Υπάρχει σεξισμός στη γλώσσα; Ναι. Όταν για να βρίσεις κάποιον τον αποκαλείς "γυναικούλα ", είναι σεξισμός. Και το "γυναίκα με αρχίδια" για τις πολύ δυναμικές, σεξισμός είναι. Εκτός από τις γυναίκες που έχουν πράγματι αρχίδια, δηλαδή τις τρανς που επέλεξαν να μην ολοκληρώσουν την επανοικειοποίηση του πραγματικού φύλου με χειρουργείο ή που βρίσκονται εν αναμονή. Πάντως, γυναίκες με αρχίδια υπάρχουν κυριολεκτικώς. Μεταφορικώς, είναι μαλακία να το λέμε.
"Μαλακία". Αυνανισμός. Αλλά αυτή η λέξη έχει τόσο ξεθωριάσει στην κυριολεξία της, που δεν εμπίπτει πια σε κατηγορίες. Ίσως μόνο στην εθνική ταυτοτική. Το ακόλουθο κείμενο θα βρίθει άβολων λεξιλογικών αιχμών, αλλά υπόσχομαι πως κάπου θα καταλήξει.
Έχουμε μια τεράστια συστολή απέναντι στις λέξεις που αναφέρονται στο γυναικείο σώμα. Για παράδειγμα, θα βρίσουμε και θα πούμε, άντρες - γυναίκες "στα αρχίδια μου". Ακόμη και "στον πούτσο μου". Ωστόσο, η απόλυτη αντιστοιχία του θηλυκού οργάνου στην εκλαϊκευμένη του μορφή, είναι το μουνί. Η λέξη "μουνί" είδατε πώς αμέσως κάνει ακόμη πιο ακαλαίσθητο ένα ήδη περίεργο κείμενο; Το θέμα είναι γιατί.
Γιατί
Δεν είναι απλώς ότι η χρήση των λαϊκών φράσεων για το γυναικείο σώμα μάς κάνουν να νιώθουμε άβολα, είναι που επειδή νιώθουμε άβολα, νιώθουμε κι ότι είναι σεξιστικές, ενώ δεν είναι. Είναι οι λέξεις που χρησιμοποιούσε ο κόσμος πριν μάθει να λέει "όρχεις", "πέος", "ωοθήκες" και "αιδοίο". Γιατί το αιδοίο δεν είναι σεξιστικό, μα το μουνί είναι;
Για τον ίδιο λόγο που μια γυναίκα είναι "αδιάθετη", αλλά δεν έχει περίοδο. Γιατί είναι πιο κομψό να είσαι αδιάθετη και να έχεις αιδοίο. Επιμένω στο αρχικό επιχείρημα, όλες μας και όλοι έχουμε πει "στα αρχίδια μου", επιμένω γιατί σας έχω ακούσει και με έχετε ακούσει. Γιατί αυτή η φράση, λόγω της πολλής χρήσης, μετατοπίζεται από τη σφαίρα της κυριολεξίας, όπως και η λέξη "μαλάκας". Το θέμα δεν είναι, όμως, με ποιους όρους τα γεννητικά όργανα χρησιμοποιούνται ως προσβολές, γιατί "αρχίδι" λες κάποιον και για να τον βρίσεις και για να τον χαιρετήσεις. Το θέμα είναι γιατί μας ταράζει το μουνί.
Θα πούνε, γιατί χρησιμοποιείται σε σεξιστικές φράσεις. Ναι. Και το αρχίδι, επίσης. Γιατί στη λαογραφία χρησιμοποιείται υποτιμητικά ότι ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται. Και τρείς τον πούτσο κλαίγανε, όμως.
Πρόστυχο
Η διαφορά είναι στην προστυχιά. Είναι πρόστυχο να έχεις γυναικείο σώμα κι αυτό, αυτήν την καταραμένη αντίληψη του χριστιανισμού, την έχει πάρει κι ο δημόσιος λόγος. Είναι πρόστυχο να έχεις αιδοίο κι όταν έχεις περίοδο, είσαι βρώμικη. Αυτό λέει η εκκλησία.
Είναι πρόστυχο να έχεις καμπύλες. Προκαλούν τον βιαστή σου. Είναι πρόστυχο να έχεις στήθος. Δεν είσαι αρκετά σοβαρή. Αχ κι αν με έχουν κουράσει μισή ζωή τώρα αυτά τα αλφαβητάρια του φεμινισμού, που δεν παύουν ποτέ να είναι επίκαιρα. Γιατί η δική μου μισή ζωή είναι μόλις 16 χρόνια και μιας άλλης συντρόφισσας η μισή ζωή είναι χρόνια 40 κι ακόμη τα ίδια πράγματα λέμε: είναι πρόστυχο να είσαι γυναίκα.
Πρόστυχο. Όχι καλό, ούτε κακό. Πρόστυχο να έχεις σώμα γυναικείο. Ακόμη κι εμείς οι ίδιες ταραζόμαστε, ακούμε την λέξη "μουνί" κι αντιδρούμε προσβεβλημένα. "Πώς μιλάς έτσι;".
Επανακειοποιούμαστε
Κι όντως, πώς μιλούν έτσι; Γιατί από μόνη της η λέξη χρησιμοποιείται κυρίως από άντρες και αποκλειστικά σεξιστικά. Αποκλειστικά. Τους χαρίσαμε, φίλες, το δικαίωμα να ευτελίζουν το δικό μας σώμα και δη το σημείο από όπου γεννήθηκε ολόκληρη η ανθρωπότητα. Γιατί μια ζωή, μικρότερες και πιο μεγάλες, είχαμε μια εντοιχισμένη ντροπή στο μυαλό μας, αντανακλαστική ντροπή απέναντι στον βίαιο τρόπο που αυτή η κοινωνία βεβήλωσε το κορμί μας.
Τώρα, λοιπόν, νιώθουμε ταραχή ή συστολή. Κι οι άντρες συνομιλητές, όμως, στο άκουσμα της λέξης. Αυτή η λέξη χρησιμοποιείται αποκλειστικά από το φύλο τους, αποκλειστικά υποτιμητικά. Αλλά "στο μουνί μου". Κερδίζοντας το δικαίωμά μας στη γλώσσα, την επανοικειοποιούμαστε. Εμάς επανοικειοποιούμαστε.
Κι αλίμονο, νιώθω τόση αντανακλαστική ντροπή γράφοντας αυτό το κείμενο... Ένα κείμενο για το κορμί που γέννησε τον κόσμο όλο!