Ακριβώς πριν από έναν χρόνο. Όλα τα χαρτιά στα χέρια του ήθελε να έχει ο Μητσοτάκης για να μπορεί να οδηγήσει τις πολιτικές εξελίξεις. Έχοντας τα νώτα του εξασφαλισμένα. Για το πότε θα μπορούσε να προκηρύξει εκλογές, αιφνιδιάζοντας φίλους και αντιπάλους. Έχοντας στο τσεπάκι και το ΚΙΝΑΛ, το κόμμα του οποίου οι έδρες θα συμπλήρωναν τη νέα κοινοβουλευτική του πλειοψηφία. Υπήρχε, άλλωστε, και η πρότερη συνεργασία της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Όπως και η «αξιοποίηση» στην παρούσα κυβέρνηση αρκετών στελεχών, κυρίως από τη δεξαμενή του πάλαι ποτέ εκσυγχρονισμού. Όλα σχεδόν προδιαγραμμένα: με τον πρωθυπουργό κυρίαρχο, την κοινή γνώμη χειραγωγημένη και αμήχανη, τους πολιτικούς αντιπάλους σε αδυναμία. Τίποτε δεν φαινόταν πως μπορεί να ανακόψει την εδραίωση της μακρόχρονης και παντοδύναμης εξουσίας του και, κυρίως, την ανεμπόδιστη επέλαση στους άφθονους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και του ΕΣΠΑ. «Για τους δικούς μας ανθρώπους», φυσικά. Η παρουσία της Φώφης Γεννηματά, που πρώτη μίλησε για «Μαξίμου ΑΕ», ήταν ένα αγκάθι, αλλά δεν έμοιαζε ικανή να ακυρώσει τα σχέδια Μητσοτάκη. Όμως, ο θάνατός της άνοιξε τις διαδικασίες εκλογής νέας ηγεσίας στο ΚΙΝΑΛ. Ένας σχετικά αθόρυβος και φιλόδοξος παίκτης, γι’ αυτό και απρόβλεπτος, ο Νίκος Ανδρουλάκης, μπήκε στην κούρσα διαδοχής, ενώ την ίδια ώρα υπήρχε και ένας υποψήφιος αρχηγός, φανατικά δεδομένος φίλος του πρωθυπουργού και της συμμαχίας μαζί του. Το Μαξίμου, κατέχοντας την πλήρη εξουσία και τους μηχανισμούς της, χωρίς δεύτερη σκέψη, μπήκε στον πειρασμό να βοηθήσει την εκλογή του φίλου και να «διαβάσει» τις σκέψεις και τις προθέσεις του Νίκου Ανδρουλάκη. Να καταγράψει ταυτόχρονα και τους υποστηρικτές του. Το ΚΙΝΑΛ έπρεπε να παραμείνει δορυφόρος–εφεδρεία της ΝΔ και προσωπικό παιχνιδάκι του Μητσοτάκη. Για κάθε ενδεχόμενο.
Η αποκάλυψη του σκανδάλου ήρθε κατακαλόκαιρα από τον ίδιο τον Ανδρουλάκη, ο οποίος, ως ευρωβουλευτής, αξιοποίησε τις υπηρεσίες ασφαλείας του ευρωκοινοβουλίου και οι οποίες με τη σειρά τους πιστοποίησαν την υποκλοπή των συνομιλιών του. Η πανικόβλητη κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει υποπέσει στο δεύτερο σκάνδαλο, αυτό της συγκάλυψης. Σχετικά εύκολη προσπάθεια σε ό,τι αφορά το εσωτερικό της χώρας. Άλλωστε, ευρύτερα στρώματα έχουν εθιστεί στην άποψη πως «όλοι και όλα έχουν την τιμή τους». Ωστόσο, δεν ισχύει πάντα το ίδιο –και σε αυτό το βαθμό– στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Το θέμα έχει τεθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και απασχολεί τις Επιτροπές PEGA και LIBE.
Στην PEGA ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ
Προχθές, η PEGA, που διερευνά τη χρήση παράνομων λογισμικών παρακολούθησης, εξέτασε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος, μεταξύ άλλων, τόνισε: «υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα για όλους εμάς, την ΕΕ, τους ευρωβουλευτές, την Επιτροπή, το Συμβούλιο. Θέλουμε να υπερασπιστούμε τις ευρωπαϊκές αξίες; Να ζούμε σε μία Ευρώπη όπου ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του Κράτους Δικαίου, της διάκρισης των εξουσιών, θα καθορίζει το μέλλον της; Ή θέλουμε να ζούμε σε μία Ευρώπη που οι χειρότερες πρακτικές που αξιοποιούν χώρες failed states θα γίνουν κανονικότητα; Εγώ αυτό δεν το δέχομαι ως Σοσιαλιστής. Πιστεύω ότι πρέπει να αγωνιστούμε, ώστε να κατοχυρώσουμε τις ευρωπαϊκές αξίες και να μην επιτρέψουμε τα παράνομα αυτά λογισμικά να χρησιμοποιούνται εις βάρος της Δημοκρατίας και εις βάρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως συνέβη στη δική μου περίπτωση. Δεν είναι προσωπικό ζήτημα, είναι ζήτημα Δημοκρατίας και πρέπει να αγωνιστούμε όλοι για να υπάρξει νομοθετικό πλαίσιο που θα καθορίσει ένα φωτεινότερο μέλλον, όχι σκοτεινό, ενός Μεσαίωνα όπου ολιγάρχες ή πολιτικοί, θέλοντας να κρατήσουν την εξουσία με νύχια και με δόντια, θα χρησιμοποιούν αυτές τις απαράδεκτες, σκοτεινές πρακτικές».
Σημειώνεται ότι στη συνεδρίασή της, της 8ης Σεπτεμβρίου, ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε αποκλειστεί από τη δημόσια ακρόασή της PEGA. Όπως είχε καταγγείλει τότε, υπεύθυνο για τη μη κλήση του ήταν το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Υπενθυμίζεται, επίσης, ότι κλιμάκιο της PEGA αναμένεται να έρθει στην Αθήνα για τις υποκλοπές στις 3-4 Νοεμβρίου, με την ατζέντα να αναφέρει ότι θα ζητήσει να δει Μητσοτάκη, Δημητριάδη, Λαβράνο, Μπίτζιο. Η αποκάλυψη αυτή έχει οδηγήσει σε πανικό το Μαξίμου, το οποίο με παρασκηνιακές κινήσεις επιχειρεί να εμποδίσει την συνάντηση της PEGA με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η ρήξη με τον Μητσοτάκη
Όλες οι εξελίξεις στο ζήτημα των υποκλοπών, πρωτίστως αυτές που αφορούν στον Νίκο Ανδρουλάκη, έχουν πλέον καταστήσει σαφές ότι μια μετεκλογική συνεργασία μεταξύ Μητσοτάκη και ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ είναι αντικειμενικά ανέφικτη. Ο πρωθυπουργός, με δεδομένη την απώλεια της αυτοδυναμίας και κάτω από το βάρος της αντιλαϊκής πολιτικής του και της ανάγκης του να αιφνιδιάσει εκλογικά, επιχειρεί να κερδίσει χρόνο, εξετάζοντας εναλλακτικά σενάρια συνεργασιών και φυσικά να υποβαθμίσει το σκάνδαλο.
Σε αντιδιαστολή, στο ΠΑΣΟΚ–ΚΙΝΑΛ συνειδητοποιούν ότι το ίδιο το σκάνδαλο δεν αρκεί για να του εξασφαλίσει το απαραίτητο πολιτικό πλεονέκτημα ενόψει των επικείμενων εκλογών και τα επιθυμητά εκλογικά ποσοστά. Μάλιστα, δεν διαφεύγει της προσοχής τους ότι η τωρινή τακτική της κυβέρνησης και των ΜΜΕ αποσκοπεί στον περιορισμό της ατζέντας του κόμματος στο θέμα των υποκλοπών, το οποίο επίμονα και τεχνηέντως υποβαθμίζουν «ως θέμα που δεν απασχολεί ιδιαιτέρως την κοινή γνώμη».
Φυγή προς τα εμπρός με …Νίκο Χριστοδουλάκη
Η αξιοπρεπής εμφάνιση του Νίκου Ανδρουλάκη στη ΔΕΘ, καθώς και η φιλότιμη προσπάθεια επικέντρωσης στα ζητήματα της ενέργειας και της αισχροκέρδειας, της ακρίβειας, καθώς και της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν έχουν αποδώσει τους αναμενόμενους δημοσκοπικούς καρπούς. «Μπορεί η στρατηγική της αυτονομίας να δοκιμάζεται σκληρά, όμως δεν θα την εγκαταλείψουμε. Φυσικά και δεν θα κάνουμε εκπτώσεις στα ζητήματα δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Θα καταγγέλλουμε το σκάνδαλο των υποκλοπών μέχρι ο Μητσοτάκης να αναλάβει πλήρως τις ευθύνες του», δηλώνουν καλά πληροφορημένες πηγές της Χαριλάου Τρικούπη. Ως προς το περίφημο «σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα», παραπέμπουν στην ολοκλήρωσή του από τον πρώην υπουργό Νίκο Χριστοδουλάκη.