Στις 7 Οκτωβρίου, με την κατάθεση της Μάγδας Φύσσα, ξεκίνησε και ουσιαστικά η δίκη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής σε δεύτερο βαθμό, στο 5μελές Εφετείο Αθηνών.
Με την πρωτόδικη απόφαση, η ηγεσία και ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής καταδικάστηκαν για διεύθυνση ή συμμετοχή, κατά περίπτωση, σε εγκληματική οργάνωση, πού δρούσε υπό τον μανδύα πολιτικού κόμματος, για τη διάπραξη κακουργημάτων και πλημμελημάτων, με κίνητρο την επιβολή δια της βίας των αρχών της ναζιστικής ιδεολογίας.
Πρόκειται για ιστορική απόφαση. Ήταν νίκη των δεκάδων χιλιάδων αντιφασιστών πού συγκεντρώθηκαν έξω από το Εφετείο στις 7-10-2020, στον δεκαετή πόλεμο με τα δολοφονικά τάγματα της ΧΑ σε εκατοντάδες μάχες, σε όλες τις πόλεις της χώρας. Πηγή περηφάνειας και αυτοπεποίθησης.
Για το αντιφασιστικό κίνημα, η απόφαση αυτή είναι πολύτιμο κεκτημένο που χρειάζεται να το υπερασπιστεί μέσα και έξω από το δικαστήριο, στο νέο διαφορετικό πολιτικό περιβάλλον στην Ελλάδα και διεθνώς.
Τα νέα δεδομένα
Το συντριπτικό χτύπημα που δέχτηκε η Χρυσή Αυγή από το αντιφασιστικό κίνημα, μέσα και κυρίως έξω από το δικαστήριο, οδήγησε στην πολιτική της κρίση, στη διάλυση των ταγμάτων εφόδου, την εκλογική καταβαράθρωση στις εκλογές του 2019, τη μη είσοδό της στη Βουλή, στη διάσπαση και την τριχοτόμηση της.
Ο φύρερ Μιχαλολιάκος κράτησε το όνομα, αλλά έμεινε χωρίς μέλη. Ο Λαγός στράφηκε στον ορθόδοξο θρησκευτικό φονταμενταλισμό, με ακόμα λιγότερους ακολούθους και ο Κασιδιάρης στράφηκε στους στρατοκράτες και τους ματατζήδες.
Η τριχοτόμηση της ΧΑ φάνηκε και στις επιδιώξεις κάθε μιάς από τις ομάδες της στη δίκη. Στη δίκη στον πρώτο βαθμό, ο Μιχαλολιάκος και ο αδελφός του ο δικηγόρος καθόριζαν την υπερασπιστική γραμμή και τις τακτικές κινήσεις. Αυτό δεν ισχύει πια. Οι τρείς βασικοί κατηγορούμενοι, Μιχαλολιάκος, Λαγός, Κασιδιάρης, έχουν ο καθένας διαφορετική στρατηγική, αλλά και πολλά περιφερειακά στελέχη –κατηγορούμενοι που κάνουν του κεφαλιού τους.
Ο Μιχαλολιάκος επεδίωξε με νύχια και με δόντια, με πρόσχημα τη νόσηση από κόβιντ, να αναβάλλει τη δίκη, αλλά ο Λαγός βρέθηκε απέναντι του. Ο πατριάρχης του ελληνικού φασισμού, Κ. Πλεύρης, βρέθηκε να είναι δικηγόρος του Λαγού, όταν είναι γνωστές οι κακές σχέσεις του με τον Μιχαλολιάκο. Ο Κ. Πλεύρης, βλέποντας τις επιτυχίες, την αποδοχή από τις κυρίαρχες τάξεις και την κανονικοποίηση των φασιστικών και μεταφασιστικών κομμάτων από την Ιταλία μέχρι τη Σουηδία, επιχειρεί να κάνει τη δικαστική αίθουσα σκηνικό νομιμοποίησης και κανονικότητας των φασιστικών κομμάτων και ιδεών. Αυτόν τον στόχο υπηρετούν οι φασιστικοί χαιρετισμοί του και η δημόσια δήλωση μέσα στο δικαστήριο ότι είναι φασίστας. Γι’ αυτό και ζήτησε από το δικαστήριο να επιτραπεί η τηλεοπτική κάλυψη της δίκης, αίτημα στο οποίο αντιτάχτηκαν όμως ο Μιχαλολιάκος και ο Κασιδιάρης.
Ωστόσο, παρά τις επί μέρους διαφωνίες τους, όλοι τους κρατάνε από την Χ.Α. τα βασικά κοινά χαρακτηριστικά: Το μίσος για την Αριστερά, το μίσος για την οργανωμένη εργατική τάξη και τα συνδικάτα της, την ισλαμοφοβία και τον ακραίο δολοφονικό ρατσισμό κατά των προσφύγων και μεταναστών.
Ο κίνδυνος παραμένει
Και οι επιθέσεις που πυκνώνουν τον τελευταίο χρόνο εναντίον μεταναστών και αντιφασιστών, από τη Σταυρούπολη στη Θεσσαλονίκη, μέχρι το Μαρούσι πρόσφατα, μας υπενθυμίζουν ότι ο κίνδυνος είναι εδώ, τα τάγματα εφόδου και οι ομάδες κρούσης πού τρομοκρατούσαν τις γειτονιές μπορούν να ανασυγκροτηθούν.
Η άνοδος των φασιστικών και μεταφασιστικών κομμάτων στην Ευρώπη, στη Γαλλία, την Ιταλία, τη Σουηδία, δίνει νέα πνοή στις ελπίδες των καταδικασμένων χρυσαυγιτών για ευνοϊκή μεταχείριση από την κυρίαρχη τάξη και τα δικαστήρια.
Την εκλογή της φασίστριας Μελόνι ως πρωθυπουργού της Ιταλίας δεν τη χαιρέτησε μόνο ο Μιχαλολιάκος και ο Κασιδιάρης, αλλά και ο Μητσοτάκης. Η πολιτική κρίση και αστάθεια είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Από την άλλοτε υπόδειγμα σταθερότητας Βρετανία, μέχρι την Ιταλία και τη Γαλλία.
Σε αυτό το σκηνικό πολιτικής αστάθειας, οι πολιτικές συμμαχίες πού θα χρειαστεί μετεκλογικά ο Μητσοτάκης, μπορεί να καταλήξουν σε νομοθετικά τερατουργήματα, που μπορούν να φτάσουν σε ευνοϊκή μεταχείριση των καταδικασμένων χρυσαυγιτών. Το πρόσφατο νομικό πραξικόπημα της ΝΔ , με το οποίο ανέτρεψε την απόφαση του ΣτΕ για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού, είναι απόδειξη πόσο αδίστακτη είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Οι φασίστες σε όλο τον κόσμο έχουν κερδίσει αυτοπεποίθηση από τις επιτυχίες των ομολόγων τους σε μία σειρά από ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει η αντίστοιχη εικόνα, ακριβώς επειδή εδώ η Αριστερά, και κυρίως η αντικαπιταλιστική της πτέρυγα και το αντιφασιστικό κίνημα, έδωσε ενωτικά και μαζικά τη μάχη εναντίον των φασιστών της Χ.Α. και της ισλαμοφοβίας και του ρατσισμού με συνέπεια και επιμονή για μια δεκαετία.
Δεν είναι και ποτέ δεν ήταν νομοτέλεια η οικονομική και η πολιτική κρίση να οδηγεί σε άνοδο των φασιστών. Εξαρτάται από το αν η Αριστερά κινητοποιεί τον κόσμο και τα συνδικάτα, για να πληρώσουν την κρίση οι από πάνω που την προκαλούν, αν υπερασπίζεται τους πρόσφυγες και τους μετανάστες απέναντι στην ισλαμοφοβία και τον ρατσισμό που προωθούν οι κυρίαρχες τάξεις, για να διασπάσουν τις αντιστάσεις και την ενότητα των από κάτω ή αν υποχωρεί και προσαρμόζεται στην πίεση της κυρίαρχης τάξης και της Ακροδεξιάς.
Η μάχη στον δεύτερο βαθμό για την επικύρωση της ιστορικής πρωτόδικης απόφασης και την τελική καταδίκη της Χ.Α., για να μην ανασυγκροτηθούν τα τάγματα εφόδου, είναι εξαιρετικά κρίσιμη και χρειάζεται να δοθεί από όλο το αντιφασιστικό, το αντιρατσιστικό κίνημα, τα συνδικάτα και την Αριστερά, μαζικά, ενωτικά και μαχητικά.