μέσου ευρωπαϊκού όρου…
-
-
Τα 10 δισ. ευρώ, που η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έχει δώσει για την επιδότηση των λογαριασμών, κατέληξαν στις τσέπες της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ και τεσσάρων μεγάλων ιδιωτικών ομίλων στην ενέργεια. Με τα ίδια χρήματα θα είχαμε αγοράσει πέντε φορές το σύνολο των μετοχών της ΔΕΗ. Μόνο το τελευταίο 8μηνο οι φορολογούμενοι έχουν καταβάλει 7 δισ. ευρώ επιπλέον στο Δημόσιο, μέσω κυρίως του ΦΠΑ και του ΕΦΚ καυσίμων, με τελικό… παραλήπτη τους παρόχους.
-
-
Η ανάκτηση του ποσοστού του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της ΔΕΗ επείγει. Επείγει η θέσπιση ανώτατου συντελεστή κέρδους 5% στην παραγωγή ενέργειας, η φορολόγηση του 90% των υπερκερδών των εταιρειών, η αποσύνδεση της τιμής του ρεύματος από την τιμή του φυσικού αερίου, η προστασία των ευάλωτων καταναλωτών από τις αποκοπές ρεύματος, η μείωση του ΕΦΚ καυσίμων και του ΦΠΑ στα βασικά τρόφιμα.
-
-
Η ΔΕΗ πρέπει να αποκατασταθεί στον ρόλο του πυλώνα της ενεργειακής ασφάλειας, ως εταιρεία κοινής ωφέλειας, χωρίς υπερκέρδη, χωρίς χρηματιστηριακά παιχνίδια. Τα 2 δισ. που δήθεν απέφερε η αποκρατικοποίησή της, είναι ο απόλυτος εμπαιγμός, όταν το Δημόσιο έχει υποτίθεται δώσει πάνω από 10 δισ. για να συγκρατήσει τους λογαριασμούς.
-
-
Είναι απαράδεκτο η ΔΕΗ να καταγράφει ακραία υπερκέρδη εν μέσω ενεργειακής κρίσης, τα γαλάζια goldenboys που τη διοικούν να μοιράζονται ιλιγγιώδεις μισθούς και bonus εκατομμυρίων, αφαιμάσσοντας νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Η επαναφορά του πλειοψηφικού 51% στο Δημόσιο μπορεί να βάλει ξανά τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού στην υπηρεσία του δημοσίου συμφέροντος.
-
-
Πιστεύουμε, μπορούμε και θα το κάνουμε. Ένα ριζικά διαφορετικό μοντέλο.
-
Και η σταθερή ιδρυτική προσήλωση της Αριστεράς;
Ξαναδιαβάζοντας από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του καθηγητή Στέφανου Δημητρίου στην «Εποχή» του περασμένου Σαββατοκύριακου:
«Η Αριστερά δεν ήταν ποτέ μόνο αναλύσεις και μόνο διανόηση. Υπήρχε ένας πραγματικός κόσμος, όπου κάθε άνθρωπος, με τα συν και τα πλην του, ήταν ένα σύμπαν ολάκερο, μοναδικό. Ήταν παράδειγμα του τι είναι ο αριστερός πολίτης… Το ζήτημα είναι η περαιτέρω κραταίωση των δημοκρατικών, πολιτικών θεσμών και η δέσμευση σε μια πολιτική φροντίδας και αλληλεγγύης για κάθε άνθρωπο που υποφέρει. Αυτό καταλήγει σε ένα πολιτικό πρόγραμμα, το οποίο θα αποσκοπεί σε έναν ριζικό, συνεχή μετασχηματισμό της καθημερινότητας των ανθρώπων... Δεν υπάρχει τίποτα πιο ριζοσπαστικό από το να μπορείς να βελτιώνεις την καθημερινή ζωή των ανθρώπων…».